محققان دریافتند حتی پس از تطبیق با سایر رفتارهای پرخطر، مانند سیگار کشیدن و عدم فعالیت بدنی، انزوای اجتماعی و تنهایی با احتمال بالاتر بیماری قلبی و سکته مغزی در این جمعیت به ترتیب ۸ و ۵ درصد مرتبط بود. برای زنان مسن‌تر با میزان بیشتر انزوای اجتماعی و تنهایی، افزایش خطر تا ۲۷ درصد افزایش یافت.
این تحقیق به بررسی انزوای اجتماعی و تنهایی در طی ۸ سال در میان تقریباً ۵۸ هزار زن با استفاده از پرسشنامه پرداخت. افرادی که در این مطالعه شرکت کردند هیچ سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا بیماری عروق کرونر قلب نداشتند. در طول این مطالعه، ۱۵۹۹ نفر تشخیص جدیدی از بیماری عروق کرونر قلب یا سکته داشتند یا بر اثر بیماری قلبی عروقی فوت کردند.
«جان بلتیر»، عضو تیم تحقیق از دانشکده هربرت ورتهایم آمریکا، می‌گوید: «این موضوع یک سیگنال قوی برای ما است مبنی بر اینکه میزان بالاتر بیماری قلبی عروقی در میان افرادی که از نظر اجتماعی منزوی و تنها هستند، وجود دارد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «انزوای اجتماعی و تنهایی امروزه در همه زمینه‌ها و به طور چشمگیری برای افراد مسن‌تر وجود دارد.»
با توجه به اینکه رابطه بسیار واضحی بین انزوای اجتماعی، تنهایی و سلامت ضعیف از جمله بیماری قلبی و سکته وجود دارد، محققان معتقدند گام بعدی تمرکز بر راه‌هایی برای شناسایی افرادی است که در معرض خطر هستند.
از اینرو اندازه گیری انزوای اجتماعی و تنهایی به عنوان بخشی از مراقبت‌های اولیه استاندارد می‌تواند در شناسایی بیماران در معرض خطر کمک بزرگی باشد.
