دارو‌هایی که باعث خشکی چشم می‌شوند

خشکی چشم یکی از حالات ناراحت کننده‌ای است که بسیاری از انسان‌ها می‌کوشند از آن دوری کنند. با این حال، این موضوع یکی از موارد شایع در میان انسان هاست به طوری که تنها در آمریکا ۱۶ میلیون نفر از خشکی چشم رنج می‌برند.

خشکی چشم می‌تواند به دلیل طیف گسترده‌ای از مسائل مانند بیماری‌های چشم تا عوامل محیطی و ژنتیکی بروز کند. با این حال، کمتر کسی می‌داند عوارض جانبی مصرف برخی دارو‌ها خشکی چشم است. از مهمترین دارو‌ها در این زمینه می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

۱- دارو‌های ضدافسردگی: بسیاری از دارو‌های این مجموعه مانند پاکسیل و آداپین دارای عوارض جانبی مانند خشکی چشم هستند. این دارو‌ها کارکرد غدد چشم را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش اشک شده که نتیجه آن خشکی چشم است.

۲- آنتی هیستامین ها: گرچه یکی از بهترین راهکار‌ها برای مقابله با آلرژی مصرف آنتی هیستامین هاست، اما این دارو‌ها باعث تحت تاثیر قرار گرفتن چشم شده و خشکی آن را درپی دارد. این دارو‌ها رطوبت چشم را کاهش داده و باعث ناراحتی بینایی در فرد می‌شود.

۳- دارو‌های کنترل آکنه و جوش: تحقیقات نشان داده است مصرف دارو‌هایی که برای کنترل آکنه و جوش در پوست استفاده می‌شود، عوارض جانبی خشکی چشم را به همراه دارد. این دارو‌ها حاوی ماده‌ای به نام ایزوترتینوئین است که علاوه بر کنترل آکنه، می‌تواند چشم را نیز درگیر کند.

۴- دارو‌های کنترل بارداری: بسیاری از زنانی که از دارو‌های کنترل بارداری استفاده می‌کنند از خشکی چشم گلایه دارند. با این حال، مصرف خوراکی این دارو‌ها به تنهایی کمتر باعث خشکی چشم می‌شود، موضوعی که این امر را تشدید می‌کند استفاده همزمان از لنز‌های چشمی است.

۵- مسکن ها: بسیاری از مسکن‌هایی که مردم به طور عمومی مصرف می‌کنند در رده دارو‌های غیراستروئیدی ضدالتهابی طبقه بندی می‌شوند. از آنجا که التهاب یکی از شایع‌ترین علائم خشکی چشم است، افراد تصور می‌کنند مصرف این دارو‌ها به حل این مشکل کمک می‌کند، اما این موضوع لزوما درست نیست. متاسفانه این دارو‌ها باعث کاهش حساسیت قرنیه شده و آسیب ناشی از خشکی چشم را تشدید می‌کند.