مجیدی گفت: «تصمیم نداشتم صحبت کنم. یعنی از من خواستند که صحبتی انجام ندهم. به احترام هواداران استقلال و تیم و بازیکنانم فعلا صحبتی نمی‌کنم. فقط یک پیغام می‌رسانم؛ اینکه هرکاری بکنید، من تیمم می‌برد.» مجیدی این جمله را با اکت کوبیدن روی میز به زبان آورد و بعد هم سالن کنفرانس را بدون پاسخ دادن به سوالات خبرنگاران ترک کرد.
جدا از اینکه آیا بی‌اعتنایی به خبرنگاران حاضر در سالن که منتظرند با سرمربیان تیم‌ها سوال و جواب کنند حرفه‌ای است یا خیر، دو نکته مثبت را می‌توان از کنفرانس مجیدی بیرون کشید. اول از همه بیشتر هم نزدن دیگ حاشیه استقلال و دوم اتکا به نفسی که استقلال مدت‌ها بود از بهره‌ای نمی‌برد.
جمله «هر کاری کنید تیمم می‌برد» درست نقطه مقابل جملاتی نظیر «نگذاشتند نتیجه بگیریم» است. ذهنیتی که چند سالی می‌شود با استقلالی‌ها از هوادار گرفته تا بازیکن و سرمربی و مدیرعامل همراه شده و گاه و بی‌گاه بر زبان آورده می‌شود. فقط هم استقلال نیست و هر تیمی بلافاصله بعد از نتیجه نگرفتن انگشت اتهامش را به سمت داور و فدراسیون و وزارت ورزش و چمن و قطعی برق می‌گیرد. در فاصله کمتر از ۲۴ ساعت قبل از بازی استقلال و پدیده، رسول خطیبی سرمربی تراکتور در همان سالن کنفرانس بعد از شکست تیمش مقابل پرسپولیس در سوپرجام گفت «جام نوش جان آقایان» و نتیجه به دست آمده را حاصل اتفاقات بیرون زمین دانست و از داوری هم گله کرد. بعد از بازی البته مشخص شد داوری بازی هیچ مشکلی نداشته. همین کار را فردایش محمد نوازی مربی تیم پدیده انجام داد و با تاکید بر اینکه پنالتی تیمش را مقابل استقلال نگرفتند برای فدراسیون فوتبال تاسف خورد. کارشناسان داوری اما همگی تاکید کردند داور اشتباه تاثیرگذاری در بازی استقلال پدیده نداشته و پنالتی تیم مهمان نسوخته.
هنوز بین علمای علم روانشناسی اختلاف است بین اینکه اول آدم باید ذهنش را مثبت کند بعد اتفاقات خوب برایش رخ می‌دهد یا ذهن تابع محیط خارجی اطرافش است. با این حال همه روی این نکته تاکید دارند که موفقیت بدون ذهنیت مثبت امکان‌پذیر نیست و حالا اگر فرهاد مجیدی واقعا به این باور رسیده باشد که می‌تواند با اتکا به ستاره‌های تیمش مشکلات را کنار بزند و به جلو حرکت کند، باید گفت یک جهش بزرگ در استقلال رخ داده است. البته این به معنای نادیده گرفتن مشکلات نیست. بعد از بازی با پدیده اکثر بازیکنان استقلال به ضعف در امکانات سخت‌افزاری و ناکارآمدی مدیریت باشگاه اشاره و رسانه‌ها هم در این زمینه گزارش‌هایی را منتشرکردند. اما اینکه در چنین شرایطی سرمربی تیم بگوید تحت هر شرایطی تیمش برنده خواهد شد به مثابه رو کردن یک آس در سخت‌ترین شرایط ممکن است که می‌تواند جریان بازی را عوض کند.
برانکو در آخرین سال حضورش در ایران و زمانی که بازیکنان از مدیریت ایرج عرب کلافه شده بودند و خود سرمربی هم مدت‌ها می‌شد پولی به حسابش نیامده بود، گفت هر کاری کنید در نهایت ما قهرمان می‌شویم. خیلی‌ها معتقدند این ذهنیت یکی از عوامل موفقیت پرسپولیس در چند سال گذشته بوده که به صورت یک نگرش در تیم تزریق شده و حتی مربیان بعدی را هم تحت‌تاثیر قرار داده است. حالا ممکن است برخی دوباره پای وزیر ورزش و امدادهای غیبی را وسط بکشند و آن جمله برانکو را جور دیگری تفسیر کنند. با این حال اتفاقی که برای برانکو و پرسپولیس رخ داد، می‌تواند یک مثال عینی از تفاوت دو نگرش مختلف «من در هر صورت برنده می‌شوم» با «نگذاشتند موفق شویم» باشد. جدا از برانکو و پرسپولیس، داستان‌های زیادی با محوریت تغییر تفکر و سپس باز شدن درهای موفقیت روی افراد وجود دارد که آنها هم می‌توانند موید این نکته باشند که فرهاد مجیدی در مسیر درستی قرار گرفته است.
تنها افسوسی که باقی می‌ماند، این است که شاید اگر مجموعه استقلال زودتر به این نتیجه می‌رسید که با وجود همه کارشکنی‌ها و مشکلات تیم می‌توان برنده شد، وضعیت این چند سال آبی‌پوشان متفاوت‌تر رقم می‌خورد. شاید اگر مجیدی همین چند ماه پیش و قبل از بازی فینال جام حذفی مقابل تراکتور چنین ذهنیتی داشت، استقلال یک جام را از دست نمی‌داد. هرچند به قول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است.
روزنامه اعتماد
