با شیوع کرونا و تعطیلی فعالیت‌ها در نقاط مختلف دنیا، کشور‌های مختلف کم کم سعی می‌کنند در یک فرایند تدریجی و آهسته فعالیت‌های اجتماعی را شروع کنند.
این کشور‌ها معمولا ۳ پیش شرط اصلی برای تغییر سیاست هایشان دارند. اول اینکه نمودار ابتلا به یک شیب نزولی رسیده باشد، یعنی تعداد مبتلایان جدید به صورت مداوم کاهش پیدا کند. دوم اینکه سیستم بهداشت و درمان بدون توسل به روش‌های ویژه مدیریت بحران مانند راه اندازی بیمارستان‌های صحرایی توانایی پذیرش و درمان مبتلایان را داشته باشد.
سوم اینکه یک سیستم منسجم ایجاد شود که تست کرونا را در سطح گسترده انجام دهد و تماس افراد مشکوک یا بیمار را ردیابی کند تا بیماران را قبل از انتقال ویروس به دیگران وارد قرنطینه کند.
اما مهم‌تر از رسیدن به این پیش شرط‌ها، نحوه بازگشت کشور به شرایط عادی است. اول اینکه این فرایند باید تدریجی و آهسته باشد و دوم اینکه در صورت تغییر در شیب نمودار مبتلایان، محدودیت‌ها به حالت قبل برگردد.
در آلمان ابتدا فروشگاه‌های کمتر از ۸۰۰ متر مربع فقط با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و جلوگیری از تشکیل صف‌های خرید فعالیت خود را شروع کردند و مدارس هم براساس پروتکل‌های تعیین شده از ۱۵ اردیبهشت دوباره باز می‌شوند. اولویت با دانش آموزان سال‌های پایانی دبستان و راهنمایی است. فاصله گذری اجتماعی و ممنوعیت تجمع‌ها هم همچنان ادامه خواهد داشت.
در ایتالیا یک برنامه ۳ مرحله‌ای برای برگرداندن کشور به وضعیت عادی در نظر گرفته شده است. کتاب فروشی ها، خشک شویی ها، فروشگاه‌های لوازم التحریر و فروشگاه‌های لباس کودک از ۲۲ فروردین ماه شروع به کار کرده اند.
به تدریج فهرست فعالیت‌های مجاز گسترش پیدا کرد و فعالیت‌هایی مانند جنگل بانی، تولید کنندگان رایانه، مراقبت و نگهداری فضا و منازل شهری، خدمات هیدرولیک، تولید کاغذ و مقوا به آن اضافه شده است.
اما در برخی مناطق مانند لمباردی که کانون اولیه شیوع کرونا در ایتالیا بود، هنوز دارای همان محدودیت هاست. در همه مناطق و همه کسب و کار‌ها ملزم شده‌اند تا مواد ضدعفونی کننده دست را در دسترس قرار دهند. مشتریان و کارکنان فروشگاه‌ها برای جابجایی خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها باید از دستکش‌های یک بار مصرف استفاده کنند.
در اسپانیا حدود ۳۰۰ هزار کارمند مشاغل غیر ضروری به کار برگشته اند. صنعت ساختمان و سایر صنایع نیز شروع به کار کرده اند. حمل و نقل عمومی فعال است، اما توصیه می‌شود تا جایی که ممکن است مردم از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نکنند و برای آن‌هایی که مجبور هستند ۱۰ میلیون ماسک در میان مسافران مترو، اتوبوس و قطار‌ها توزیع خواهد شد.
به فروشگاه‌ها و فضا‌های عمومی بعد از ۷ اردیبهشت اجازه فعالیت داده شده است. با این حال تداوم قرنطینه سالمندان تا پایان سال الزامی است. همه شرکت‌ها ملزم هستند برای کارمندانشان تجهیزات حفاظت فردی را تامین کنند و کارکنان به صورت شیفتی فعالیت می‌کنند. حفظ فاصله اجتماعی همچنان الزامی است.
در دانمارک در فاز اول مدارس باز شدند، اما همچنان تا ۲۱ اردیبهشت ممنوعیت تجمع بیش از ۱۰ هزار نفر برقرار است. کلیساها، سینما‌ها و مراکز خرید همچنان بسته خواهند ماند. برگزاری جشنواره‌ها و تجمعات بزرگ همچنان تا ۳ ماه بعد ممنوع است. اما شاید مهم‌ترین و مشهور‌ترین پایان قرنطینه مربوط به ووهان چین باشد.
بازگشایی در ووهان بعد از شدید‌ترین قوانین قرنطینه با شیبی ملایم در پیش گرفته شد. افراد در این شهر در صورتی امکان خروج از منزل دارند که اطلاعاتشان را در نرم افزار دولتی ثبت کرده باشند و سلامتی آن‌ها با توجه به اطلاعات موجود از سوابق ارتباطات آن‌ها تایید شود.
مدارس هم همچنان تعطیل هستند، اما فروشگاه‌ها باز شده اند. افراد اجازه ورود در پارک‌ها را پیدا کرده اند و سالمندان می‌توانند در گروه‌های کوچک تجمع کنند. حمل و نقل عمومی با تعداد مسافران کمتر شروع به کار کرده و شرکت‌ها به صورت تدریجی و با حضور حدود ۶۰ درصد کارکنان فعالیت شان را شروع کرده اند.
حالا تقریبا همه کشور‌های جهان با این بیماری مواجه شده اند. ظاهرا کرونا هم کم کم در حال تبدیل شدن به یک موضوع عادی در زندگی روزمره مردم شده است.
بسیاری از کشور‌ها به تدریج به دنبال راه‌هایی برای بازگشایی فعالیت‌های روزمره هستند، اما اصل مهم و کلیدی در تمام کشور‌ها این است که این بازگشایی فعلا شکننده و نسبی خواهد بود و همه چیز به تعداد مبتلایان جدید بستگی دارد و اینکه پروتکل‌های بهداشتی تا چه اندازه در مهار ویروس کرونا می‌توانند؛ موفق عمل کنند.
باشگاه خبرنگاران جوان
