دکتر «میشل یوهانسن»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه جان هاپکینز، گفت: «ما باید بدانیم آنچه در قلب و مغز می گذرد به هم مرتبط هستند. از اینرو مدیریت عوامل خطر برای جلوگیری از حمله قلبی در واقع برای مغز شما نیز مفید است.»
وی در ادامه افزود: «حمله قلبی می تواند در طول زمان برای سلامت مغز شما مضر باشد.»
محققان برای سنجش تأثیرات کوتاه‌مدت و بلندمدت حمله قلبی بر مغز، داده‌های بیش از ۳۱۰۰۰ آمریکایی را که در شش مطالعه بلندمدت بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۱۷ شرکت کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
هنگامی که شرکت کنندگان در اولین ارزیابی مهارت های شناختی (تفکر و حافظه) شرکت کردند، میانگین سنی شان ۶۰ سال بود؛ به این معنی که نیمی از آنها مسن تر و نیمی جوان تر بودند. آنها سابقه حمله قلبی نداشتند و زوال عقل در آنها تشخیص داده نشده بود.
سپس شرکت کنندگان بین ۵ تا ۲۰ سال (میانگین ۶ سال) تحت نظر بودند و بیش از ۱۰۰۰ نفر در این مدت دچار حمله قلبی شدند.
محققان دریافتند که بیماران دچار حمله قلبی با کاهش قابل توجه سریع‌تر حافظه؛ مهارت های درگیر در برنامه ریزی، سازماندهی، تمرکز و تصمیم گیری های پیچیده؛ و توانایی کلی برای انجام فعالیت های روزمره، در مقایسه با کسانی که حمله قلبی نداشتند، روبرو بودند.
محققان چندین دلیل احتمالی برای ارتباط بین حمله قلبی و زوال ذهنی، از جمله آسیب مداوم به مغز در اثر سکته‌های خاموش، که به اندازه کافی بزرگ نیستند تا علائم ایجاد کنند، اما همچنان خونرسانی به مغز را کاهش می‌دهند، مطرح کردند.
دلایل احتمالی دیگر عبارتند از وجود فاکتورهای پرخطر مشترک برای حمله قلبی و زوال عقل، مانند سیگار کشیدن و فشار خون بالا و خطر بروز لخته‌های کوچکی که از قلب به مغز می‌روند و اکسیژن آن را کاهش می‌دهند.
