فرهاد مجیدی در روز‌های حضورش در استقلال نقصان‌ها و محاسن زیادی داشت که باید در این بازه زمانی به تفکیک به آن‌ها پرداخت، چرا که نگرفتن جام دلیل بر ضعف فنی مجیدی نبود.
استقلال با علی منصوریان هم جام نگرفت، با شفر هم ناکام بود و حداقل در لیگ جام نگرفت و تنها یک جام حذفی به ارمغان آورد و استراماچونی هم فقط یک نیم فصل، آن هم در دور رفت که تیم‌ها هنوز سر و شکل نگرفتند توانست تیم را در صدر نگه دارد، اما طبق گفته کارشناسان نیمه دوم لیگ برتر یعنی دور برگشت مثل همان نیمه دوم بازی، نیمه مربیان است و شاید اگر استراماچونی هوش و ذکاوت کمتری داشت، در نیم فصل دوم روی نیمکت استقلال می‌نشست و ناکامی را تجربه می‌کرد، اما زود رفت تا فقط دل هواداران را ببرد و با اما و اگر آن‌ها را قهرمان خیالی لیگ بداند.
فرهاد مجیدی فقط در روز‌های نیمکت نشینی اش در استقلال تجربه را کم داشت، ظرفیت مبارزه با حاشیه را کم داشت و فضای مجازی برایش از فضای واقعی مهم‌تر بود، اما بی انصافی است اگر روز‌های فوتبال تهاجمی فرهاد در استقلال را به استرا نسبت دهیم و روز‌های ناکامی را به خودش ...
فرهاد در استقلال عامل انگیزشی بالایی برای بازیکنان بود و با توجه به فاصله سنی کم او با بازیکنان، رفاقت زیادی بین کادر فنی و درون زمین بود و همین همدلی باعث شد که آن‌ها از جان برای استقلال مایه بگذارند.
پیروزی در دربی با درایت فرهاد شکل گرفت، هنوز یادمان نرفته بعد از دریافت گل دوم فرهاد در کنار زمین چه اشاراتی داشت و دانشگر را به خط حمله فرستاد تا مانع ناکامی در دربی ۹۳ شود.
فرهاد فقط غرق در فضای مجازی بود و این فضا برای مقابله با حاشیه‌ها کم دوام‌ترین فضا است و فرهاد تکیه اش به این فضا، تکیه بر باد بود.
مجیدی از نسل مربیانی است که کاریزماتیک است و اگر نقش فرهاد در ناکامی‌ها زیاد باشد، در موفقیت‌ها هم کفه ترازو یکسان است.
مدیران استقلال پیش از دربی به ایتالیا سفر می‌کنند و فرهاد بی تجربه نمی‌تواند تا پایان بازی‌های این فصل طاقت بیاورد و استعفای مجازی و باقی ماجرا ...
فرهاد بزرگترین سرمایه است اگر قدر خودش را بداند و بزرگترین ایراد فرهاد فاصله خود ساخته و غروری است که او را از رسانه‌ها جدا کرد.
شرکت نکردن در مصاحبه‌های قبل و بعد از بازی او را از چشم خیلی‌ها انداخت و فرهاد باید بداند ماندن در این فوتبال به عوامل زیادی بستگی دارد.
شفر با آنهمه تجربه و استراماچونی با آن همه ادعا چیزی فرا‌تر از فرهاد نشان ندادند، مگر همان‌ها که گفتیم.
غرور بی جا و اتکا به فضای مجازی ... اما انصافا استقلال این روز‌ها در مقابل هر حریفی هجومی است و حتی قهرمان ۴ ساله لیگ را ۴۵ دقیقه زمین گیر کرد. اما افسوس که روز‌های خوب را به استراماچونی هدیه دادیم و بد‌ها را پای فرهاد نوشتیم.
امثال سعادتمند که مقصر اصلی به هم خوردن تمرکز فرهاد بودند هم باید بدانند این سر مربیان چشم آبی می‌آیند و می‌روند، اما فرهاد و فرهاد‌ها برای استقلال سال‌ها خواهند ماند.
باشگاه خبرنگاران جوان
