عدم هماهنگی و کمبود سرعت لازم در خط دفاعی استقلال سرانجام در یک دیدار مهم مقابل حریفی کاملاً حرفه‌ای مثل الدحیل گریبان این تیم را گرفت تا در شبی که مهاجمان این تیم به خوبی وظایف شان را انجام داده و ۳ بار قفل دروازه تیم قدرتمند الدحیل را شکستند، با ۴ بار تسلیم شدن باعث ثبت نخستین شکست آبیها در این فصل از رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا شدند.
گل اول؛ از رضاوند تا نادری
اولین گل الدحیل، حاصل پاسی بلند از کناره زمین به عمق دفاع، دفع ناقص دروازه‌بان و عدم پوشش مناسب بود و روی این گل ۵ بازیکن استقلال عملکرد مناسبی نداشتند تا در به ثمر رسیدن آن نقش داشته باشند.
اولین قصور در به ثمر رسیدن این گل از آرش رضاوند سر زد که نسبت به مدافع کناری الدحیل سخت‌گیری لازم را نداشت تا او به راحتی از میانه زمین با پاسی بلند، عمق دفاع آبی پوشان را هدف بگیرد.
دومین قصور در این صحنه از سیاوش یزدانی شکل گرفت که ادمیلسون جونیور را گم کرد تا این بازیکن در گوشه محوطه جریمه صاحب توپ شده و فرصت ضربه زنی از زاویه بسته را به سوی دروازه پیدا کند.
رشید مظاهری شاید کمترین تقصیر را در این گل داشت؛ چون با اینکه ضربه از زاویه بسته زده شده بود، اما فاصله کم و شدت آن زیاد بود. با این وجود مظاهری هم می‌توانست توپ را به زاویه مخالف خودش دفع کند نه در جایی که مهاجم حریف صاحب توپ برگشتی شود.
محمد حسین مرادمند هم که در این صحنه باید همراه با اولانگا حرکت می‌کرد، با توجه به سرعت کمترش از او جا ماند و در نهایت محمد نادری هم نتوانست به موقع روی مرادمند پوشش داده و قبل از اولانگا ضربه بزند تا مهاجم بلند قد الدحیل اولین گل خودش و تیمش را بزند.
گل دوم؛ کاملاً اشتباه فردی
حساب گل دوم الدحیل کاملاً جداست و این گل تنها یک حادثه بود که شاید در هر ۱۰۰ بازی یک بار اتفاق بیفتد و کاملاً حاصل اشتباه فردی مسعود ریگی بود که در میانه میدان با پاس اشتباه خودش مهاجم حریف را با مظاهری در موقعیت تک به تک قرار داد.
گل سوم؛ از موسوی تا ریگی و دیگران
گل سوم تیم الدحیل حاصل ۴ پاس بلند، سرعتی و کاملاً روی زمین بود که به خلق یک مثلث انجامید و به یک گل منتهی شد. یک پاس بلند از میانه زمین به سمت راست دفاعی استقلال و جا ماندن احمد موسوی مدافع راست آبیها و در ادامه نیز بی تفاوتی وی در صحنه و عدم تعقیب بازی، به گمان اینکه خطر از بین رفته است.
هیچیک از مدافعان میانی به خصوص سیاوش یزدانی این توپ سرعتی را دفع نمی‌کنند تا در غفلت مدافع چپ آبی، یک قرمز پوش دیگر در سمت چپ زمین استقلال بلادرنگ توپ را زمینی و سرعتی به داخل محوطه جریمه برگرداند. در جایی که جمع مدافعان میانی استقلال و هافبک‌های دفاعی جمع بود، عبدالله احرق بدون آنکه مزاحمی داشته باشد از بین ریگی، مرادمند و مظاهری توپ را قطع کرده و دروازه استقلال را باز می‌کند.
در این صحنه پاس‌های سرعتی ۳ بازیکن الدحیل کاملاً تمرکز خط دفاعی استقلال را بر هم می‌زند و روی این گل اولین مقصر مسعود ریگی و آرش رضاوند بودند که روی هافبک تیم مقابل فشار نیاورند تا او با یک پاس سرعتی پایه این گل را بگذارد. به ترتیب احمد موسوی، نادری، یزدانی، مرادمند، ریگی و مظاهری بازیکنانی بودند که در مسیر توپ قرار داشتند و نتوانستند روی آن تاثیر بگذارند تا احرق ضربه نهایی را بزند.
گل چهارم؛ آشفتگی خط دفاعی
آخرین گل الدحیل هم محصول آشفتگی خط دفاعی بود که کاملاً تمرکزش را از دست داده بود؛ و البته با همان شیوه‌ای که بارها دروازه استقلال با خطر مواجه و یا باز شد.
الدحیلی ها با همان نسخه‌ای که دو بار دیگر هم به استقلال گل زدند، تیر خلاص شان را هم زدند. این گل هم با یک پاس مورب زمینی از مرکز زمین به سمت چپ خط دفاعی استقلال آغاز شد. پاسی که سرعت را چاشنی خود داشت و حاصل فضای خالی بود که هافبک‌های میانی آبی پوشان در اختیار خط میانی الدحیل گذاشتند.
مهاجم کناری الدحیل به محض دریافت این پاس، یک ضرب و با سرعت توپ را به نقطه کور خط دفاعی استقلال در کنج محوطه ۶ قدم می‌فرستد و اولانگا در بین چند مدافع و هافبک آبیها به راحتی توپ را تصاحب کرده، می‌چرخد و ضربه‌اش را هم می‌زند.
اولین، آخرین و اصلی‌ترین مقصر روی این توپ، مهدی مهدی پور است که ابتدا اجازه ارسال پاس از میانه زمین را می‌دهد و در آخر هم با اینکه در ۶ قدم حضور داشت، اما پوشش مناسب را نداد تا اولانگا بدون مزاحم و با تمرکز ضربه بزند. البته که مرادمند و یزدانی باید در این صحنه سرعت عمل بیشتری می داشتند تا یا توپ را قبل از رسیدن به اولانگا قطع کنند و یا اجازه ضربه زنی به او را ندهند.
مهر
