یافته‌های تحقیقات جدید دانشمندان پزشکی از بیمارستان عمومی ماساچوست دانشکده پزشکی هاروارد نشان داده است که بیماران مبتلا به بیماری‌های روماتیسمی خودایمنی سیستمیک علیرغم دریافت دوز‌های کامل واکسن‌های مختلف کووید ۱۹ هنوز در معرض ابتلاء به عفونت‌های ناشی از کروناویروس هستند.
نگران کننده‌تر این است که اکثر این عفونت‌ها اغلب شدید و کُشنده هستند.
بیماری‌های روماتیسمی خودایمنی سیستمیک بیماری‌های خودایمنی هستند که شامل آرتریت روماتوئید، لوپوس، سندرم شوگرن، اسکلروز سیستمیک، پلی میوزیت و درماتومیوزیت هستند.
بیش از ۲۰۰ بیماری روماتیسمی متمایز وجود دارد. در بین شایع‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: پوکی استخوان، نقرس، اسکلرودرمی، آرتریت عفونی، آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان و روماتیسم پلی میالژیا.
موضوع مشترک در هر یک از این بیماری‌ها، تنظیم نامناسب سیستم ایمنی است که باعث می‌شود سلول‌های ایمنی به اتوآنتی ژن‌ها حمله کنند.
از بین ۳۴۰ عفونت کووید ۱۹ تاییدشده در بین بیماران مبتلا به بیماری‌های روماتیسمی، محققان به ۱۶ عفونت پیشرفته پی بردند.
یافته‌های مطالعه به این نتیجه رسیدند که علائم عفونی، از جمله عفونت‌های شدید، در بیماران روماتیسمی مشاهده شد. بسیاری از آن‌ها تحت درمان با ضعیف شدن پاسخ آنتی بادی به واکسیناسیون قرار گرفتند.
محققان تاکید دارند که نیاز مبرم به مطالعات دقیق بیشتر برای تعیین میزان پیشرفت عفونت مرتبط با درمان‌های روماتیسمی و سایر ویژگی‌ها وجود دارد.
مشخص شد که بیماران روماتیسمی به دلیل بیماری خودایمنی فعال یا انواع دارو‌هایی که برای آن‌ها تجویز می‌شود، مستعد ابتلاء به عفونت کووید ۱۹ هستند. به طور خاص، برای بسیاری از بیماران روماتیسمی دارو‌های ضدروماتیسم تعدیل کننده بیماری تجویز می‌شوند.
محققان حدس می‌زنند استفاده از دارو‌های ضدروماتیسم در این جمعیت، به ویژه گلوکوکورتیکوئیدها، متوترکسات، مایکوفنولات موفتیل و ریتوکسیماب، ممکن است پاسخ ایمنی فعال شده توسط واکسیناسیون کووید ۱۹ را کاهش دهد.
باشگاه خبرنگاران جوان
