لیلی محسنی: چند هفته پیش
آقای دکتر جواد صالحی اصفهانی، استاد اقتصاد در دانشگاه های امریکا به تلویزیون
ایران آمده بود تا تجربیات سالها تحقیق درباره اقتصاد ایران را به عنوان توصیه هایی برای ادامه هدفمندی یارانه ها و اشتغال
زایی، در اختیار تصمیم سازان و تصمیم
گیران کشور قرار دهد.
صرفنظر از توصیه های قابل توجهی که در این برنامه ارایه شد، نکته ای در صحبت های دکتر صالحی اصفهانی وجود داشت که توجه به آن می تواند از یک اشتباه یا سوتفاهم در سیاستگذاران ارشد کشور جلوگیری کند.
دکتر صالحی اصفهانی در توصیف روش حمایت از پایین ترین دهکهای درآمدی در امریکا با اشاره به توزیع کوپن غذا (Food Stamp) در میان فقرای آمریکایی گفت: ماموران دولت آمریکا بطور منظم و غیر قابل پیش بینی به منزل داوطلبان دریافت حمایت های دولت مراجعه می کنند، داخل منزل می روند و وسایل منزل را کنترل می کنندکه آیا داوطلب دریافت کمک های دولتی، واقعاً مستحق دریافت این کمکها هستند و آیا سطح رفاه و برخورداری های آنها نسبت به بازرسی دوره قبل، بهتر شده است؟ آیا تلویزیون بزرگتری خریده اند؟ و...
این نکته مهم نشان می دهد دولت آمریکا برای سیاستگذاری صحیح اقتصادی نه تنها از اطلاعات حسابهای بانکی همه شهروندان را کنترل می کند بلکه حتی به داخل خانه داوطلبان دریافت یارانه هم سرک می کشد و اموال این افراد را کنترل می کند.
در ماه های گذشته که موضوع حذف دهکهای ثروتمند از فهرست دریافت کنندگان یارانه مطرح شد، برخی دولتمردان با گرفتن ژست آزادی خواهانه، استفاده از اطلاعات حسابهای بانکی مردم را خلاف اصل آزادی دانستند برخی شیفتگان لیبرالسم هم مانند کاسه های داغتر از آش، برای این ژست دولتمردان کف زدند، غافل از اینکه در لیبرال ترین کشور دنیا هم، دولت برای سیاستگذاری خود را از اطلاعات شهروندان محروم نمی کند.
