این یافته‌ها از تجزیه و تحلیل داده‌های کارآزمایی بالینی امپاگلیفلوزین برای کنترل گلوکز خون در ۱۵۰۸۱ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ بدست آمد.
دکتر پریادارشینی بالاسوبرامانیان، سرپرست تیم تحقیق از دانشکده پزشکی ییل کنتیکیت، گفت: «برای تأیید این مشاهدات اولیه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و بدون دیابت، به آزمایش‌های بالینی نیاز است. اگر این ارتباط ثابت شود، امپاگلیفلوزین ممکن است برای کاهش خطر ابتلاء به سنگ کلیه حداقل در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، استفاده شود.»
از آنجایی که مهارکننده‌های SGLT۲ نظیر امپاگلیفلوزین، دفع گلوکز ادراری را از طریق کاهش بازجذب کلیوی گلوکز که منجر به دیورز اسمزی و افزایش جریان ادرار می‌شود، افزایش می‌دهند، محققان این فرضیه را مطرح کردند که این درمان‌ها «ممکن است با کاهش غلظت مواد لیتوژنیک در ادرار، خطر ابتلاء به سنگ‌های دستگاه ادراری فوقانی را کاهش دهند.»
محققان بر انجام مطالعات بیشتر در این زمینه تاکید دارند.
