مرد ایرانی که در جولای ۲۰۱۸ از آلکمار به برایتون ملحق شد، در خصوص روزهای حضور در هلند و دوران فوتبالی خود پیش از پیوستن به لیگ جزیره، حرف زد؛ از سختی‌ها تا آقای گلی؛ همه و همه با علیرضا جهانبخش.
چرا در سال ۲۰۱۳ به هلند رفتی؟ دورنمای بازی در اروپا چه اندازه تو را جلب کرد؟
زمانی که در سال ۲۰۱۳ به ان‌ای‌سی ملحق شدم، تعدادی پیشنهاد دیگر هم داشتم. آن زمان برای تیم ملی زیر ۱۹ سال بازی می‌کردم و پس از یک تورنمنت در دبی، از سوی باشگاه‌هایی در ترکیه و فرانسه پیشنهاد داشتم.
با دوستان و افراد مورد اعتمادم حرف زدم و تصمیم درست را برای آینده گرفتم. همه آنها به پیشنهاد هلند تمایل داشتند و دلیل آن هم آکادمی ان‌ای‌سی و تاثیر این باشگاه در رشد فوتبالی یک بازیکن بود.
همزمان از یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های ایران پیشنهاد داشتم! آنها حدود ۳۵ میلیون هوادار دارند و من در یک قدمی پیوستن به آن تیم بودم؛ آنها تمام کاغذبازی‌ها را انجام دادند و درست زمانی که قصد امضای قرارداد داشتم از هلند تماسی دریافت کردم.
برای چند روز ناپدید شدم تا مطمئن شوم انتقال هلند محقق می‌شود. آنها به ایران آمدند تا با باشگاه وقت من صحبت کنند و قرارداد بسته شد. من برای آن باشگاه ایرانی دلایلم را توضیح دادم و اینکه می‌خواهم از ایران بروم. آنها هم درک کردند و همه چیز از آنجا شروع شد. می‌خواستم فوتبال اروپا را بیاموزم و با آن وفق پیدا کنم.
نخستین حس تو در اولین برخورد و در اولین فصل چه بود و چه خاطراتی داری؟
صادقانه بگویم سخت بود. محیط کاملا جدیدی بود با فرهنگ و انتظارات متفاوت؛ البته سبک فوتبال بازی کردن آنها هم متفاوت بود. در ایران بازیکنان زیادی داریم که از لحاظ فردی بسیار خوب هستند اما در هلند باید یاد می‌گرفتم که چطور با جزئیات تاکتیکی در قالب یک تیم بازی کنم.
باید زبان آنها را فرا می‌گرفتم تا بتوانم با هم تیمی‌هایم ارتباط برقرار کنم اما دوستانی داشتم که در این مسیر به من کمک کردند. هر روز تلاش می‌کردم زبان یاد بگیرم. ما در فصل اول سقوط کردیم اما من چیزهای زیادی یاد گرفتم. بازی‌های زیادی انجام دادم و سپس در فصل دوم می‌خواستم برای باشگاه جبران کنم. در آن تیم شرایطم خوب بود و احساس راحتی می‌کردم و فصل بعد دوباره به لیگ دسته اول برگشتیم.
هر کجا که می‌روم برای وفق پیدا کردن همیشه به زمان نیاز دارم اما به محض وفق پذیری همه چیز بهتر و بهتر می‌شود.
این فرصت را داشتی که زودتر به ما (برایتون) ملحق شوی درست است؟
کارها واقعا خوب پیش رفت؛ به برایتون آمدم و چند روزی را در انگلیس سپری کردم و مشغول بازدید از زمین تمرین و شهر شدم؛ شگفت انگیز بود.
احساس فوق العاده‌ای داشتم اما تنها ۲۱ سال داشتم؛ رقابت‌های چمپیوشیپ به شدت فیزیکی و بازی‌ها فشرده است و در آن برهه فکر کردم هنوز باید بیشتر یاد بگیرم اما همیشه به دوستانم می‌گفتم که برایتون حس شگفت‌انگیزی به من داد و آن احساس را به خاطر سپردم.
سپس به آلکمار رفتی و دوباره موفقیت‌های زیادی به دست آوردی...
در نخستین فصل حضورم مصدومیت‌های زیادی داشتم و در بهترین فرمم نبودم. در فصل دوم به باشگاه و اعضای فوق العاده تیم عادت کردم. چیزهای زیادی یاد گرفتم.
آنجا مثل خانه‌ام شد و بهترین بازی‌هایم را به نمایش گذاشتم. فصل سوم بهترین دوره بود. با همه رابطه خوبی داشتم و همه چیز روبراه بود.
و در فصل ۲۰۱۷ – ۲۰۱۸ برترین گلزن شدی. نخستین بازیکن آسیایی لقب گرفتی که در یک لیگ اروپایی به چنین دستاوردی دست پیدا می‌کند.
در طول دوران فوتبالم این مسوولیت را روی دوشم حس می‌کردم که برای بازیکنان جوان کشورم الگو باشم.
می‌خواستم نشان بدهم که می‌توان رو به جلو گام برداشت، رشد کرد و در اروپا در بالاترین سطح بازی کرد. می‌خواستم ثابت کنم که مهم نیست از کجا آمده‌ای، اگر سخت تلاش کنی و بلندپرواز باشی، می‌توانی اتفاقات بزرگی را رقم بزنی.
باید صبور بود؛ من از خانواده‌ای بسیار معمولی هستم و عادت داشتم در خیابان با دوستانم فوتبال بازی کنم اما می‌خواستم رویاهایم را به حقیقت تبدیل کنم و این کار را با تلاش زیاد انجام دادم. از این همه موفقیت احساس فوق‌العاده‌ای دارم. ما چندین بازیکن جوان و فوق العاده داشته‌ایم که راه خود را به فوتبال اروپا باز کردند و اینکه من هم نقش خودم را ایفا کرده ام، برایم ارزش زیادی دارد.
ایرنا
