رشد بورس ایران چند وقتی است که مورد توجه اکثریت مردم قرار گرفته است و کورسوی امیدی برای آنان گشته تا از طریق خرید سهام و افزایش قیمت آن بخشی از فشار اقتصادی حاصل از تورم در کشورمان که حاصل بی تدبیری برخی از تصمیم گیران اقتصادی کشور در فضای تحریم های ظالمانه آمریکا می باشد را تحمل نمایند.
در حالیکه اکثریت افرادی که به عنوان تازه واردان این بازار لقب گرفته اند کوچکترین دانش تخصصی در این زمینه نداشته اند در ریزش اخیر بورس تهران دچار زیان شده اند و رفتارهای هیجانی آن ها به کل بازار سرایت کرد و باعث ایجاد صف های فروش حتی در نمادهای ارزشمند و بنیادی بازار بورس گردید و به قول معروف خشک و تر را با هم سوزاند.
از نگاه دیگر در رشد بازار نیز باز شاهد این رفتارهای هیجانی در صفوف خرید سهم هایی که از لحاظ بنیادی بالاتر از ارزش ذاتی خود معامله می شدند بودیم و حتی تحلیل تکنیکال نیز به واسطه وجود این نوع رفتارها اعتبار خود را در بازار از دست داده و علی رغم ورود پول به بازار در چندماه گذشته، تعادل بورس به دلیل اینکه معامله گران تازه وارد در روزهای مثبت در صف خرید و در روزهای منفی در صف فروش قرار می گرفتند به هم خورده است.
این رفتار هیجانی به نوعی زنگ خطر برای بورس ایران و سهامداران آن تلقی می شود زیرا بازار سرمایه در ایران یک بازار ناکارا می باشد و از خصوصیات بازارهای ناکارا این می باشد که قیمت سهام در بازار منعکس کننده ارزش واقعی آن نمی باشد و کوچکترین اظهارنظر از سوی دولتمردان و نماینده های مجلس و یا تصمیمات و قوانین غیرکارشناسی این بازار را دستخوش نوسان های مثبت و منفی می کند و با بالا بردن ریسک سیستماتیک بازار باعث آسیب سهامداران و فرار پول از این بازار به بازارهای موازی نظیر ارز، سکه و طلا، خودرو و مسکن می شود.
در روزهای ریزش بورس این جمله کلیدی را از برخی از مسئولین اقتصادی کشور به کررات شنیدیم که سهام داران با انتخاب سهام بنیادی و تشکیل سبد سهام می توانستند در اصلاح بازار زیان نبینند در حالیکه بازار سرمایه ایران یک بازار ناکارا بوده و با دخالت ها و اظهارنظرهای مسئولین در خصوص مردد بودن در واگذاری سهام پالایشی یا خودرویی در غالب صندوق های ETF دوم و سوم ، طرح مالیات بر عایدی سرمایه، لغو ETF پالایشی و عرضه بلوکی آن، طرح گشایش اقتصادی و یا فروش اوراق سلف نفتی به نوسانات بازار دامن زد.
البته در کنار موارد نام برده در بالا، مشکلات عدم ظرفیت مناسب هسته معاملات و قطعی ها و تاخیرات ناشی از آن، آزاد سازی مرحله دوم سهام عدالت، و تصمیمات لحظه ای سازمان در دو تایمه کردن بازار، کاهش نصاب سرمایه گذاری در سهام صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت وکاهش اعتبار کارگزاری ها نیز باعث بروز رفتارهای هیجانی از سوی سهام داران حقیقی در بازار بورس شد و نتیجه آن چیزیی جز کاهش شدید ارزش سبد سرمایه گذران حقیقی و زیان سهام داران تازه وارد و ایجاد حس بی اعتمادی به مسئولین و سیاست های آن ها نمی باشد.
بجاست در سالی که به فرمایش رهبر انقلاب سال جهش تولید نام گذاری گریده است، بجای نگاه به بیرون برای سرمایه گذاری در کشور و بنگاه های تولیدی، به ظرفیت و پتانسیل بورس توجه کرد و به فکر افزایش اعتماد مردم برای سرمایه گذاری در این بازار بود و از این ظرفیت برای برون رفت از فشار تحریم و افزایش تولید ملی استفاده کرد.
تسنیم
