به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ورلد سوشیالیست، افزایش تورم و شرایط بد کاری در کنار گسترش فقر باعث شده تا بسیاری از کارگران در ترکیه دست به اعتصاب بزنند. به عنوان مثال چند هفته پیش کارگران دو کارخانه تولید قطعات خودروی شرکت استاندارت پروفیل در مانیسا و دوزجه این کشور دست به اعتصاب زدند و کارخانه را اشغال کردند. آنها خواستار بهبود شرایط کار و افزایش حقوق خود بودند.
پس از این اعتصاب فاروق اوزلو، شهردار دوزجه و عضو حزب عدالت و توسعه، دست به تهدید کارگران زد و گفت: این اقدام غیرقانونی و بسیار بد است و کارگران در معرض خطر از دست دادن تمام حقوق خود هستند. این اعتصاب در روز 9 آگوست و پس از آنکه مدیران کارخانه درخواست کارگران را قبول کردند پایان یافت.
بر اساس توافق قرار شده 28 درصد به حقوق کارگران اضافه شده و بن خرید به ارزش 1500 لیره هم به آنها تخصیص داده شود.
به طور کلی در میان قشر کارگری ترکیه شاهد افزایش نارضایتی‌ها در قبال مشکلات پیش‌آمده ناشی از افزایش روزافزون هزینه‌های زندگی و کاهش ارزش واقعی حقوق آنها هستیم.
در ماه جولای نرخ تورم در ترکیه به 79.6 درصد رسید، اما گروه تحقیق تورم که یک نهاد تحلیلی بین‌المللی است نرخ تورم واقعی در ترکیه را 176 درصد محاسبه کرده است.
به طور کلی کارفرمایان در حال پایین آوردن ارزش واقعی دستمزد کارگران است؛ چراکه میزان افزایش حقوق آنها را در رقمی بسیار کمتر از نرخ واقعی تورم در این کشور تعیین می‌کنند.
بر اساس گزارش یک نهاد دولتی در ترکیه خط فقر در این کشور به 22 هزار و 280 لیر معادل 1240 دلار افزایش یافته و خط گرسنگی در این کشور برای یک خانواده 4 نفره 6840 لیر معادل 380 دلار است. این درحالی است که حداقل حقوق تعیین شده در ترکیه برای کارگران 5500 لیر است.
بر اساس یک نظرسنجی انجام شده از سوی انجمن حقوق مصرف‌کنندگان در ترکیه 90 درصد جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. گسترش بی‌سابقه محرومیت و فقر درواقع به این معناست که حجم قابل توجهی از ثروت از جیب قشر کارگر به فضای سرمایه‌داری رفته است.
به گفته سِنول بابوسکو، استاد یکی از دانشگاه‌های ترکیه، بخش بانک‌داری این کشور در 6 ماه نخست سال 2021، 34 میلیارد لیر درآمد داشته و این رقم برای مدت مشابه سال جاری 4 برابر شده و به 169 میلیارد لیر رسیده است.
در سایه فضای اجتماعی پیش آمده در ترکیه و بالا گرفتن تنش‌های اقتصادی به خاطر تبعات شیوع ویروس کرونا و درگیری نظامی در اوکراین، کارگران به شکلی فزاینده در تلاش هستند تا حقوق بیشتری برای خود دست و پا کرده و شرایط زندگی بهتری داشته باشند.
به طور کلی طی روزهای گذشته کارگران بسیاری از شرکت‌ها در ترکیه دست به اعتصاب یا اعتراض شده‌اند. به عنوان مثال شرکت سالکومپ شیائومی پس از اخراج 400 کارگر دست به اعتصاب زدند و در برابر اتحادیه فولادسازی‌های ترکیه اعتراض کردند. کارگران شرکت تکنومیکس در شهر بورسا نیز اخیرا اعتصاب کردند.
پس از آنکه کارگران شرکت آمازون در انگلیس دست به اعتصاب زدند، کارگران این شرکت در ترکیه نیز در 8 آگوست در برابر یکی از انبارهای آمازون در استان قوجاایلی اعتصاب کردند. در این اعتصاب حدود 3 هزار کارگری شرکت داشتند که درآمد آنها فقط 100 لیر بیشتر از حداقل دستمزد 5500 لیر است.
کارگران شرکت نساجی ETF استانبول هم پس از 19 روز اعتصاب از سوی پلیس مورد حمله قرار گرفتند.
کارگران بسیاری از شرکت‌ها در ترکیه از کارگران خدمات شهری گرفته تا کارگران فعال در حوزه خدمات مراقبت از بیماران و خدمات درمانی به شرایط کاری خود اعتراض داشته و دست به اعتصاب زده‌اند. کارگران شهرداری شهر کارتال نیز می‌خواهند طی روزهای آینده دست به اعتصاب بزنند.
به طور کلی موج اعتصاب‌های شکل گرفته در ترکیه در میان قشر کارگری این کشور به نوعی اعتراض علیه سرمایه‌داری است. پس از آنکه موج اعتصاب‌ها و اعتراضات گسترده در سریلانکا موجب آن شد تا رئیس‌جمهور این کشور استعفا بدهد، مقامات دولتی در ترکیه نگران آن هستند که شاهد اتفاقات مشابه در این کشور باشند.
