محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در نشست مجازی «روز بین المللی امحا کامل تسلیحات هسته‌ای» در سازمان ملل متحد سخنرانی کرد.
متن این سخنرانی به شرح زیر است:
«آقای رئیس.
امروز ۷۵ سال پس از آنکه ایالات متحده در هیروشیما و ناگازاکی بر سر غیرنظامیان بی‌گناه بمب اتم انداخت – به عنوان اولین و تنها مورد استفاده از چنین جنگ‌افزار‌های هولناکی – این نشست فرصتی منحصر به فرد برای بسیج جهانی در جهت آزادسازی بشریت از کابوس اتمی فراهم می‌آورد.
۲۵ سال پس از آنکه کنفرانس بازنگری و تمدید معاهده منع گسترش (ان‌پی‌تی) کاهش اتکا به تسلیحات اتمی را خواستار شد و دیوان بین‌المللی دادگستری به انجام تلاش‌های همراه حسن نیت برای خلع سلاح اتمی رأی داد، ایالات متحده در حال توسعه تسلیحات اتمی جدید است و در عین حال به شکلی بی‌پروا قیود استفاده از این جنگ‌افزار‌ها را نیز کاهش می‌دهد. علاوه بر این، ایالات متحده با خروج غیرقانونی از پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد (آی‌ان‌اف) و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) آسیبی عظیم به معاهده منع گسترش (ان‌پی‌تی) وارد کرده است.
همچنین، ایالات متحده به عنوان تنها مرتکب یک حمله اتمی، به حمایت بی‌قید و شرط از تنها دارنده زرادخانه اتمی در منطقه ما می‌پردازد: یک رژیم قانون‌شکن که علنا دیگران را به نابودی اتمی تهدید کرده و همزمان در خصوص اشاعه تسلیحاتی مظلوم‌نمایی می‌کند.
جامعه بین‌المللی باید اسرائیل که تجاوزگری جزئی از ذات آن است را وادار کند که فورا به ان‌پی‌تی پیوسته و زرادخانه اتمی‌اش را نابود کند. علاوه بر این، با توجه به سابقه شش دهه فریبکاری و توسعه مخفیانه تسلیحات اتمی، اسرائیل باید وادار به آن شود که به موشکافانه‌ترین رژیم بازرسی که اعضای قانونمدار ان‌پی‌تی آن را رعایت می‌کنند، تن در دهد.
ما همچنین از مجمع عمومی می‌خواهیم که به عنوان یک هنجار الزام‌آور بین‌المللی اعلام کند که جنگ اتمی طرف پیروز ندارد و چنین جنگی هرگز نباید انجام گیرد. این امر باید با یک برنامه منسجم، که مدت‌ها پیش از این باید تدوین می‌شد، همراه شود که زمانبندی مشخصی برای خلع سلاح اتمی تعیین کرده و تا تحقق این هدف، به کشور‌های غیراتمی تضمین‌های امنیتی ارائه دهد.
دوستان عزیز.
سال گذشته ۷۲/۹ میلیارد دلار صرف تسلیحات اتمی شده است که نیمی از این رقم فقط توسط ایالات متحده بوده است. این رقم از تولید ناخالص داخلی اغلب کشور‌ها بیشتر است. فقط تصور کنید که چه می‌شد اگر این میلیارد‌ها دلاری که برای توسعه ابزار‌های نابودی جهانی به هدر رفت، به کمک به تأمین مالی مبارزه با کووید-۱۹ تخصیص می‌یافت.
دیگر کافی است.
متشکرم»
