به گزارش ایران اکونومیست، علی اکبر حق دوست درباره ایجاد بیمارستان های محلی یا منطقه ای (مگا هاسپیتال) بر اساس سند درمان اظهار داشت: دو رویکرد ایجاد مگا هاسپیتال ها در جهان وجود دارد؛ هر کدام از این انواع بیمارستان ها، مزایا و معایب خود را دارند و متناسب با شرایط جغرافیایی و وضعیت مهاجرت بیماران، باید بیمارستان های کوچک، متوسط و بزرگ را داشته باشیم.
وی بیان کرد: مگا هاسپیتال ها پیچیدگی های مدیریتی خاصی دارند و تکنولوژی مخصوصی را می طلبند. از طرفی فرهنگ جامعه نیز باید تغییر کند؛ به طور مثال در کشور ما همراهان بیمار به شدت تمایل دارند بارها با بیمار ملاقات کنند، ولی در کشورهای دیگر اصولا ملاقات با بیمار بسیار اندک اتفاق می افتد.
حق دوست ادامه داد: در این موارد باید مسائلی مانند ترافیک شهری در نظر گرفته شود. به هر حال به نظر می رسد کشور به هر سه نوع بیمارستان های کوچک، متوسط و بزرگ نیاز دارد. البته بهترین نوع در کشور ما بیمارستان های متوسط است. در سند درمان نیز علاوه بر تعیین تعداد تخت ها، شیوه استقرار آنها نیز با دربرگرفتن آمایش سرزمینی و سطح بندی خدمات مشخص شده است.
ایرج حریرچی نیز در نشست اخبری اخیر خود گفت: بر اساس سند درمان، سعی شده است از تاسیس بیمارستان‌هایی که هزینه زا هستند و کمک چندانی به سلامت مردم نمی‌کنند، اجتناب شود. در گذشته شاهد بودیم که مجوز تاسیس بیمارستان گرفته می‌شد و بعد این مجوزها را خرید و فروش می‌کردند. در این سند مشخص شده که اگر مجوزی برای تاسیس بیمارستان داده می‌شود، باید در زمان مقرر ساخته شود.
بنا به این گزارش، سید حسن هاشمی وزیر بهداشت نیز در نخستین نشست هیات امنای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 93 با اشاره به ضرورت تجمیع و ادغام بیمارستان های آموزشی دانشگاه ها در قالب مگا هاسپیتال، تجمیع بیمارستان های آموزشی را باعث کاهش هزینه های دانشگاه و همچنین ارتقای فعالیت های آموزشی، پژوهشی و درمانی دانسته بود.
