مبتلایان به کرونای طولانی، آسیب ریوی پنهان دارند

دانشمندان از روش جدیدی برای تصویربرداری از ریه‌ها با استفاده از گاز زنون برای تشخیص وجود هر گونه ناهنجاری یا هر چیز غیرعادی در ریه استفاده کردند که با روش‌های تصویربرداری معمولی تشخیص داده نمی‌شد.

دانشمندان بر روی ۱۱ نفر تمرکز کردند که در زمان ابتلا به کووید نیازی به مراقبت‌های بیمارستانی نداشتند اما پس از عفونت اولیه دچار تنگی نفس طولانی مدت شدند.

محققان می‌گویند که نتایج این مطالعه تا حدودی روشن می‌کند که چرا در موارد طولانی مدت کووید تنگی نفس رخ می‌دهد، اگرچه علل تنگی نفس زیاد و پیچیده است.

اصطلاح کووید طولانی مدت به گروهی از علائم اشاره دارد که چندین هفته پس از عفونت باقی می‌مانند و نمی‌توان آن را با علت دیگری توضیح داد.

تیمی از دانشمندان دانشگاه‌های آکسفورد، شفیلد، کاردیف و منچستر تصاویر گرفته شده با استفاده از تکنیک استفاده از گاز زنون را با سایر آزمایش‌های عملکرد ریه در سه گروه از افراد مقایسه کردند.

این گروه‌ها شامل افراد مبتلا به کووید۱۹ طولانی‌مدت بوده که دچار تنگی نفس بودند و در زمان ابتلا در بیمارستان بستری نشدند، ۱۲ نفر که با کووید۱۹ در بیمارستان بستری شدند، علائم طولانی‌مدت نداشتند و ۱۳ فرد سالم است.

با استفاده از روش جدید، همه شرکت کنندگان گاز زنون را طی تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) استنشاق کردند.

گاز زنون بسیار شبیه به اکسیژن رفتار می‌کند اما گاز را می‌توان به صورت نوری در طول تصویربرداری ردیابی کرد، بنابراین دانشمندان توانستند نحوه حرکت آن از ریه‌ها به جریان خون را ببینند( مرحله‌ای که در انتقال اکسیژن در بدن حیاتی است).

دانشمندان دریافتند که در اکثر افرادی که به کووید۱۹ درازمدت مبتلا بودند، انتقال گاز کارآمدتر از یک گروه کنترل از افراد سالم بود. افرادی که در بیمارستان بستری شده بودند دارای ناهنجاری‌های مشابه در ریه بودند.

دکتر امیلی فریزر، محقق ارشد این مطالعه و متخصص ریه گفت: پذیرش افراد در کلینیک و ناتوانی در توضیح دلیل خاص تنگی نفس آن‌ها ناامیدکننده بود. اشعه ایکس و سی تی اسکن اغلب هیچ گونه ناهنجاری را نشان نمی‌دهند.

پروفسور فرگوس گلیسون، محقق ارشد این مطالعه گفت: اکنون باید به سوالات مهمی پاسخ داده شود، از جمله اینکه چه تعداد از بیماران مبتلا به کووید۱۹ درازمدت تحت تصویربرداری غیرطبیعی قرار می‌گیرند، این ناهنجاری چقدر مهم است که ما تشخیص داده‌ایم، چرا این ناهنجاری رخ می‌دهد، و چه پیامد‌های دراز مدتی دارد.

زمانی که مکانیسم‌هایی را که باعث ایجاد این علائم می‌شوند، درک کنیم، در موقعیت بهتری برای توسعه درمان‌های مؤثرتر خواهیم بود.

این مطالعه هنوز در مرحله پیش چاپ است و هنوز مراحل ارزیابی رسمی را از سوی محققانی که در همان زمینه کار می‌کنند طی نکرده است.