وی گفت: بسیاری از کشورها میخواهند از الگوی آییننامه مذکور استفاده کنند؛ اما متاسفانه در این مدت در ایران مشارکت و همکاری بین بخشی وجود نداشت، فقدان ارائه خدمت دیگر دلیل اجرایی نشدن این آئیننامه بود.
رئیس شورای عالی سلامت و امنیت غذایی بیان کرد: آئین نامه طراحی شده فرصت تامین همکاری بین بخشی را نداشت تا زمانی که معاونت اجتماعی در وزارت بهداشت افتتاح شد و ماموریت تامین مشارکت مردم را به عهده گرفت، باید جایگاه اجتماعی شدن نظام سلامت تقویت شود که یکی از آنها مددکاری اجتماعی است، این نکته را نباید فراموش کرد که مددکاری اجتماعی مختص بیمارستانها نیست.
وی ادامه داد: مددکاری اجتماعی باید نظام ارائه خدمت را بشناسد زیرا اگر آن را درک نکند نمیتواند بفهمد باید چه کاری انجام دهد.
در ادامه مراسم اقلیما رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران اظهار کرد: زمانی ما میتوانیم کارهایمان را انجام دهیم که به کارمندان بها دهیم؛ تنها وزارت خانهای که تخصصی است و افراد حرفهای در آن مشغول هستند وزارت بهداشت است؛ مددکاری هم کاری تخصصی است.
وی گفت: بیمارستانهای آموزشی نباید پولی باشند، اما متاسفانه بیمارستانهای آموزشی در کشور پولی هستند و این بد است، نباید مردم را به بیمارستان آموزشی برد و از آنها پول دریافت کرد، ما در وزارت بهداشت ۷۰۰ مددکار ، ۱۴ درصد مددکار تخصصی داریم.
رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران بیان کرد: در حدود ۹ سال درگیر این بودیم که چرا مددکاران اجتماعی نباید پروانه کسب کار بگیرند؛ در بیمارستان ما غیر از پزشک کسی را قبول ندارند و این ظلمی به مددکاران است، اگر کارها به درستی پیش نمیرود به دلیل این است که کارها درست و به جا انجام نمیشود.
اقلیما ادامه داد: تلاش کردیم جایگاه مددکاری اجتماعی را از روابط عمومی خارج کنیم و به بهداشت انتقال دهیم تا در جایگاه خود قرار گیرند.