چای ایرانی در انبارها رسوب نمی کند

به گزارش ایران اکونومیست؛ «حبیب جهان ساز»  افزود: امسال 25 هزار و 366 تن چای خشک از برگ سبز تولید داخل استحصال شده که به دلیل کیفیت بالا بخش عمده آن به مصرف بازار داخلی و بخشی به بازارهای صادراتی عرضه شده است.
وی با اعلام اینکه چای ایرانی تنها یک چهارم از سرانه مصرف چای در کشور را در بر می گیرد، توضیح داد: در دهه های گذشته مردم آشنایی چندانی با چای ایرانی نداشتند و بیشتر جامعه از چای وارداتی استفاده می کردند اما اکنون با تولید کیفی این محصول و فرهنگ سازی، مصرف آن در داخل کشور افزایش پیدا کرده تا جایی که اکنون چای ایرانی روی دست چایکاران و تولیدکنندگان چای خشک باقی نمی ماند.
وی تصریح کرد: طبق آمارها اکنون نیاز چای کشور بیش از 105 هزار تن است که نزدیک 25 هزار تن آن از محل تولید داخل و بیش از 75 هزار تن آن از محل واردات تامین می شود.
رئیس سازمان چای کشور بر این باور است که چای خشک تولید داخل همانند سایر محصولات دیگر همچون برنج به دلیل پتانسیل اقلیمی مناطق، ظرفیت باغ ها، سطح زیرکشت و محدودیت منابع آبی نمی تواند به طور 100 درصد در داخل کشور تولید شود.
«واردات چای خارجی جلوی تولید چای ایرانی را نگرفته بلکه ظرفیت تولید داخل به همین میزان است؛ سازمان چای برنامه افزایش تولید در واحد سطح را در دستور کار دارد زیرا امکان توسعه اراضی سطح زیرکشت باغ های چای وجود ندارد.»
جهان ساز افزود: طرح افزایش تولید در واحد سطح باغ های چای، اصلاح و توسعه زنجیره تولید صنعت چای، اعتبار، مکانیزاسیون، اصلاح باغ ها، برندسازی، بازار، اصلاح و بازسازی کارخانجات چای و صندوق توسعه حمایت مالی، تامین منابع مالی و تولید پایدار زنجیره چای تهیه شده است تا توجیه اقتصادی داشته باشد.
«اکنون سطح زیرکشت باغ های چای شمال کشور 25 هزار و 200 هکتار است که نمی توان بیش از این افزایش داد.»
رئیس سازمان چای گفت: دولت با خرید تضمینی برگ سبز چای و پرداخت به موقع پول در سال های اخیر توانسته سبب رونق تولید این محصول شود تا جایی که سهم دولت که 126.7 میلیارد تومان بود، به حساب چایکاران واریز شد و حتی 86 درصد از طلب کارخانجات چای نیز پرداخت شده است.
به گفته جهان ساز، 10 تا 12 میلیارد تومان بدهی سازمان چای به کارخانجات باقی مانده که پرداخت خواهد شد.
وی گردش مالی صنعت چای کشور را بیش از 2 هزار میلیارد تومان عنوان کرد و ادامه داد: امسال نزدیک 9 هزارتن چای خشک صادر شده که قیمت هر کیلوگرم آن حداقل بین 1.5 تا دو دلار است و می تواند بیش از 20 هزار دلار ارزآوری داشته باشد.
وی درباره تبلیغ رایگان چای ایرانی در صدا و سیما برای گرایش بیشتر به مصرف آن گفت: اکنون چای ایرانی روی دست تولیدکنندگان باقی نمی ماند که نیازمند تبلیغ رایگان باشد؛ در صورت تبلیغ باید تولید را افزایش بدهیم که این امر میسر نیست.
«البته همه به دنبال تبلیغ رایگان هستند و اگر صدا و سیما پتانسیل تبلیغ و ترویج تولید، مصرف، سلامت همه تولیدهای داخلی را داشته باشد، می توانیم فرهنگسازی مصرف کالای ایرانی را داشته باشیم.»
وی درباره وضعیت کارخانجات نیز گفت: اکنون 151 کارخانه تولید چای خشک در شمال کشور فعال است که چای را با حداقل 30 نشان تجاری در بازار عرضه می کنند بنابراین شرایط کارخانجات تولید کننده چای خشک نیز وضعیت مناسبی برخوردارند.
 چای ایرانی یکی از طبیعی ترین چای های تولیدی جهان است که به دلیل شرایط اقلیمی و آب و هوایی، کشت در اراضی شیبدار، بارش زیاد، زمستان های سرد و یخبندان (با از بین رفتن آفات) از هیچ نوع سمی برای مبارزات شیمیایی در تولید آن استفاده نمی شود.
بوته چای برای نخستین بار در چین و حدود پنج هزار سال پیش شناخته شد که به تدریج خواص درمانی آن کشف و علاوه بر آن برای مصارف رنگ‌آمیزی نیز استفاده می‌شد.
«محمدمیرزا کاشف‌السلطنه» مشهور به چایکار در سال 1274 هجری شمسی به عنوان ژنرال کنسولی ایران وارد بمبئی شد و در زمان بازگشت خود در سال 1285 شمسی مقداری تخم چای را به همراه چهار هزار گلدان چای، قهوه، تخم کنف، دارچین، فلفل، میخک، هل، انبه، گنه گنه، کافور، ریشه زردچوبه، زنجبیل تهیه و به ایران وارد کرد.
کاشف السلطنه در آن زمان تخمین زد که کشت چای نه تنها کشور را در مدت 10 تا 12 سال می‌توانست در تولید این محصول خودکفا کند، بلکه یک محصول بهادار برای تحول اقتصاد ایران بود.
کاشف السلطنه نخستین مردی بود که کشت چای را در ایران رواج داد به همین دلیل «پدر چای ایران» خوانده شد.
همچنین برای تقویت صنعت چای کشور در سال 1337 سازمان چای کشور تاسیس شد اما به دلایل مختلف برای مدتی این سازمان منحل و به طور مجدد در سال 1389 برای احیای صنعت چای کشور راه اندازی شد.