به گزارش ایران اکونومیست، چند روزی است که مشکلات فدراسیون کشتی و وزارت ورزش به اوج خود رسیده است. چهارشنبه هفته گذشته بود که علیرضا دبیر با حضور در وزارت ورزش درگیری شدیدی با محمد پولادگر پیدا کرد. معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش با استناد به کمک 70 میلیارد تومانی مجلس به کشتی، اعلام کرد که بودجه‌ای به این رشته از سوی وزارت ورزش تعلق نخواهد گرفت و در واقع بودجه کشتی صفر شده است. این موضوع به مذاق دبیر خوش نیامد و رئیس فدراسیون کشتی به همین دلیل درگیری شدیدی با پولادگر معاون توسعه قهرمانی وزارت ورزش پیدا کرد.
یک روز پس از این اتفاق، فدراسیون کشتی در بیانیه‌ای به صفر شدن بودجه‌اش اعتراض کرد. روز گذشته (شنبه) نیز مجمع فدراسیون کشتی تشکیل شد اما هیچ شباهتی به یک مجمع عادی نداشت. درگیری‌های لفظی دبیر و پولادگر همه چیز را تحت تأثیر قرار داد و عملاً این مجمع سه ساعته تحت تأثیر جدال‌های بی‌شمار رئیس فدراسیون کشتی و معاون وزارت ورزش قرار گرفت. دبیر که به گفته خودش «بچه پایین شهر است و زیر بار حرف زور نمی‌رود» انتقادهای تندی مطرح کرد تا جایی که پولادگر پس از حدود سه ساعت صبرش لبریز شد و به نشانه اعتراض مجمع را ترک کرد.
آنچه در این چند روز گذشته، اتفاقات بدی را رقم زده است. اینکه کدام طرف درست می‌گوید و اینکه از چه ادبیاتی در درگیری‌ها استفاده شده، به کنار؛ موضوع مهم این است که این درگیری‌ها حاصلی جز ضربه زدن به ورزش ندارد. این مسائل قبل از رسانه‌ای شدن باید پشت درهای بسته حل شود.
در این میان اما یک سؤال مهم وجود دارد و آن هم اینکه وزیر ورزش و جوانان در کجای ماجرا قرار دارد؟ در این چند روزه وزارت ورزش و شخص حمید سجادی سکوت کرده‌اند و تنها محمد پولادگر به عنوان معاون وزیر در متن اتفاقات و درگیری‌ها بوده است. حال سؤال این است که حمید سجادی چه طرح و برنامه‌ای برای حل مشکل دارد؟ این معضل چگونه قرار است برطرف شود؟ اکنون که حرمت‌ها از بین رفته چگونه قرار است روابط بهبود پیدا کند؟ وزیر چه زمانی برای حل این مشکل دست به کار خواهد شد؟
