اميرمحمد طهماسبي در گفتوگو با (ايسنا)، با اشاره به اينكه مقابله با فرسايش بادي از دو طريق مالچپاشي و بوتهكاري انجام ميشود، گفت: مالچ به عنوان يك ماده شيميايي براي مقابله با رسوبگذاري با بخش فعال تپههاي كوتاه استفاده ميشود اما با توجه به اينكه طي سالهاي اخير تپههاي ماسهاي فعال كوتاه كه نزديك به تاسيسات زيستي و اقتصادي بودهاند مالچ پاشي شده است و همچنين هزينه آن بسيار بالا است، مالچ پاشي اقتصادي نيست و رويكرد سازمان جنگلها براي مقابله با فرسايش بادي به سمت بوته كاري تغيير كرده است.
وي با بيان اينكه 15 درصد از تپههاي ماسهاي در كانونهاي بحراني هستند و شرايط مالچپاشي داشتهاند، افزود: طي سالهاي اخير اين مناطق كه لازم به تثبيت داشتهاند، مالچپاشي شده و اكنون با توجه به اينكه مكانهايي كه نيازمند اين اقدام باشند، ديگر وجود ندارد و همچنين هزينه آن بالا است ديگر از شيوه مالچپاشي براي مقابله با بيابانزايي استفاده نخواهد شد.
به گفته طهماسبي هزينه مالچپاشي در هر هكتار حداقل 15 ميليون تومان است كه توجيه اقتصادي ندارد.
كارشناس ارشد بيابانزدايي سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداري خاطرنشان كرد:67.57 درصد كانونهاي بحران فرسايش بادي در منطقه برداشت قرار دارند كه بايد اين مناطق به عنوان مبدا فرسايش سرمايه گذاري شود.
وي تصريح كرد: كار كردن در منطقه برداشت هزينهي كمتري دارد و آسانتر و قابل دسترسي است.
طهماسبي خاطرنشان كرد: از سال 1338 در قالب رديفهاي ملي و استاني مقابله با بيابان زدايي در حال انجام است و از سال 80 تاكنون 2.7 ميليون هكتار جنگل دست كاشت بياباني ايجاد شده است.
كارشناس ارشد بيابانزدايي سازمان جنگلها، مراتع و آبخيزداري يكي از چالشهاي پيش رو را تخريب جنگلهاي دست كاشت عنوان و اظهار كرد: حفظ داشتهها بسيار مهمتر از ايجاد طرحهاي جديد است اما به دليل نبود مديريت درست و كم بودن اعتبارات داشتههايمان رو به كاهش است.
وي تصريح كرد: اعتبارات ملي و استاني بيابان زايي روز به روز كاهش مييابد كه اين امر باعث پايين بودن عملكرد در اين بخش شده است.
طهماسبي يكي از اصليترين كانونهاي برداشت گرد و غبار را در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا عنوان و اظهار كرد: تغيير اقليم ناشي از گرم شدن زمين و تخريب منابع زيستي توسط انسانها باعث شده كه گرد و غبار در دنيا افزايش يابد. در عراق و سوريه از سال 86 به دليل عدم مديريت صحيح گرد و غبار افزايش يافته و همچنين طي سالهاي اخير تركيه و سوريه سدهاي زيادي در بالادست ساختهاند و وجود فراوان اراضي فاقد زراعي در عراق نيز عامل شدت گرد و غبار در منطقه شده است كه اين اقليم نامناسب تاثير بسزايي در ايران گذاشته است كه در اين راستا طرح مقابله با بيابان زايي در كشور عراق از سوي ايران تهيه شده و در صورت تخصيص اعتبار از طرف دولت عراق اين طرح اجرا خواهد شد.