سیاوش طهمورث: هویت ملی بر ستون های آیین و سنت استوار است

به گزارش ایرنا؛ سیاوش طهمورث  با بیان این نکته که دورنمای مهمترین بزنگاه ها و عرصه های شکل گیری تمدن و حیات هر جامعه ای با شعله های افروخته رفتارهای آیینی و سنت های جریان‌ساز در عرصه تمدن آن جوامع قابل رصد است یادآور شد: امروزه که بسیاری از مدعیان و پژوهشگران عرصه فرهنگ درباره پست مدرنیسم صحبت می کنند؛ مهمترین اصل این مبحث را فراموش کرده‌اند که پست مدرن ها، ریشه و شکل گیری هویت و تفکر خود را وامدار ارجاع به سنت‌ها و آیین‌های گذشتگان خود می دانند.
وی با تاکید بر آنکه این تفکری کاملاً نادرست است که فرهنگ فراموش نمی شود، ادامه داد: وقتی امروز به نتیجه پژوهش کارشناسان در رفتار فرهنگی، پیشینه و داشته های هویتی کشورمان نگاه می کنیم با کلید واژه «سیر نزولی» و «ایستای فرهنگ اصیل ایرانی» مواجه می‌شویم.
طهمورث گفت: این گواه همین مدعاست که در صورت قطع ارتباط و فراموشی پیشینه فرهنگی مان، رفتارهای امروزه ما بیشتر بازتاب دهنده فرهنگی است که از کشورهای دیگر عاریت گرفته شده و با هویت های بنیادین آیین ها و سنت های ما کوچکترین قرابتی ندارد.
کارگردان نمایش «سوگ سیاوش» الگو گرفتن بسیاری از جوانان نسل امروز کشورمان از الگوهای غربی را به سبب قطع ارتباط ریشه ای با فرهنگ و هویت ملی گذشتگانمان دانست و خاطرنشان کرد: فراموشی آیین ها و سنت های آیینی به منزله از دست رفتن هویت ملی است. جامعه ای که با گذشته فرهنگی خود قطع ارتباط کند ناگزیر به سمت الگوهایی می رود که عاریتی است و با آنها کوچکترین اشتراکی ندارد.
وی ادامه داد: فراموش کرده ایم که هویت ملی هر جامعه‌ای بر ستون های آیین و سنت آن استوار است و همین فراموشی باعث شده است که در شکل رفتارهای فرهنگی در عصر حاضر راه را به بیراهه کج کنیم. همین حرکت در بیراهه باعث شده است که نسل امروز به جای الگو گرفتن از داشته های کهن و تمدن ساز پیشینیان خود به سمت جریان ها و الگوهایی حرکت کنند که به واسطه ابزار رسانه ای کشورهای دیگر به عنوان خوراک فرهنگی در اختیار آنها قرار گرفته است.
این بازیگر پیشکسوت گم شدن مفهوم و معنای تئاتر ملی در شکل گیری آثار نمایشی مان را یکی از مهمترین آسیب های قطع ارتباط نسل امروز با داشته های فرهنگی نیاکان خود دانست و یادآور شد: آیین و سنت دو اصل مهم در ارائه شناسنامه هر کشوری به شمار می‌رود.
وی افزود: امروز تئاتر ایران در مواجهه با مخاطبان جهانی صرفاً به هنری بدل شده که به تقلید چارچوب هایی می پردازد که از کشورهای صاحب تئاتر گرفته به همین سبب است که نمی توان اثری از رد و نشان ملی در بسیاری از تولیدات تئاتری کشورمان پیدا کرد.
بازیگر فیلم «غلامرضا تختی» تصریح کرد: در ارائه و معرفی تئاتر ملی خود به مخاطبان جهانی با یک علامت سوال بزرگ مواجه هستیم؛ چرا که آنچه ما به عنوان تئاتر به مخاطبان جهانی در جشنواره های بین المللی ارائه می دهیم در حقیقت هنری است که اساس آن متعلق به آنهاست و به هیچ وجه نتوانسته ایم رنگ و بویی از فرهنگ و هویت تمدن ساز ایرانی را به آن قالب ها وارد کنیم چرا که اغلب هنرمندان تئاتر ما کوچکترین ردی و نشانه ای از آیین ها و سنت های فرهنگ ایرانی در تولید آثارشان ندارند.
به گفته طهمورث، هنر ایرانی هر زمان که از سنت ها و آیین های کهن خود بهره برده در مواجهه با مخاطبان جهانی تحسین همگان را با خود به همراه داشته است، به عنوان مثال در عرصه هنرهای ملی مانند خوشنویسی، معرق و نگارگری کماکان صاحب شناسنامه و اعتبار و احترام نزد مخاطبان جهانی هستیم.
وی ادامه داد: اما به سبب قطع ارتباط هنرمندان امروز عرصه تئاتر و سینمای کشورمان با بن‌مایه‌های رفتارهای آیینی، سنت های فرهنگ عامه و خرده روایت های نمایشی؛ کمتر الگویی به عنوان شناسنامه فرهنگی خود برای ارائه به مخاطبان جهانی در بازتاب مفهومی به عنوان تئاتر یا سینمای ملی داریم.