اگر دیابت بیش از حد پیشرفت کند، میتواند منجر به یک وضعیت کور بالقوه به نام رتینوپاتی شود. در حالی که درمانهای موجود تهاجمی و اغلب دردناک هستند، ممکن است امیدی در قالب یک لنز تماسی مجهز به LED وجود داشته باشد.
رتینوپاتی دیابتی زمانی اتفاق میافتد که این بیماری به رگهای خونی کوچک چشم آسیب میرساند، جریان خون به سلولهای عصبی شبکیه را کاهش میدهد، اکسیژن را از دست میدهد و باعث مرگ آنها میشود.
بدن سعی میکند با رشد رگهای خونی جدید در شبکیه آن را جبران کند. اگرچه دیابت اغلب باعث میشود که این رگهای خونی بهطور ناقص تشکیل شوند و در نتیجه خونریزی آنها و آسیب شبکیه ایجاد شود. این آسیب از طریق رشد بافت اسکار (نه سلولهای عصبی جدید) ترمیم میشود؛ بنابراین با گذشت زمان، بیمار بینایی خود را از دست میدهد.
درمانهای موجود برای رتینوپاتی دیابتی حول محور کاهش نیاز به اکسیژن شبکیه است. یک روش شامل استفاده از لیزر برای سوزاندن سلولهای عصبی در بخش محیطی شبکیه است. با از بین بردن این سلول ها، اکسیژنی که توسط آنها استفاده میشد، میتواند توسط سلولهای عصبی در ناحیه مرکزی مهمتر شبکیه استفاده شود.
روش دیگر شامل تزریق دارو به کره چشم بیمار است. معرفی داروهایی که رشد رگهای خونی جدید را کاهش میدهد. متاسفانه، درمان لیزر و تزریق معمولاً دردناک هستند؛ بنابراین دانشمندان در حال حاضر به دنبال درمان دیگری هستند به نام (photobiomodulation) فتوبایومدلیشن که شامل تابش نور مادون قرمز است. اگرچه مکانیسم دقیق اثر درمانی کاملاً مشخص نیست، اعتقاد بر این است که نور باعث گشاد شدن رگهای خونی چشمی میشود. این جریان خون غنی از اکسیژن را از طریق رگهای خونی موجود به سلولهای شبکیه افزایش میدهد، بدون این که باعث رشد رگهای جدید ناقص شود.
لنز تماسی که توسط تیمی از دانشگاه علم و فناوری پوهانگ کره جنوبی (POSTECH) ساخته شده، برای تمرکز نور دقیقاً در جایی که نیاز است طراحی شده است.
دستگاه نمونه اولیه دارای یک تراشه مدار مجتمع و یک سیم پیچ برق بی سیم است که همگی در یک لنز سیلیکونی تعبیه شده اند. این آزمایش بر روی خرگوشهایی که در مراحل اولیه رتینوپاتی دیابتی بودند، انجام شد و هر حیوان ۱۵ دقیقه در معرض نور ۱۲۰ میکرووات سه بار در هفته، در یک بازه زمانی ۸ هفتهای قرار گرفت.
مشخص شد که پس از پایان دوره درمان، خرگوشها کاهش آسیب قابل توجهی در شبکیه مرتبط با رتینوپاتی نشان دادند. در مقابل، چنین بهبودی در گروه کنترل درمان نشده رخ نداد. علاوه بر این، اگرچه درمان LED باعث افزایش موقت دمای کره چشم شد، هیچ آسیبی به قرنیه یا سایر قسمتهای چشم وارد نشده است.
مقالهای در مورد این تحقیق توسط پروفسور سی کوانگ هان در مجله ادونس ساینس Advanced Science منتشر شده است.