به گزارش ایران اکونومیست، دکتر افشین استوار، پوکی استخوان را شایع‌ترین بیماری متابولیک استخوان دانست که با کاهش توده استخوانی و آسیب‌پذیری و شکنندگی استخوان‌ها همراه است و شکستگی حاصل از آن می‌تواند تغییرات جدی در زندگی ایجاد کند.
وی با بیان این‌که در دهه‌های اخیر، شیوع پوکی استخوان به طور چشم‌گیری در سراسر جهان افزایش یافته و به یک اپیدمی جهانی تبدیل شده است، گفت: این بیماری به عنوان یک تهدید اجتماعی-اقتصادی مرتبط با پیری جمعیت مطرح است.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به پژوهش اخیری که در پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم با هدف برآورد بار اقتصادی پوکی استخوان در ایران در سال ۲۰۲۰ انجام شده است، تصریح کرد: ما در این مطالعه بار اقتصادی سالانه پوکی استخوان و شکستگی‌های منتج از آن را در جمعیت بالای ۵۰ سال با استفاده از یک رویکرد مبتنی بر شیوع و از دیدگاه اجتماعی برآورد کردیم.
استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: تنها در سال ۲۰۲۰، حدود ۱۵۴ هزار شکستگی ناشی از پوکی استخوان در ایران رخ داده است و پوکی استخوان و شکستگی‌های مرتبط با آن ۳۹۳ میلیون دلار هزینه برای جامعه داشته است.
وی ادامه داد: بر اساس این مطالعه سهم زنان ایرانی در ابتلا به پوکی استخوان بالاتر از مردان است. این درحالیست که مردان تا میزان ۳ درصد بیش از زنان شکستگی ناشی از پوکی استخوان را تجربه کرده‌اند.
دکتر استوار اضافه کرد: شکستگی‌های لگن و مهره، بیشترین تعداد مرگ و میر را در سال اول وقوع داشتند.
رئیس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم با بیان این‌که در سال ۲۰۲۰ حدود سه هزار و ۵۵۴ مورد مرگ ناشی از شکستگی‌های مرتبط با پوکی استخوان وجود داشته است، افزود: با افزایش سن، تعداد افراد با شکستگی‌های قبلی لگن، تعداد عوارض ناشی از شکستگی لگن و در نتیجه، هزینه‌های مراقبت طولانی‌مدت افزایش می‌یابد، به طوری که گروه سنی بالای ۸۰ سال بیشترین سهم را در هزینه‌ها دارند.
به نقل از پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، وی اظهار کرد: هزینه مستقیم پزشکی و غیرپزشکی (۴۷.۴۴ درصد)، سال‌های زندگی با کیفیت از دست رفته (QALY loss) (۲۹.۶۵ درصد) و مراقبت‌های طولانی‌مدت برای شکستگی لگن قبلی (۹.۴ درصد) مؤلفه‌های اصلی بار اقتصادی پوکی استخوان در این مطالعه بودند.
به گفته استوار، آمارها نشان می‌دهد بار اقتصادی پوکی استخوان در ایران قابل توجه است. مداخلات پیشگیری از پوکی استخوان و به ویژه شکستگی‌های مرتبط با آن، مانند غربالگری و پیشگیری، می‌تواند هزینه بیماری را کاهش دهد و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد. اگرچه مطالعات بیشتری برای شناسایی مداخلات مقرون به صرفه و امکان‌پذیر در ایران، مورد نیاز است.
