حجت‌الاسلام محمد پیکری استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، در خصوص بعد اجتماعی روزه‌داری و اهمیت آن گفت: از کلمه روزه در آیات قرآنی گاهی با عنوان صبر یاد شده است، براساس بیان اهل‌بیت(ع)، این صبر فراتر از موضوع منع از خوردن، آشامیدن یا مفطرات روزه است. این صبر مراتبی دارد که به گفته اهل‌بیت(ع) به ترتیب نگه داشتن بطن، زبان و در نهایت قلب از درجات بالای این صبر است.
وی ادامه داد: هرگاه انسان این مراتب را رعایت کند در واقع از نظر اخلاقی توانسته است خود را مدیریت کند، یاد می‌گیرد به هر چیزی دل نبندد و در واقع روزه تمرین اجتماعی برای جلوگیری از اقدامات عجولانه است.
این استاد حوزه یادآور شد: خداوند در سوره«اسرا» آیه ۱۱ می‌فرماید «وَیَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَیْرِ ۖ وَکَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا»- انسان [بر اثر شتاب‌زدگی]، بدی‌ها را طلب می‌کند آن‌گونه که نیکی‌ها را می‌طلبد و انسان، همیشه عجول بوده است!.
حجت‌الاسلام پیکری اظهار کرد: انسان عجول است و چه چیزی انسان را تربیت می‌کند؛ صبر. صبر به معنای روزه است و هرکسی صبر کند به مقام والایی خواهد رسید، اگر یک جامعه روزه‌دار با قبل از ماه رمضان فرقی نداشته باشد آن وقت روزه به عنوان یک ویترین برای جامعه خواهد بود.
وی افزود: انسان باید به مراتبی بالاتر از گرسنگی و تشنگی در امر روزه‌داری برسد، بلکه انسان از نگهداری زبان و قلب به درجات بالاتر خواهد رسید. در واقع از روزه باید به عنوان یک فرصت برای ارتقاء شأن اجتماعی بهره برد. اگر زمانی در جمع اجتماعی توقع یک احترام ظاهری داشتیم باید توقع خود را بالا ببریم و خواستار بالا بردن شان انسانی خود با همکاری یکدیگر باشیم و به ارتقاء هم کمک کنیم.
