اینکه بگوییم تام هنکس یکی از بهترین بازیگران زنده دنیاست، جمله بحث برانگیزی نیست؛ چراکه این مرد استعدادی باورنکردنی دارد که اثبات این موضوع را می‌توان از ستاره شدن او در عرصه بازیگری و قفسه پر از جوایز او دریافت.
هنگامی که تام هنکس توانست اولین جایزه اسکار خود به خاطر بازی در فیلم «فیلادلفیا» (Philadelphia) را دریافت کند، مشخص بود که او بازیگر فوق‌العاده‌ای است؛ اما هنگامی که پای صحبت او می‌نشینیم و از آن فیلم یاد می‌کند فقط به تحسین و تمجید همبازی‌اش، دنزل واشنگتن می‌پردازد.
تام هنکس درمورد آن چه از تماشای اجرای دنزل واشنگتن یاد گرفته است، می‌گوید؛ در حالی که هیچ کاری انجام نمی‌دهد و فقط در کنارش نشسته است و تماشا می‌کند. او این تجربه را «کلاس بازیگری» نامید و گفت: سه هفته کنارش نشستم و دیالوگی نداشتم و همین، تجربه‌ای هیجان انگیز از یک کلاس بازیگری بود و اگرچه از هیچ قانونی پیروی نمی‌کند، اما لحظه را دنبال می‌کند. یک صحنه تک به تک با او مثل یک بازی هاردبال است چراکه هم به شما جرأت ادامه دادن می‌دهد و هم وادار به انجام کار‌های بیشتری می‌کند.
تام هنکس، کسی بود که برای بازی در فیلم «فیلادلفیا» برنده جایزه اسکار شد و به همین دلیل، خیلی راحت می‌توان تصور کرد که چنین بازیگری نیاز به یادگیری چیزی ندارد، اما او می‌گوید که با بازی مقابل دنزل واشنگتن و تماشای او چیز‌های زیادی یاد گرفته است.
تام هنکس فقط به این بسنده نمی‌کند که دنزل واشنگتن را یک بازیگر بزرگ خطاب کند و فکر می‌کند که واشنگتن بازیگر بزرگ دوران ماست؛ تا جایی که هنکس، این بازیگر را با افرادی چون براندو یا سر لورنس اولیویر مقایسه می‌کند.
