به گزارش ایران اکونومیست، مریم اردبیلی مشاور شهردار و مدیرکل امور بانوان شهرداری تهران در افتتاحیه دومین رویداد ریحان شهر- دوشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۱- اظهار کرد: قرن حاضر بیش از هر زمانی، قرن مشارکت است و هر بهبودی در هر جای دنیا بدون در نظر گرفتن اقتضائات مشارکت مردم اتفاق نمی افتد و ما باید زمینه‌ساز این مسأله باشیم.
وی افزود: بدون شک ما نمی توانیم از عهده اداره کشور و شهر بر بیاییم، مگر اینکه کار خوب را تعریف و انگیزه و ایمان برای انجام آن داشته باشیم؛ دوران اینکه یک عده مدیر، کلان پروژه هایی را طراحی کنند و از مردم بخواهند با آنها همراهی کنند گذشته است؛ در برنامه های توسعه هر چند باید یک نظام مسائلی، طراحی و کلان پروژه و کلان اقدام هایی تعریف شود و به سمت حل آن برویم اما در این موضوع، مسأله روز مردم، بسیاری از خرده مسائلی است که کنار گذاشته می شود و اصلا دیده نمی شود؛ بنابراین باید به این مسائل که مردم با آن درگیر هستند، توجه کرد، حتی شاید بسیاری از این کلان پروژه ها، اثرگذاری این خرده مسائل را نداشته باشند.
اردبیلی ادامه داد: باید مدل های مشارکت مردمی را برای خودمان بومی کنیم و با فرصت ها، پیشران ها و نقاط قوتی که در فضای فرهنگی خود داریم آنها را غنا ببخشیم که خانواده محوری یکی از این موارد است؛ در پیچ و تاب جوامع مدرن، قدرت زنان تا حدودی گم شده و امروز جوامع به دنبال این گمشده هستند؛ ما در ریحان شهر به این فکر می کنیم که زنان احیا شوند و به دنبال ایفای نقش اصلی خود در جامعه باشند.
مدیرکل امور بانوان شهرداری تهران اضافه کرد: نقاط قوتی داریم که می توانیم به آنها تکیه کنیم اما فرصت نکردیم که به آنها توجه کنیم؛ بنابراین باید به خانواده رسمیت دهیم و نهادهای خانواده محور باید عملکرد داشته باشند و لازم است فرصت هایی را برای رسمیت بخشی به آن فراهم کنیم، البته در کنار خانواده محوری باید مدل های دیگری نیز برای مشارکت مردمی تعریف کنیم.
وی با بیان اینکه اگر می خواهیم شهر ما شهر خانواده باشد و خانواده محوری پایه تحول در شهر باشد و اگر بخواهیم مدل های مشارکت را بومی سازی کنیم، خانواده محوری می تواند بسیار به ما کمک کند، یادآور شد: خرده روایت هایی که زنان در دل کوچه پس کوچه های ما خلق می کنند اگر زیبا باشد، آینده شهر و محله های ما زیبا خواهد شد و ما به دنبال دیده شدن این تنوع و تکثر آن هستیم؛ به هیچ وجه دنبال این نیستیم ایده ای را به شما و خانواده تحمیل کنیم چرا که باید ایده ها باعث انگیزه کنش محله ای شود.
به گفته اردبیلی؛ امیدواریم مدلهای میانی جدید مانند تشکل های دانشجویی را در فاز دوم ریحان شهر وارد کنیم و در این مسیر راهگشا، زمینه ساز و ریل گذار باشیم و قدم خیری را در راستای بهبود وضعیت شهرمان برداریم.
همچنین زهرا شمس احسان عضو شورای شهر تهران نیز در افتتاحیه دومین رویداد ریحان شهر- دوشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۱- اظهار کرد: در شورای شهر به صورت عملیاتی یک سری اهداف و چشم اندازهایی که مد نظر است داریم که امروز آن را با شما به اشتراک می گذارم. به یمن انقلاب اسلامی کنش گری زنان روح تازه ای پیدا کرده که به حضور فعال زنان و نقش پذیری اجتماعی آنها در جامعه منجر شده است؛ زنانی که به صورت خستگی ناپذیر در خانواده و جامعه بانی تغییرات بزرگی شده اند.
وی افزود: کنش گری زنان می تواند باعث شود حساسیت ها و روحیه مراقبتی که خداوند به عنوان موهبت به ما زنان داده را به شهر تهران هدیه کند. زنان باید در عرصه شهری مشارکت فعال داشته باشند؛ شهر تهران پر از ظرفیت است و امروز گستره فعالیت بزرگی در شهر تهران داریم. از کنش گری فعال شما برای بهبود فضاهای شهری تا ایده پردازی برای ارتقاء و بهبود زیست پذیری ساخت شهر.
شمس احسان اضافه کرد: از دل این مجامع زنانه ایده های زیادی بیرون می آید، این ایده‌ها باید معطوف به نیازهای واقعی با محوریت موضوعات شهری باشد؛ یکی از رویکردهایی که در شورا دنبال کردیم شهر خانواده محور بود، شهری که به لحاظ کالبدی و اجتماعی و فرهنگی برای حضور خانواده مناسب باشد. می‌توانیم مولفه‌ها و شاخصه های این شهر خانواده محور را به کمک شما تبیین کنیم.
این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه باید ضعف‌های گذشته را برطرف و اقتضائات روز در عرصه مدیریت شهری را استخراج کنیم تا مدلی از حرکت های مردمی را برای ما احصا کند، بیان کرد: در طول سنوات قبل کارهای ما عموما به صورت مدلسازی بوده است اما مدل ریحان شهر باید به یک دستور العمل و گام تبدیل شود تا در دوره های دیگر مدیریت شهری نیز ادامه پیدا کند. باید بر اساس نیازها مسیر را چیدمان کنیم که ریحان شهر تبدیل به مطالبه مردم شود.
بر اساس گزارش سایت شهر، وی با بیان اینکه نیازمند توجه به مردم محله و محله محوری هستیم، تاکید کرد: باید طوری عمل کنیم که مردم محله احساس کنند که می توانند در بهبود وضعیت محله خودشان اثربخش هستند، باید در طرح ریحان شهر از ساکنان بومی محله استفاده و به ساکنان محله‌ها نحوه بسیج محلی را آموزش دهیم و کنش گری را با آنها تمرین کنیم. ریحان شهر باید مدلی باشد برای نقش حرکت های مردمی و در این مسیر می توانیم قشری از زنان فعال و اثر گذار را به این مدل اضافه کنیم. خلق مشارکت و ارتقای مشارکت پذیری در این موضوعات بسیار مهم است و اگر رویکردهای سیاستی با رویکردهای اجرایی هم فاز نشود در سطح محلات تشتت عملیاتی خواهیم داشت؛ امیدواریم این رویداد بحث مشارکت اجتماعی زنان را در سطح محلات تقویت کند.
