ایران اکونومیست- تعطیلی یکباره کل نشریات مکتوب همزمان با تعطیلات نوروز به نوعی احساس سکوت و ضعف اطلاع رسانی در کشور را نمایان می کند ازاین رو یکی از نقدهایی که همواره در سال‌های متمادی درباره مطبوعات ایران مطرح شده این است که ایران تنها کشوری است که آن نشریات دو هفته همه با هم کار اطلاع رسانی را زمین گذاشته و به امان خدا رها می‌کنند.
این درحالی است که با بروز و ظهور تکنولوژی‌های نوین ارتباطی، شبکه های اجتماعی و فضای مجازی پای در میدان خبرسازی و خبررسانی گذاشته اند که اخبارشان با رسانه‌های مجوزدار و شناسنامه دار قابل قیاس نیست. هرچند سرعت انتقال پیام در شبکه‌های مجازی زیاد است اما ضریب اعتماد و اطمینان به خبرهای کپی شده و بعضا تولیدی آنها چقدر می تواند پاسخ مناسبی به نیازهای خبری جامعه و افکار عمومی باشند.
از آنجایی که نشریات مکتوب بار بیشتری از مطالب تحلیلی و انتقادی را نیز به دوش می‌کشند این تعطیلی طولانی نوروزی باعث می‌شود که بررسی و واکاوی بسیاری از وقایع که طی این ایام رخ می‌دهند مسکوت بماند.
یکی از رخدادهایی که به شدت این ضعف رسانه ای و اطلاع رسانی را در سطح کشور نمایان کرد، شروع بارندگی‌های شدید در روزهای پایانی سال 97 و بروز سیل در نخستین روزهای سال 98 در استان‌های گلستان، فارس و لرستان بود که با تعطیلی روزنامه‌ها و جراید به نوعی ضعف کارهای پژوهشی، تحلیلی، نقد، مقاله و یادداشت‌نویسی را نمایان ساخت.
** رسانه مکتوب جایگزینی ندارد
مدیر مسئول روزنامه اطلاعات با اشاره به جایگاه و ارزش روزنامه ها در جهان، گفت: روزنامه و رسانه های مکتوب رسالت خاص خود را دارند و هیچ رسانه ای نمی‌تواند جایگزین آنها شوند.
حجت الاسلام محمود دعایی با تبریک فرارسیدن نوروز به اهالی رسانه و دست اندرکاران آنها، تعطیلی 17 روزه مطبوعات به ویژه روزنامه ها را مشکلی بزرگ دانست و خلا آنها را در این ایام برای اطلاع رسانی، معضلی مضاعف تر عنوان کرد.
وی منتشرنشدن مطبوعات درایام تعطیل را آسیب جدی به بخش اطلاع‌رسانی کشور دانست و گفت: هرچند نشریات در سال 97 با بحران اقتصادی و چالش ارزی و به ویژه در زمینه کاغذ مواجه بودند اما امسال حتی رسانه‌های دولتی هم به استقبال تعطیلی رفته و 17روز تعطیل کردند چرا که امسال افزایش قیمت کاغذ و ملزومات چاپ و نشریه باعث شد که رسانه‌ها به تعطیلی بیشتری علاقه نشان بدهند.
مدیرمسئول روزنامه اطلاعات درعین حال یادآورشد: هرچند که برخی در فضای مجازی دراین ایام به عنوان خبررسانی و اطلاع رسانی فعال بودند اما بدون تردید نمی توان از این مدل رسانه‌ها انتظار اطلاع رسانی رسمی و تحلیل شرایط و وقایع را آنچنان که باید و شاید داشت چرا که بیشتر آنها هیچگونه تعهدی در پاسخگویی به افراد یا دستگاه‌ها ندارند.
به گفته وی، آنچه در این میان می توان نتیجه گرفت اینکه رسانه های رسمی اعم از مکتوب، خبرگزاری‌ها ،پایگاه‌های خبری علاوه بر دارا بودن شان و منزلت و جایگاه، درباره رسالت خطیر خود در اطلاع رسانی به افکار عمومی متعهد و پایبند به اصول، قوانین و ضوابط کشور بوده و هرگز از خط قرمزها عبور نکرده و همچنان در مسیر ترسیم شده خود ادامه طریق می دهند.
