براساس گزارش مرکز آمار، در سال ۹۹ نحوه تصرف محل سکونت ۸۶.۴۲ درصد از خانوارهای آمارگیری شده روستایی؛ ملکی ، ۴.۹۳ درصد اجاری و ۸.۶۵ درصد سایر انواع نحوه تصرف محل سکونت بوده است. همچنین در این سال ۶۸.۴۴ درصد از خانوارهای شهری دارای مسکن ملکی، ۲۲.۹۱ درصد اجاری و ۸.۶۶ درصد بوده اند.
در سال ۹۸ اما ۶۷.۰۶ درصد از خانوارها در مناطق شهری خانه‌دار بودند و ۲۴.۱۲ درصد نیز سکونت اجاری داشتند. در همین سال در مناطق روستایی درصد مسکن ملکی خانوارها ۸۶.۶۶ درصد و مسکن اجاری ۴.۵۱ درصد بود.
این درحالی است که در سال ۹۴، تعداد کمتری از خانوارهای شهری دارای مسکن بودند و رقم ۶۶.۴۲ درصدی را از آن خود کرده بودند. در مقابل درصد مسکن اجاره ای برای خانوارهای شهری در سال ۹۴ بیشتر بوده و با رقم ۲۴.۲۸ درصد ثبت شد.
در خانوارهای روستایی اما می توان گفت درصد صاحبان ملک از سال ۹۴ تا ۹۹ تغییر چندانی نداشته و بعد از افزایش و کاهش هایی که داشته است در نهایت با رقم از رقم ۸۶.۷۰ درصدی سال ۹۴ به ۸۶.۴۲ درصدی سال ۹۹ رسیده است. در بخش اجاری نیز ۴.۷۰ درصد از خانوارهای روستایی ثبت شدند که این میزان در سال ۹۹ به ۴.۹۳ درصدی رسید.
