صعود به جام جهانی بسکتبال و خط بطلان بر اتهام بی‌غیرتی

به گزارش ایران اکونومیست؛  زمانی که مهران شاهین طبع، سرمربی تیم ملی قبل از سفر به استرالیا ملی پوشان بسکتبال را در وسط سالن آزادی جمع کرد، در چشم های آنها یک سئوال می دید. چطور ارسلان کاظمی حذف شده است؟ بازیکنان باتجربه‌ای مثل محمد جمشیدی و بهنام یخچالی نگران آینده خود بودند و احتمال می دادند اگر جایگزینی در سطح آنها در تیم ملی بود آنها نیز به سرنوشت کاظمی دچار می شدند.
شاهین طبع که در دیدار برابر فیلیپین (بدون توجه به این موضوع که فیلیپین تیم اصلی اش را مثل ایران در اختیار نداشت) خیلی خوب تیمش را مدیریت کرد و توانست به بردی مهم دست یابد، در پاسخ به سئوال خبرنگاران هیچ وقت دلیل اصلی این اتفاق را توضیح نداد و با بازیکنان نیز از عوامل مختلف و دستور نهادهای بالاتر برای این تصمیم صحبت می کرد.
در همین روزها که بسکتبال به دور از آرامش بود و برای جهانی شدن به همدلی نیاز داشت، برخی پروژه اتهام «بی‌غیرتی» به بازیکنان زده و مبارزه با بازیکن سالاری را نیز کلید زدند. پروژه ای شروع شده بود که تاکنون در بسکتبال سابقه نداشت چرا که همیشه ملی پوشان ایران با هر شرایطی برای تیم ملی به میدان می رفتند.
برخی، بسکتبالیست ها را به بازیکن سالاری متهم کردند و برخی نیز گفتند که عرق ملی ندارند. با این حال بازیکنان باز هم ثابت کردند که این صحبت ها اتهامی بیش نیست. حامد حدادی که از اتفاق های درون تیم ملی و صحبت های سرپرست تیم علیه بازیکنان ناراحت بود اعلام کرد تا زمانی که این مسائل حل نشود وارد تیم ملی نمی شود تا شان و جایگاه پیراهن ملی حفظ شود. او تنها کسی بود که از ارسلان کاظمی حمایت کرد و به حذفش از تیم ملی واکنش نشان داد. دیگر ملی پوشان به دلیل منافع ملی و شرایط حساس تیم در انتخابی جام جهانی ترجیح دادند صحبتی نکنند. ملی پوشان روی لبه تیغ بودند که یک طرفش حذف از بسکتبال بود و یک طرفش انگ بی غیرتی و نداشتن عرق ملی و در شرایطی که می توانستند حرف بزنند، برای بسکتبال ایران سکوت کردند.
با این وجود، چنین تلاش هایی برای جایگاه تیم ملی اصلا اهمیت نداشت. در این مدت بارها گفته شده ملی پوشانی که به مسائل درون تیم اعتراض داشتند تحت فشار قرار گرفتند و صحبت هایی از حذف و محرومیت آنها شنیده شد. در شرایطی که همه به فکر منافع ملی بودند تا تیم ملی در انتخابی جام جهانی بیشتر از این ضربه نخورد بازیکنان از طرف باشگاه ها نیز تحت فشار قرار گرفتند که سکوت کنند تا محروم نشوند.
با همه این شرایطی که وجود داشت تیم ملی بسکتبال ایران راهی پنجره پنجم مسابقات انتخابی جام جهانی شد. یکسری بازیکن جدید وارد ترکیب شدند و فرصت پیدا کردند در روزهایی که بسکتبال با حواشی مختلف دست و پنجه نرم می کند خودشان را نشان دهند و موفق هم بودند. فدراسیون نیز همین ماجرا را به جوانگرایی ربط داد و سعی کرد از فرصت استفاده کند و نبودن ستاره ها را به بهانه جوان گرایی توجیه کند.
همه بازیکنان درخشیدند اما سه نفر بودند که کار را تمام کردند؛ میثم میرزایی، بهنام یخچالی و محمد جمشیدی. سه بازیکنی که در جلسه با رئیس فدراسیون بودند و در کنار برخی دیگر از بازیکنان، از شرایط گله داشتند. برخی همین بازیکنان را متهم به بی غیرتی کردند و انگ نداشتن عرق ملی به آنها زدند اما این سه در کنار دیگر نفرات ثابت کردند که در میدان مسابقه بیش از هر کسی عرق ملی دارند و حاضرند 40 دقیقه برای ایران بجنگند.
با توجه به افزایش سهمیه جهانی آسیا از سه به هفت، جهانی شدن برای بسکتبال ایران ساده تر از همیشه بود. حضور در این رویداد برای دنیای توپ و تور ایران طبیعی است و اگر غیر این اتفاق می افتاد همه تعجب می کردند. با این حال همین که تیم ملی با شرایط دشواری که داشت به سهمیه جام جهانی رسیده است جای خوشحالی داشت. اما اتفاقی که بعد از این رویداد افتاد عجیب بود و شیرینی جهانی شدن را کم کرد.
همه منتظر بودند تا جشن صعود به جام جهانی گرفته و همه مشکلات با این اتفاق فراموش شود که مسعود قاسمی سرپرست تیم ملی اعلام کرد تیم ملی نتیجه اعتماد به جوانان را گرفته است. قاسمی که مصاحبه هایش درباره دادن ساندویچ 'مک دونالد' به ملی پوشان آغازگر حواشی تیم ملی بود و بسیاری از بازیکنان را نارحت کرد و حتی واکنش حدادی را نیز در پی داشت دوباره با این اظهارنظر انتقادهای زیادی به وجود آورد.
این صحبت ها از طرف رامین طباطبایی و مهران شاهین طبع نیز شنیده شد اما سئوال اینجاست که از کدام جوان گرایی یا اعتماد به جوانان صحبت می شود؟ تیمی با میانگین سنی 26 سال جوان به حساب نمی آید. اگر منظور از جوانگرایی بازی کردن چند دقیقه ای نوید رضایی فر است که او قبلا هم در تیم ملی بوده. اگر منظور وارد شدن چهره های جدید به تیم ملی است که مقصر دیر وارد شدن آنها به عرصه ملی، شاهین طبع سرمربی تیم ملی است که سال ها به عنوان مربی در تیم ملی بوده و در فدراسیون قبلی نیز قدرت داشته اما به جوان ها بها نمی داد.
سئوال دیگر اینجاست که فدراسیون در شرایطی از جوانگرایی صحبت می کند که طباطبایی به محض رسیدن به صندلی ریاست فدراسیون بسکتبال با شعار «تیم ملی برای بهترین هاست»، صمد نیکخواه بهرامی را به تیم ملی دعوت کرد. از طرف دیگر شاهین طبع از مهدی کامرانی خواست برای حضور در تیم ملی آماده شود اما به یکباره حذفش کرد که این مساله نیز واکنش شدید کامرانی را در پی داشت که مصاحبه او در روزهای گذشته جامعه بسکتبال را تحت تاثیر قرار داده است.
کامرانی در گفت و گوی خود به شدت از سرمربی تیم ملی انتقاد کرد و گفت؛ «شاهین طبع هرکس را که انتقاد کند حذف می کند.» او در صحبت هایش به حذف ارسلان کاظمی و خداحافظی اوشین ساهاکیان از تیم ملی تحت تاثیر سرمربی تیم ملی نیز اشاره کرده است. با این شرایط مشخص نیست چرا این روزها کادر فنی تیم ملی و رئیس فدراسیون از جوانگرایی صحبت می کنند در شرایطی که خود از ستاره ها خواستند به تیم ملی بازگردند.
این روزها بسیاری از بازیکنان در تیم ملی نیستند. اوشین ساهاکیان خداحافظی کرده، کامرانی دعوت نشده، نیکخواه و حدادی دعوت شدند اما به اردو نیامدند و کاظمی نیز در جمع دعوت شده ها حضور نداشت. حالا که به دلیل برخی مسائل ستاره ها وارد تیم ملی نمی شوند کادر فنی تغییر موضع داده و بحث جوانگرایی را مطرح می کند اما از طرف دیگر دبیر فدراسیون می گوید از همه پتانسیل و ظرفیت بسکتبال استفاده می شود که این صحبت نیز دوباره با واکنش حدادی روبه رو شد.
با وجود تمام شرایط دشوار در این روزهای بسکتبال، تیم ملی با درخشش بازیکنانش به جام جهانی رسیده است. مهم ترین اتفاق این بود که ثابت شد بازیکنان عرق ملی دارند و اتهام زننده ها به ملی پوشان با غیرت کشور خود کسانی هستند که به هیچ وجه منافع ملی را اولویت قرار نمی دهند و قطعا بسکتبال هیچوقت رفتار آنها را فراموش نمی کند.
همه می دانند ایران در مسابقات انتخابی بین قاره ای شانسی برای المپیکی شدن ندارد و باید بلیت توکیو را در جام جهانی چین دریافت کند و حالا بسکتبال به همه ستاره هایش نیاز دارد تا سال آینده با قدرت کامل راهی جام جهانی شود و به عنوان بهترین تیم آسیایی سهمیه المپیک توکیو را کسب کنند. پس همه چیز باید مهیا شود تا ایران در جام جهانی 2019 به سهمیه بزرگترین رویداد ورزشی برسد که از سال 2008 در حسرت آن مانده است.
امروز فدراسیون بسکتبال باید بعد از یک سال بالاخره به مرحله عملیاتی برسد و از شعار «نیاز به برنامه ریزی» به سمت «عمل» حرکت کند. رئیس فدراسیون بسکتبال که طبق گفته نعیمه ظفر رئیس سابق کمیته آموزش فدراسیون تحت تاثیر دیگران تصمیم می گیرد باید قاطعانه وارد شود و با حل کردن مشکلات و از بین بردن حواشی، تیم ملی را یکدست کند تا در جام جهانی موفق شود.
اهالی بسکتبال نیز این امید را دارند که پنهان کردن مشکلات به بهانه جوان گرایی تمام شود و شعار اولیه فدراسیون مبنی بر «تیم ملی جای بهترین هاست» دوباره عملی شود و بسکتبال ایران با تمام قدرت خود چه درون زمین، چه روی نیمکت و چه در کادر فنی برای جام جهانی آماده شود. قطعا پرورش بازیکنان جدید باید در دستور کار تیم ملی باشد و می توان با احیای دوباره تیم ملی امید این شرایط را به وجود آورد.