ایران اکونومیست پیشتر در گفت وگویی با حمیدرضا حسینی، مسئول سرود و موسیقی مراکز استان‌های صدا و سیما این دغدغه را به گفت وگو گذاشت.
حال و در ادامه این سلسله گفت وگوها سراغ حکمت‌الله صادقی ـ سرپرست گروه سرود تواشیح بین‌المللی اسرا ـ رفته ایم.
او در پاسخ به این سوال که «چگونه می توان سرودهای تولیدی سال‌های اخیر را به ماندگاری و سطح کیفی دوران انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس رساند؟» پاسخ داد: اصلی‌ترین فاکتورها برای ساخت سرود خوب، صرف هزینه مالی و نگاه تولیدکننده به محتوا است. ولی مدت‌ها است که برای کارهای تولیدی در این حوزه هزینه‌ای که باید نمی‌شود و ساخت سرود، صرفا برای انجام وظیفه و خوشایند مخاطب است و کیفیت لازم را ندارد.
در ادامه این مساله را با او مطرح می‌کنیم که بعضا دیده می‌شود که برخی از گروه‌های سرود کار خود را از روی آثار موسیقی خارجی کپی می‌کنند. علت چیست؟
پاسخ می‌دهد: گاهی این افراد گمان می‌کنند که با کپی یک قطعه موسیقی غربی و تغییر شعر و محتوا می‌توانند به روز باشند و اثری فاخر را به خورد جامعه دهند؛ گرچه که اگر آهنگساز بتواند خلاقیت به خرج دهد و ایده ذهنی خود را پیاده کند، قطعا نتیجه بهتر خواهد شد و حاشیه هم ایجاد نمی‌شود.
در این زمینه بخوانید:
از صادقی سوال می‌کنیم که در حال حاضر تا چه اندازه از آهنگسازهای حرفه‌ای برای ساخت سرود استفاده می‌شود؟ که پاسخ می‌دهد: از آهنگسازان حرفه‌ای در ساخت سرودها استفاده چندانی نمی‌شود و افراد محدودی در این حوزه کار می‌کنند.
«امروزه ساخت سرود چقدر جنبه انجام وظیفه دارد تا خلق یک اثر ماندگار؟» می‌گوید: عمده کارهایی که ساخته می‌شوند فرمایشی هستند؛ گرچه که اگر برای تولید این آثار زمان کافی داشته باشیم و کارمان صرفا جنبه انجام وظیفه نداشته باشد و در راستای خوشایند کسی نباشد، نتیجه بهتری خواهیم داشت. برای ساخت اثری ماندگار، باید هزینه کرد و از آهنگسازها و نوازندگان کاربلد استفاده کرد. همچنین نباید شاعر را محدود کرد که فقط ایده ذهنی تهیه کننده یا سفارش‌دهنده را پیاده کند؛ چراکه با ایجاد محدودیت کار خوبی ساخته نمی‌شود ولی اکثر سفارش‌دهندگان از سازندگان می‌خواهند که حتما براساس ملودی و فضایی مدنظر آنها است کار ساخته شود.
