البته باید این موضوع را در نظر بگیریم که فیلم‌های مشخصی مورد پسند رأی دهندگان اسکار نیستند؛ ولی باز هم فیلم‌های عجیب و غریبی در تاریخ اسکار دیده می‌شوند که جایزه اسکار گرفته اند. برای مثال به لطف بخش‌های فنی و گریم، تعداد زیادی از فیلم‌های ابرقهرمانی نامزد و برنده اسکار شده اند!
این موضوع به این معناست که با وجود نقد‌های منفی به فیلم «جوخه انتحار» این اثر از سوی آکادمی اسکار در بخش بهترین گریم و چهره پردازی نامزد شد و توانست جایزه آن بخش را دریافت کند. اگر به فیلم‌هایی مثل «الان نگاه نکن» و «پادشاه کمدی» نگاه کنیم که هیچ نامزدی در اسکار نداشته اند، نامزدی «جوخه انتحار» مسخره به نظر می‌رسد.
اما تنها همین یکی دو مورد نیست و فیلم‌های معروف زیادی در تاریخ وجود دارند که حتی یک نامزدی هم در بخش‌های مختلف اسکار کسب نکرده اند. با برخی از این فیلم ها آشنا شوید:
روانی آمریکایی (۲۰۰۰)
کریستین بیل در فیلم اقتباسی از رمان برت ایستون در نقش یک شخصیت روانی به نام پاتریک بیتمن نقش آفرینی می‌کند و این از برترین نقش آفرینی‌های او محسوب می‌شود؛ اما این فیلم حتی در یک بخش هم نامزد اسکار نشد.
لبوفسکی بزرگ (۱۹۹۸)
آکادمی اسکار زمانی که فیلم سینمایی «جایی برای پیرمرد‌ها نیست» را به جای «خون به پا می‌شود» در یکی از رقابتی‌ترین اسکارهای تاریخ در بخش بهترین فیلم انتخاب کرد، دست و دلبازی خود را به برادران کوهن نشان داد. با این حال فیلم دیگر این دو برادر فیلمساز یعنی «لبوفسکی بزرگ» در یک بخش اسکار هم نامزد نشد.
دانی دارکو (۲۰۰۴)
فیلم علمی – تخیلی دانی دارکو ساخته ریچارد کلی، که از جیک جیلنهال یک ستاره سینما ساخت، در سال ۲۰۰۴ یکی از محبوب‌ترین آثار در جشنواره‌های سینمایی بود و همه انتظار داشتند این فیلم در بخش بهترین فیلمنامه اسکار نامزد شود، اما این اتفاق نه تنها در بخش فیلمنامه بلکه در هیچ بخش دیگری رخ نداد.
خوب، بد، زشت (۱۹۶۶)
فیلم‌های وسترن تا دهه ۱۹۹۰ میلادی ژانر مورد پسند آکادمی نبود. در سال ۱۹۹۲ هم به لطف فیلم «نابخشوده» کلینت ایستوود فیلمی در این ژانر توانست جایزه اسکار بگیرد. پیش از آن ایستوود در فیلم سینمایی «خوب، بد، زشت» به کارگردانی سرجو لئونه بازی کرده بود که اوج ژانر وسترن محسوب می‌شود، اما یک نامزدی اسکار هم ندارد.
نفرت (۱۹۹۵)
فیلم سیاه و سفید La haine ساخته متیو کاسوویتس که به معنای نفرت است، داستان سه دوست جوان را روایت می‌کند که درحومه شهر پاریس زندگی می‌کنند.
مخمصه (۱۹۹۵)
به عقیده بسیاری از مخاطبان فیلم‌های سینمایی، حضور مشترک رابرت دنیرو و آل پاچینو در یک درام پلیسی را می‌توان گزینه مورد علاقه فصل جوایز دانست، اما این فیلم به کارگردانی مایکل مان نتوانست نامزد اسکار شود.
هالووین (۱۹۷۸)
ممکن است آکادمی اسکار تمایلی به نامزد کردن فیلم‌های ترسناک نداشته باشد، اما سابقه آن را دارد. نامزد شدن فیلم‌های «جن گیر» و «سکوت بره ها» در دوره‌های قبلی اسکار باعث می‌شود غیبت فیلم «هالووین» ساخته جان کارپنتر بیشتر به چشم بیاید.
بی خوابی (۲۰۰۲)
در حالی که بی خوابی اختلاف زیادی با بهترین آثار کریستوفر نولان دارد، اما نقش آفرینی‌های چشمگیر آل پاچینو و رابین ویلیامز و هیلاری سوانک را در این فیلم شاهد بودیم تا حداقل نامزدی این فیلم در بخش بازیگری تضمین شده باشد، اما فیلم نولان در یک بخش هم نامزد نشد.
پادشاه کمدی (۲۰۰۲)
شاید دهه‌ها طول کشید تا مارتین اسکورسیزی برنده اسکار شود، اما بیشتر اوقات فیلم‌های او به خصوص آثاری که رابرت دنیرو در آن‌ها نقش آفرینی کرده است، توانسته اند نامزد اسکار شوند. «پادشاه کمدی» یک استثناء در کار‌های اسکورسیزی محسوب می‌شود که در هیچ بخشی نامزد اسکار نشد.
درخشش (۱۹۸۰)
فیلمی از کوبریک که کاملا توسط آکادمی نادیده گرفته شد، اثر اقتباسی او از رمان استیفن کینگ است. امروز درخشش یکی از مهمترین و بهترین فیلم‌های ژانر وحشت در تاریخ سینما محسوب می‌شود.
خیابان‌های پایین شهر (۱۹۷۳)
اگرچه این فیلم اولین اثر مارتین اسکورسیزی نیست، اما یکی از اولین فیلم‌های مهم اسکورسیزی محسوب می‌شود. این کارگردان بعد از آنکه اولین نامزدی خود را در سال ۱۹۷۵ برای فیلم «آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند» دریافت کرد، نهایتا توانست اولین جایزه اسکارش را برای «رفتگان» در سال ۲۰۰۷ بگیرد.
منبع: Independent
انتهای پیام/
