این گروه پس از خلق پانورامای 360 درجه‌ای از لندن و شکستن رکورد بزرگ‌ترین عکس جهان از این دست، برای پروژه بعدی بر روی توکیو متمرکز شد.
تصویر جدید شاید رکورد پانورامای لندن را نشکند، اما با وجود 180 گیگاپیکسل، دومین عکس بزرگی است که تاکنون تهیه شده است.
جفری مارتین، موسس گروه عکاسی مزبور، در سپتامبر سال 2012 دو روز را بر روی پشت‌بام برج توکیو گذراند و 10 هزار تصویر منفرد را که سرانجام پانورامای نهایی را شکل دادند، تهیه کرد.
هر یک از این عکس‌ها با دوربین Canon 7D digital SLR گرفته شده‌اند که مجهز به لنزهای Canon 400-mm f5.6 L است.
این دوربین که برای گرفتن خودکار تصویر برنامه‌ریزی شده بود، بر روی تجهیزات پانورامای رباتیک Clauss Rodeon VR Head ST نصب بود و برای عکاسی به سه نقطه برج برده شد.
«شرکت راهکارهای فناوری فوجیتسو» حامی مالی این پروژه، کارگاه Celsius R920 را تشکیل داد.
این کارگاه پانورامای نهایی را به تصویری تبدیل کرد که کاربران با زوم‌کردن بر روی صحنه‌ها می‌توانند آن را کنکاش کنند.
با وجود «رم» 192 گیگابایتی و پردازنده 12 کوری، رایانه مورد استفاده برای پردازش تصویر به دو هفته و همچنین زمان اضافی برای تبدیل آن به پانورامای تعاملی جهت تماشای آنلاین نیاز داشت.
شاید این تصویر نتواند رکورد بزرگ‌ترین عکس جهان را که در اختیار عکس 320 گیگاپیکسیلی از لندن است، بشکند اما بزرگ‌ترین عکسی است که تاکنون از توکیو گرفته شده است.
اندازه تصویر کلی 600 هزار در 300 هزار پیکسل گزارش شده که چنانچه با تفکیک‌پذیری عکاسی معمولی گرفته می‌شد، تصویری به عرض 100 متر و ارتفاع 50 متر می‌بود.
از نقطه دید 20 طبقه‌ای دوربین، امکان گیراندازی سازه‌ها و چشم‌اندازهایی که در فاصله 30 کیلومتری (از قبیل مرتفع‌ترین ساختمان توکیو به نام Tokyo Skytree) واقع شده‌اند، وجود داشت.
به گزارش ایسنا،سطح دقت پانوراما قابل‌توجه است و با زوم‌کردن روی تعدادی از مناطق، می‌توان به آسانی چهره یک شخص را تشخیص داد، پلاک‌های خودروها را خواند و حتی به درون پنجره فروشگاه‌ها نفوذ کرد.
