به گزارش خبرنگار اجتماعی ایران اکونومیست، در کشور ما قوانین بسیار ناقص و ضعیفی در رابطه با نگهداری حیوانات به ویژه سگ‌ها وجود دارد که این قوانین نه تنها از حقوق مردم در مقابل این حیوانات دفاع نمی‌کنند بلکه در حفاظت از خود حیوان نیز نقص دارند.
در حالی که در کشورهای پیشرفته جهان، قوانینی مانند قانون صدا، کیسه مدفوع، ممنوعیت سگ‌گردانی بدون قلاده در برخی اماکن و معابر وجود دارد، در کشور ما صاحبان سگ‌های صاحب‌دار بدون رعایت هیچ نکته بهداشتی و ملزومات اجتماعی، آزادانه به گرداندن سگ‌های خود می‌پردازند و متأسفانه قانونی هم وجود ندارد تا آنها را ملزوم به رعایت حقوق دیگر شهروندان کند.
شاید ترساک‌ترین موضوعی که در مواجه با یک سگ صاحب‌دار ممکن است اتفاق بیفتد، حمله سگ به شهروندان و به‌ویژه کودکان است؛ متأسفانه بزرگترین نقص قانونی ما در مواجه با سگ‌ها نیز در همین موضوع است که بند قانون مربوط به این موضوع از هیچکس به جز صاحب سگ دفاع نمی‌کند!
در رابطه با این موضوع در ماده 525 قانون مجازات اسلامی آمده است که 'هرگاه شخصی عملی انجام دهد که موجب تحریک یا وحشت حیوان گردد، ضامن جنایت‌هایی است که حیوان در اثر تحریک یا وحشت وارد می‌کند مگر اینکه عمل مزبور، مصداق دفاع مشروط باشد!'
بر اساس گزارشات و آمارها در بیشتر مواردی که شخصی از آسیب‌رسانی یک حیوان مانند سگ شکایت کرده است، دفاع صاحب سگ مبتنی بر این ماده است و صاحب حیوان عموماً استناد می‌کند که فرد قربانی خود باعث تحریک سگ و حمله به او شده است!
در پایان خاطرنشان می‌شود که به دلیل خنثی و بی‌جهت بودن قوانین مرتبط یا حیوانات همراه، کشور ما نیاز فوری به وضع قوانین جدید و اصلاح قوانین موجود در این موضوع دارد؛ در این قوانین باید ضرورت دفاع از حقوق عامه در مقابل حیوانات و حقوق خود حیوان دیده شود.
