تشکیل ستاد ملی احیای زاینده رود ضروری است

به گزارش ایران اکونومیست؛  حسن ساسانی  افزود : این ستاد ملی باید مشکلات حوضه آبریز زاینده رود را به صورت یکپارچه، ادامه دار و به دور از هرگونه ملاحظات ببیند و برای آن برنامه ریزی کند.
وی با اشاره به جنبه های مختلفی که نیاز است در این ستاد به آن رسیدگی شود، ادامه داد: ساماندهی برداشت در بالادست زاینده رود موضوعی مهم و حیاتی است که همکاری و وحدت رویه تمامی نهادها و سازمان های مرتبط را می طلبد زیرا بسیار دیده شده که مصوبات و برنامه های اجرایی با برخی مخالفت های غیرکارشناسی مواجه می شود.
به گفته ساسانی کنترل و کاهش برداشت از حوضه، انسداد چاه های غیرمجاز و تجهیز چاه های مجاز به کنتور حجمی روش هایی است که باید در سیاست گذاری ها و تخصیص اعتبارات به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد.
معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای اصفهان اضافه کرد : نگاه استانی، شهری، قومی و منطقه ای به آب، توزیع عقلانی و اصولی منابع آبی را با چالش روبه رو می کند و سبب افزایش مشکلات کنونی می شود.
ساسانی خاطرنشان کرد : تشکیل این ستاد ملی را باید جدی گرفته شود زیرا این برداشت های بی رویه نه تنها ضربه مهلکی بر پیکره حوضه آبریز زاینده رود می زند، بلکه در تنش آبی منطقه مرکزی ایران را افزایش می دهد.
وی تصریح کرد : متاسفانه در سال آبی گذشته (مهر 96 تا پایان شهریور97) میزان بارش ها در حوضه آبریز زاینده رود از یکهزار و 400 میلی متر به 764 میلی متر رسید، در نتیجه میزان بارش ها نسبت به مدت مشابه گذشته حدود 50 درصد کاهش داشت و همین امر سبب شد از بهار امسال تاکنون میزان خروجی از سد زاینده رود تا حد زیادی کم و آب فقط از دریچه های پایینی در مسیر رودخانه جاری شود.
معاون شرکت آب منطقه ای اصفهان با اشاره به حس رقابت در برداشت غیرمجاز از منابع آبی، گفت: متاسفانه در بالادست زاینده رود بسیاری از کشاورزان و باغدارانی که هفته ای یکبار زمین های خود را آبیاری می کردند، در زمانی که بحران کم آبی مشهود بود دوره آبیاری مزارع خود را به چهار روز یکبار رساندند.
ساسانی اضافه کرد : در زمان حاضر باغدار بالادست زاینده رود آب را به 600 تا 700 متر بالاتر از رودخانه پمپاژ و با روش های غیر اصولی باغداری می کند، در نهایت محصول خود را به یک قیمت پایین می فروشد و دلیل آن هم چیزی نیست جز پایین بودن نرخ انرژی و اینکه آب و یا برق با قیمت واقعی خود عرضه نمی شود.
یه گفته وی برخی از اقدامات باید هم بر محور فرهنگ سازی و آموزش باشد و در صورت توجه ناکافی باید به حالت آمرانه تبدیل شود، زیرا بی توجهی و استفاده غلط از منابع آبی مشکلی جمعی و همگانی را رقم می زند.
 زاینده‌ رود یا زنده ‌رود به معنی رود زندگی‌ بخش، به طول بیش از 360 کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌ های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می ‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ ریزد که اکنون بیش از 280 کیلومتر آن خشک است.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی موثر در کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی کشورمان و هستی تالاب گاوخونی داشته است، در دهه های اخیر به علت کمبود بارشها، خشکسالی های متوالی، تراکم جمعیت و افزایش برداشت به یک رودخانه فصلی تبدیل شده و در محل پایین دست با خشکی مواجه شده است.
حوضه زاینده رود از دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری تشکیل شده که 93 درصد از مساحت و 98 درصد از جمعیت زیر پوشش این حوضه در استان اصفهان و هفت درصد از مساحت و 2 درصد از جمعیت زیرپوشش آن در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.