به گزارش ایران اکونومیست، احتمالاً تا همین چند سال پیش کسی فکرش را نمی‌کرد روزی فرابرسد که به جز تلویزیون و سینما بستر دیگری نیز برای شهرت مهیا شود. فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام به مرور آنقدر در بین ایرانیان فراگیر شدند که برخی از کاربران برای ایجاد ارزش افزوده از آن‌ها به فکر بیفتند.
این روزها اینستاگرام به مرتبه‌ای از استفاده در ایران رسیده که کمتر شهروند ایرانی وجود دارد که گوشی هوشمند داشته باشد ولی صفحه‌ای در این اپلیکیشن نداشته باشد. از آن‌جایی که این شبکه بر بستر عکس است، جوانان علاقه بیشتری به آن دارند. کاربران مختلف و براساس علائق‌شان عکس و ویدئو منتشر می‌کنند و لایک صید می‌کنند. مدلینگ، زندگی لاکچری، جذابیت‌های جنسی و... از جمله مضامینی بودند که خواهان بیشتری داشت و طبیعتاً غالب کاربران هم به سمت این سوژه‌ها می‌رفتند. دخترانی که با انواع و اقسام جراحی‌های زیبایی با چهره‌ای اگزجره از خودشان عکس و استوری می‌گذاشتند.
پسرانی که با خودروهای آنچنانی در خیابان ویراژ می‌دادند و ویدئوی آن را پست می‌کردند؛ این‌ها به سرعت پرطرفدار شد و حتی باعث جریان‌سازی در بین جوانان نیز شد. هرچند که اینستاگرام هم مانند هر پدیده دیگری امتیازات مثبت زیادی هم داشت. اما پس از مدتی پدیده دیگری در اینستاگرام پدیدار شد. دیگر فقط دختران با زیبایی‌شان و پسران پولدار با اتومبیل‌شان اینستاگرام را در انحصار نداشتند. جوانانی معرفی شدند که با ویدئوهای کوتاه طنز-که بسیاری از آن‌ها مضامین جنسی داشتند- مشهور شدند و توانستند چند ده هزار فالوور به‌دست آورند. پست‌هایشان پرلایک و کاسبی‌شان پررونق شد. این چهره‌ها- یا اصطلاحاً شاخ‌های اینستاگرام- برای ویدئوهایشان اسپانسر جذب و در استوری‌هایشان محصولات مختلف را تبلیغ می‌کردند. اگر بخواهیم چرخه جذب این چهره‌ها را بررسی کنیم باید بگوییم آن‌ها از جذب مخاطب عام به محصولات تجاری رسیدند و در آخرین مرحله به سینما و تلویزیون راه یافتند!
رویه‌نادرست
به تازگی نام افرادی را در میان بازیگران برخی فیلم‌های جدید می‌بینیم که پیشتر به «شاخ‌های اینستاگرام» معروف بوده‌اند. اگرچه بعضی از این افراد تجربه بازی در تئاتر هم داشته‌اند اما مسلماً عدد چند صد هزارتایی یا حتی میلیونی دنبال‌کنندگان آن‌ها در اینستاگرام، راه ورودشان به سینما را هموار کرده است وگرنه اگر ملاک اول و آخر، استعداد و پیشینه تئاتری است که چرا صدها بازیگر تئاتر که مستعد هم هستند اما در اینستاگرام معروف نیستند، پشت درهای سالن‌های نمایش مانده‌اند. صدها دانشجوی بازیگری، تئاتر و سینما در کشور هستند که به‌رغم سواد آکادمیک و استعدادهای احتمالی، به دلیل سازوکار نادرست حاضر، شانسی برای بروز استعدادهایشان پیدا نمی‌کنند. در سال‌های اخیر اخباری غیررسمی از حضور افرادی بدون پتانسیل هنری در مقام بازیگری، صرفاً از طریق روابط پشت پرده شنیده می‌شد. احتمالاً با رویه جدید باید شکل جدیدی را نیز به چرخه نادرست گذشته اضافه کرد.
