یافتههای محققان حاکی از آن است که ایمپلنتهای مغزی میتوانند به شکلی بی سیم، افکار افراد را با دقتی در حدود ۹۴ درصد به متن تبدیل و ترجمه کنند؛ به طوری که آنها تنها با فکر کردن، بتوانند با سرعتی قابل قبول یک متن را تایپ کنند.
در گامی تاثیرگذار در جهت کاشت کامل «سیستم واسط میان مغز و رایانه» (یا به اختصار BCI)، محققان موسسه آمریکایی «BrainGate» نخستین استفاده بشری از انتقال دهنده بیسیمی را به نمایش گذاشتند که قادر است سیگنالهای عصبی را با پهنای باند بالا ارسال کند.
«واسط میان مغز و رایانه» (یا همان بیسیآی ها) یک فناوری کمک رسان است که به افراد معلول یا از کار افتاده کمک میکند تا تنها با فکر کردن، بر روی صفحه کامپیوتر تایپ کنند و یا اندامهای رباتیک را تکان دهند.
برای سالها واسطهای میان مغز و رایانهای که در آزمایشهای بالینی مورد استفاده قرار میگرفت، نیازمند سیم بود تا بتواند احساسات مغزی را به رایانهای منتقل کند که سیگنالها را رمز گشایی میکند و از آنها برای کنترل دستگاههای خارجی استفاده میکند.
حال برای نخستین بار و طی همکاری تحقیقاتی طولانی مدت، از هوش مصنوعی برای ترجمه سیگنالهای فعالیتهای عصبی تولید شده به هنگام فکر کردن به نوشتار استفاده شد؛ همچنان که سیمهایی نیز که قبلا استفاده می شدند، با فرستندههای کوچک حدود دو اینچی به وزن کمی بیش از ۱/۵ اونس (۴۲.۵ گرم) جایگزین شدند.
این سیستم روی سر کاربر قرار گرفته و به یک «الکترود آرایه ای» در قشر حرکتی مغز متصل میشود. در این آزمایش یک مرد ۶۵ ساله مورد آزمایش قرار گرفت که که به دلیل آن که اندام هایش چندین سال بود که فلج شده بودند، هیچ فعالیت نوشتاری انجام نمیداد. او در این آزمایش، در ذهن خود تصور کرد که در حال نوشتن است و به طور مشخص، او در فکر خود تصور کرد در حال نوشتن نامهای با خودکار و کاغذ است.
زمانی که او این کار را کرد، الکترودهای کاشته شده در قشر حرکتی مغز سیگنالهایی را از فعالیت مغزی او ثبت کردند و سپس به وسیله الگوریتمهایی که روی یک رایانه خارجی اجرا میشد، به متن ترجمه میشدند.
در این روش مشخص شد سیستم نوشتار مجازی تا چه میزان میتواند افرادی را که توانایی فیزیکی و حرکتی خود را از دست داده اند، امیدوار کننده باشد. در این آزمایش، فرد دارای معلولیت توانست ظرف تنها یک دقیقه، نود کاراکتر (یعنی هر دقیقه به میزان ۱۸ کلمه) را با دقت ۹۴ درصد، به همراه ویژگی تصحیح خودکار متن، تایپ کند.
محققان میگویند این سرعت، نه تنها به طور قابل توجهی از آزمایشهای قبلی که در زمینه «واسطهای میانه رایانه و مغز» و با استفاده از ابزارهایی مانند کیبوردهای مجازی صورت گرفته بود، سریعتر بود؛ بلکه تقریبا با تایپ کاربرانی که در سنین همین مرد به طور عادی در گوشیهای هوشمند خود تایپ میکنند و معمولا به میزان ۲۳ کلمه در هر دقیقه است، برابری میکند.