ایران اکونومیست- حشمت الله فلاحت پیشه که کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی را بعد از ۱۲ سال از علاالدین بروجردی گرفت، ضمن دفاع از عملکردش در عمر ریاست خود از توهین‌هایی گلایه داشت که نه تنها منشأ آن معلوم نیست که کسی حاضر به دفاع از او یا پیگیری آن نشده است.
او از تلاش دشمنان برای دست نیافتن ایران به ساز و کارهای بین المللی سخن گفت و تصویب نشدن لوایح پالمرو و FATF را به معنای کار نکردن کشورها با ایران به خصوص بی نتیجه ماندن ساز و کار اروپایی‌ها در مبادلات پولی و بانکی دانست و تاکید کرد که کاسبان جدید تحریمی در راه هستند.
مشروح گفت و گو با فلاحت پیشه را در زیر می‌خوانید:
چندی پیش ذوالنور عضو کمیسیون امنیت ملی و فراکسیون ولایی مجلس ادعایی پیرامون اعطای ۲۵۰۰ گرین کارت به خانواده برخی از مقامات ایرانی در جریان مذاکرات برجام مطرح کرد که بعد از آن سازمان اطلاعات سپاه در نامه‌ای رسمی به مجلس این ادعا را تکذیب کرد. اخیراً موضوع نامه دادستانی به مجلس برای ارائه مستندات آقای ذوالنور مطرح شده است، آیا شما از این نامه اطلاعی دارید؟
آن ادعا کذب بود، بعد از طرح این موضوع از دستگاه‌های مربوطه استعلام کردم که آنها هم کذب بودن این ادعا را تأیید کردند. در مذاکرات برجام چیزی تحت این عنوان مطرح نشد و گرین کارت هم به کسی داده نشده است.
به نظر شما طرح موضوعی در این سطح که منجر به واکنش مستقیم رئیس جمهور آمریکا و ادامه فشارها به ایران می‌شود، درست است؟ آیا صرف تکذیب این موضوعات مشکل حل خواهد شد؟ دستگاه‌های مربوطه تاکید داشتند که اعطای گرین کارت به خانواده مقامات ایرانی کذب محض است.
اینکه آقای ترامپ واکنش نشان داده چون مجری سیاست‌های پمپئو است و سیاست مبتنی بر جنگ روانی را دنبال می‌کند. البته در جنگ روانی هم نتیجه گیری اطلاعاتی و امنیتی مهم است حتی اگر مقدمات آن دروغ باشد. در این باره باز هم تاکید می‌کنم که پیگیری‌هایم بر این موضوع تاکید دارد که ادعای آقای ذوالنور کذب بود.
شما مجدداً به کذب بودن این ادعا اشاره دارید اما سوال این است که چه طور می‌توان با طرح این ادعاها و به دنبال آن افزایش هزینه به کشور جلوگیری کرد؟
بنده در دوره ریاستم در کمیسیون امنیت ملی تلاش کردم که با فضای شکل گرفته علیه کمیسیون در میان برخی مسئولان اجرایی مقابله کنم. دلیل این فضا درز برخی اطلاعات از کمیسیون به بیرون بود یا اینکه مطالب کذبی گفته می‌شود که علی رغم تکذیب باز هم اثر منفی خود را به جای می‌گذاشت. در این مدت تلاش کردم جلوی این اتفاقات را بگیرم که نتیجه آن افزایش حضور وزرا و مسئولان مربوطه در کمیسیون امنیت ملی بود.
شما در شرایطی از این تلاش صحبت می‌کنید که موضوع انتشار فیلمی محرمانه درباره آقای دری اصفهانی در مجلس در جریان طرح سوال از وزیر خارجه در صحن مجلس توسط آقای کریمی قدوسی عضو کمیسیون امنیت ملی و فراکسیون ولایی بازتاب گسترده‌ای داشت و حتی منجر به شکایت از این نماینده شد. آیا این فیلم را کمیسیون امنیت ملی در اختیار کریمی قدوسی گذاشته است؟
این موضوع مربوط به دوران ریاست بنده در کمیسیون نیست که البته آقای بروجردی رئیس سابق کمیسیون هم تقصیری نداشته است چون اساساً این فیلم را آقای کریمی قدوسی در کمیسیون آورد و برای اعضا پخش کرد لذا کمیسیون در این موضوع دخالتی نداشته است.
چه کسی چنین فیلمی را به آقای کریمی قدوسی داده است؟ کریمی قدوسی فیلمی از دری اصفهانی در کمیسیون امنیت ملی پخش کرد. مقامات مسؤول درباره چگونگی درز فیلم توضیح دهند.
این سوال را باید از آقای کریمی قدوسی پرسید، سپاه اعلام کرد که چنین فیلمی به ایشان نداده است.
آقای کریمی قدوسی هم راسا فیلم را در کمیسیون نمایش داد شاید ۱۰ جای دیگر هم این فیلم را نمایش داده باشد که یکی از قالب سوال در صحن مجلس بود. باز هم تاکید می‌کنم باید از خود آقای کریمی قدوسی بپرسید که چه کسی به او فیلم داده است. البته طبق قانون حفظ امنیت اسرار، بالاترین مقام هر دستگاه مسئول حفظ طبقه بندی اسناد است لذا باید بالاترین مقام دستگاه مربوطه درباره درز این فیلم توضیح دهد.
حدود دو سال و نیم پیش حمله مسلحانه ای به شما و فرماندار و عده‌ای از مسئولان استانی شد که در پی آن راننده فرماندار به شهادت رسید. آخرین وضعیت رسیدگی به اتهامات حمله کنندگان چیست؟
حزب پاک که مقرش در عراق است مسؤولیت انجام حمله مسلحانه را به عهده گرفت اما اینکه عوامل داخلی و خارجی هم بوده یا نه برای ما مشخص نیست و منتظر نتیجه پیگیری‌ها هستیم.
البته بنده در طول این دوره نمایندگی‌ام ترور فیزیکی و شخصیتی شدم که هر دو موضوع را پیگیری کردم اما هنوز هیچ نتیجه‌ای به دست نیامده است. البته اعلام شد که در هر دو مورد افرادی بازداشت شده‌اند اما باز هم اقدامی ندیدم.
بعد از تلاش برای ترور بنده می‌خواستند برای من محافظ بگذارند که علی رغم مقاومت این اتفاق افتاد. یکی از دوستان به من می‌گفت که جز سرمایه‌های نظام هستم و باید از من محافظت شود. در پاسخ به او گفتم که ترور شخصیتی و فیزیکی شدم اما کسی از من دفاع نکرد و پیگیری صورت نگرفت، این از گلایه‌های بنده است.
با توجه به این رویکرد در زمان طرح لوایح مرتبط با گروه اقدام ویژه مالی (FATF ) به رغم وجود ده‌ها مورد پیامک توهین آمیز یا توهین در رسانه‌ها و حتی نصب بنر علیه من در برخی راهپیمایی‌ها، پیگیری نکردم چون معتقدم دیوار نمایندگان مجلس کوتاه است. البته که در زمان بررسی این لوایح تمامی تلاشم را انجام دادم که همچون موضوع برجام به امر اختلافی تبدیل نشود یا اینکه اختلافات قبل از تصویب رفع شود. به همین دلیل مجموعه جلساتی از جمله جلسه‌ای در صحن مجلس با حضور تمامی دستگاه‌ها برگزار شد تا نظر اجماعی حاصل شود. ترور فیزیکی و شخصیتی شدم اما کسی از من دفاع نکرد و حتی پیگیری صورت نگرفت.
همواره تاکید داشتم که حرف مخالفان FATF در ایران حق است و باید شنیده شود. چون سابقه ظلم به جمهوری اسلامی باعث نظرات دلسوزانه آنها شد اما واقعیت آن است که پشت این نظرات دلسوزانه توهین‌هایی از سوی یک سری افراد به بنده شد که معلوم نیست از کجا هدایت می‌شوند، توهین‌هایی که هیچ کسی در طول عمرم به من نکرده بود. دیوار نمایندگان مجلس کوتاه است چون هیچ وقت نماینده در قدرت نیست که اگر هم باشد قدرت پایدار نیست.
باز هم علی رغم این اتفاقات در زمان بررسی لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم(CFT ) در مجلس بود جلسه‌ای به ریاست بنده برگزار شد که در آن همه موافقان و مخالفان و نمایندگان دستگاه‌ها صحبت کردند ولی در پایان جمع‌بندی ارائه نشد تا بی طرفی کمیسیون حفظ شود. در همان زمان هم علی رغم درخواست تعدادی از نمایندگان حاضر نشدم به جای سخنگوی کمیسیون صحبت کنم تا موضع بی طرفی‌ام را حفظ کنم ولی باز هم توهین‌هایی صورت گرفت.
گاهی نماینده‌ها در اوج قله هستند اما در زمان دیگر که رأی نمی‌آورند حتی تا یک سال نمی‌توانند حقوق‌شان را از دستگاه‌ها بگیرند و دستگاه‌ها آنها را اذیت می‌کنند. اذیت‌ها هم به میزان عمل نماینده به وظایف نمایندگی‌اش اعم از سوال، تذکر و استیضاح است. نماینده‌ای را سراغ دارم که بعد از دوران نمایندگی مجبور شد طلاهای فرزندانش را برای امرار معاش بفروشد چون دستگاه‌ها حاضر به دادن حقوقش نشده بودند. دیوار نماینده مجلس کوتاه است چون هیچ وقت نماینده در قدرت نیست و اگر هم باشد قدرت پایدار نیست.
اخیراً اروپایی‌ها ادعاهایی علیه ایران مبنی بر دخالت در انجام اقدامات تروریستی در برخی از کشورهای اروپایی را مطرح کردند، پشت پرده این ادعاها را چه می‌دانید؟
اروپا ساز و کار مالی به نام SPV را شکل داد و بعد از آن به اینستکس رسید که کشورها در حال بررسی برای عضویت در آن هستند. دلیل طرح این ادعاها در چنین فضایی آن است که ضمن حفظ موضع اتحادیه اروپا چراغ سبزی هم به آمریکا نشان داده شود که این نوعی فرار رو به جلو نزد اروپایی‌ها است. آن‌هایی که دست‌شان به خون ۱۷ هزار ایرانی آلوده است و بزرگترین متهمان پولشویی در دنیای امروز هستند، کار سیاسی می‌کنند که بخشی از آن اقدامات، فرار رو به جلو است تا شرایط صیانتی را برای مخالفان جمهوری اسلامی ایران ایجاد کنند.
با توجه به اقدامات اروپایی‌ها و پایان ضرب العجل FATF به ایران در پایان خرداد سال آینده اگر ایران نتواند تا آن زمان توصیه‌های مورد تاکید FATF را عمل کند چه خواهد شد؟
FATF به ما ضرب العجلی نداده است. این گروه هر چهار ماه یک بار جلساتی را برای بررسی پرونده‌های مختلف همچون برونده‌های ایران و پاکستان برگزار می‌کند کما اینکه ما در قالب اصلاح دو قانون مبارزه با تروریسم و مبارزه با پولشویی ۵۰ درصد توصیه‌ها را عمل کردیم و ۵۰ درصد مابقی مربوط به لوایح الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فرا ملی (پالرمو) و الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) است.
تلاش دشمنان جمهوری اسلامی ایران آن است که ایران به ساز و کار بین المللی دست پیدا نکرده و مسیر انزوا را در پیش گیرد لذا ما می‌توانیم با یک سری حق شرط‌های صیانتی از جمله پنج حق شرط در پالرمو و CFT کار کنیم. البته برخی اعتقادی غیر از این داشته و می‌گویند همه چیز به هم ربط دارد یعنی اگر در برجام تکانه‌ای نزد کشورهای اروپایی ایجاد نشود ما هم نباید به این کنوانسیون‌ها بپیوندیم.
نظر بنده آن است که موضوع برجام با این لوایح متفاوت است ما در برجام طرف مقابل داشتیم اما در اینجا طرف نداریم. مجموعه‌ای از کشورها هستند که اگر بتوانیم از این ساز و کار استفاده کنیم بهانه زدایی خواهد شد.
با این توضیحات اگر لوایح پالرمو و CFT در مجمع تشخیص تصویب نشود چه اتفاقی برای کشور خواهد افتاد؟
با تصویب نشدن پالرمو و CFT کشورها با ما کار نمی‌کنند و نمی‌توانیم از ساز و کار مالی اروپا استفاده کنیم. اگر این لوایح تصویب نشود ما در فهرست کشورهای غیر همکار قرار نمی‌گیریم البته ممکن است لحن بیانیه FATF تغییر کند.
از آن طرف همگان می‌توانند درباره آینده و زندگی مردم تصویری را ترسیم کنند. آنچه ما می‌بینیم این است که طبق اعلام سیاستمداران و بانک‌های کشورهای همراه با ما در صورت عدم تصویب این لوایح دیگر با ما کار نمی‌کنند. ضمن آنکه نمی‌توان از لحاظ بانکی و مالی هم در ساز و کار اروپایی‌ها کاری انجام داد.
آیا می‌توان از این صحبت‌های شما این گونه تعبیر کرد که با تصویب نشدن لوایح مرتبط با FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران به یک جزیره بدون ارتباط با سایر کشورهای دنیا تبدیل می‌شود؟
بنای کشور این نیست که به یک جزیره تبدیل شود البته شرایط دنیا و آمریکا هم متحول شده همین الان ۵۳ دستگاه بزرگ غیر دولتی آمریکا به کنگره اعلام کرده که تلاش کند ترامپ به مسیر برجام برگردد. در کنگره هم این موضوع تاکید شده است. ضمن اینکه ترامپ تاجر است و از زمان خارج شدن آمریکا از برجام مبادلات اقتصادی آمریکا با ایران بیشتر از گذشته شده است. یعنی آمریکایی‌ها به گونه‌ای اکتسابی و هوشمند با ایران کار می‌کنند. بارها هم اعلام کرده‌اند ایران فشار سیاسی به آمریکا می‌آورد اما امتیاز اقتصادی آن به اروپا می‌رسد لذا باید مجموع این شرایط را با هم دید. در چنین شرایطی جمهوری اسلامی ایران می‌تواند زیرکانه‌تر در سیاست خارجی عمل کند. نباید فکر کنیم که فقط با یک سری مواضع افراطی می‌توانیم سیاست خارجی را پیش ببریم.
با نگاهی به دادگاه‌های اقتصادی و موج مقابله با فساد این موضوع مشهود است که خیلی از افرادی که در گذشته شعارهای تند داده و ایران را گرفتار تحریم کردند کاسبان تحریم شدند. باید شعارهایی که توسط مرتبطان سیاسی پرونده‌های فساد داده می‌شد مورد بررسی قرار گیرد. در حالی آن افراد بیشترین و تندترین شعارها را در آن دولت‌ها دادند که بیشترین فسادها هم شکل گرفت. معتقدم بدترین ضرر تحریم آن است که نظم و سامان اقتصادی و سیاسی کشورها را به هم می‌زند که نباید این اتفاق رخ دهد چون کاسبان تحریم جدیدی در راه هستند.
ایران به جزیره تبدیل نمی‌شود. از زمان خارج شدن آمریکا از برجام مبادلات اقتصادی آمریکا با ایران بیشتر از گذشته شده است. یکی دیگر از موضوعاتی که این روزها آمریکاهایی بر روی آن مانور می‌دهند احتمال تمدید نشدن معافیت ۶ ماهه برای خرید نفت ایران و به دنبال آن تلاش برای به صفر رساندن صادرات نفت از ایران است، چقدر این احتمال وجود دارد؟
در زمان برجام موضوع جاسوسی در حوزه تصمیم گیری مدیریتی و کارشناسی را مطرح کردم آن زمان میلیاردها دلار پول وارد کشور شد ما می‌دانستیم که پتروشیمی، نیروگاه، پالایشگاه و بنزین تنها چیزی است که تحریم نشد لذا اگر بخشی از همان پول را وارد این حوزه می‌کردیم چیزی حدود یک میلیون بشکه نفت خام را به صورت پتروشیمی و به صورت خوراک می‌دادیم و درآمدمان تا پنج برابر افزایش پیدا می‌کرد همچنین تحریم هم نمی‌شدیم ولی این فرصت از بین رفت.
مجدداً تاکید می‌کنم که فروش نفت ایران به صفر نمی‌رسد اما اگر صادرات نفت ایران به صفر رسید بازی ما به سمت بازی جمعی صفر پیش خواهد رفت. بازی جمعی صفر در دنیا یعنی بازی که اگر ما منفعت نداشته باشیم هیچ کسی نباید منفعت داشته باشد. ایران توان اجرای این بازی را دارد و کشورهای اروپایی هم این را می‌فهمند که به صفر رساندن فروش نفت ایران یعنی تحمیل بازی صفر و بازی صفر یعنی چالشی که خود آمریکایی‌ها هم می‌دانند در پی آنچه اتفاقی می‌افتد.
بعد از استعفای وزیر خارجه شما تاکید بر بازگشت ایشان به وزارت خارجه داشتید، اکنون که آقای ظریف به کارش برگشته است فکر می‌کنید که اقدام ایشان درست بود؟
به هیچ وجه فروش نفت ایران به صفر نمی‌رسد چون هنوز هم جمهوری اسلامی ایران می‌تواند ساز و کارهایی را شکل دهد که مقابله کند. همان زمان که آقای ظریف استعفا داد اعلام کردم که او باید وزیر خارجه بماند و تاکید هم کردم که کسی در ایران با استعفا قهرمان نمی‌شود. البته مطمئنم که آقای ظریف به دنبال قهرمان شدن نبود ولی باز هم استعفا تنها مقام و جایگاه مسئولان را تضعیف می‌کند. اکنون آقای ظریف مجبور است هر جایی می‌رود به سوالی درباره دلیل استعفایش پاسخ دهد ولی به هر حال ایشان به حدی برای سیاست خارجی زحمت کشید که باید در مقابل استیضاحش مقاومت می‌شد که مجلس هم خوب عمل کرد. موضع گیری هر سه فراکسیون سیاسی مجلس در راستای منافع ملی کشور بود.
اگر من جای آقای ظریف بودم استعفا نمی‌دادم کما اینکه بنده هم به عنوان رئیس کمیسیون مشکلات بسیاری داریم. مثلاً مسئولان حاضر نیستند که در سفرهایم به برخی نقاط صفر مرزی بروم ولی زیر بار نمی‌رویم. نمونه آن حضور در محل حادثه تروریستی زاهدان و یا اهواز بود.
ما ساز و کارهای لازم را داریم که چانه زنی کنیم و اختلافات را رفع کنیم تا قبل از آنکه این اختلافات و التهابات به جامعه ایران کشیده شود. جامعه ما به اندازه کافی رنجور است کشاندن اختلافات به سطح جامعه باعث نمی‌شود که مردم موضع گیری له یا علیه کنند بلکه مردم نگران می‌شوند، نباید مردم را نگران کرد.
