به گزارش خبرنگار مهر به نقل از راشاتودی، در حالی که تحت تحریم‌های آمریکا اغلب غول‌های نفتی آمریکایی و اروپایی از شرکت در پروژه عظیم توسعه میدان نفتی پارس جنوبی محروم شده‌اند، مشارکت در این پروژه به احتمال زیاد به یک شرکت روسی یا چینی اعطا خواهد شد.
وقتی هفته قبل رئیس برنامه‌ریزی یکپارچه شرکت ملی نفت ایران، کریم زبیدی، اعلام کرد که توسعه لایه نفتی پارس جنوبی به شرکت‌های ایرانی واگذار خواهد شد، این بخشی از استراتژی شرکت برای این بود که اجازه دهد این فعالیت توسعه در این میدان آغاز شده تا در این زمان ایران بتواند با یک شرکت بین‌المللی نفتی به توافق مشارکت برسد.
یک مقام ارشد نفتی ایران، هفته میلادی گذشته به اویل پرایس گفت: حالا ما به مرحله‌ای رسیده‌ایم که یا آمریکا به میز مذاکره و توافق هسته‌ای باز می‌گردد و یا ما تجارت خود را با روسیه و چین و تا حد کمتری، اروپا، ادامه خواهیم داد.
قبل از وضع تحریم‌های جدید بر ضد ایران، شرکت‌های بین‌المللی زیادی برای این که حق مشارکت در این میدان را به دست آورند صف کشیده بودند، چرا که تخمین زده می‌شود این میدان نفتی حدود ۷ میلیارد بشکه نفت خام داشته باشد. البته میدان نفتی پارس جنوبی ۱۰۰ کیلومتر با ساحل ایران فاصله دارد و در شمال میدان نفتی الشاهین قطر، در خلیج فارس واقع شده است. با توجه به این که این میدان نفتی در عمق ۶۷ متری آب قرار دارد، هزینه برداشت نفت از آن، از هزینه معمول برداشت آن در ایران که ۲ - ۳ دلار برای هر بشکه می‌باشد، بالاتر است. هرچند این هزینه یکی از کمترین هزینه‌های برداشت در جهان است.
هرچند در حال حاضر شرکت‌های ایرانی توانسته‌اند این میدان را تاحدودی توسعه دهند و سطح استخراج نفت از آن را به ۲۵ هزار بشکه در روز برسانند، اما برنامه ایران این است که در انتهای فاز دوم توسعه، برداشت از این میدان را به ۵۵-۶۰ هزار بشکه در روز رسانده و در انتهای فاز سوم برداشت را به ۱۵۰ هزار بشکه در روز برساند. برای این کار به احداث ۴۷ چاه جدید نیاز است و چاه‌های موجود هم باید تا حدی توسعه داده شوند.
اما آن‌چه بیشتر از همه مشارکت در پروژه پارس جنوبی را برای شرکت‌های روسی و چینی جذاب نگاه داشته است، این است که به علت تحریم‌های آمریکا لیست شرکت‌هایی که ممکن است مورد نظر ایران قرار بگیرند بسیار کوچک شده است و شانس بالایی برای آنها به وجود آمد است. از سوی دیگر علی‌رغم ذخایر عظیم نفتی این میدان، هنوز توسعه آن در مراحل ابتدایی قرار دارد، که فرصت خوبی برای آوردن تکنولوژی و توسعه این میدان توسط شرکت‌های چینی و روسی به وجود آورده است.
