این نانوذرات جدید که با عنوان SMNP نام‌گذاری شدند، ترکیبی از نانوذرات ساپونین و مولکولی موسوم به MPLA هستند. مولکول MPLA یک آگونیست برای نوعی گیرنده روی سلول‌های ایمنی موسوم به TLR است. هنگامی که این مولکول به گیرنده‌های روی سلول‌های ایمنی متصل می‌شود، موجب بروز التهاب می‌شود. آگونیست یک ماده شیمیایی است که در یک سلول با اتصال به گیرنده‌های آن باعث پاسخ و واکنش آن سلول می‌شود.
ساپونین ماده‌ای است که از گیاهان مختلف به دست می‌آید و در اثر حرکت دادن آن با آب کف تولید می‌شود. نانوذرات این ماده برای تولید واکسن‌های مختلف مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار گرفته است.
در آزمایش‌های اولیه پژوهشگران در دانشگاه ام آی تی، این نانوذرات جدید به همراه مجموعه‌ای از آنتی ژن‌ها و قطعاتی از پروتئین‌های ویروسی شامل آنتی ژن‌های HIV، دیفتری و آنفلوآنزا به بدن موش‌ها تزریق شدند. با مقایسه پاسخ آنتی بادی حاصل از عملکرد نانوذرات جدید با سایر نانوذرات مورد استفاده در تولید واکسن، مشخص شد بدن موش‌ها با دریافت نانوذرات جدید بیشترین پاسخ آنتی بادی را داشته‌اند.
این نانوذرات برای تولید واکسن‌های حاوی اجزای پروتئین ویروس کاربرد دارند و محققان امیدوارند با استفاده از آن بتوانند نسل جدیدی از واکسن‌های قوی را تولید کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science Immunology منتشر شده است.
