به گزارش ایران اکونومیست به نوشته روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال توسعه بندر چابهار واقع در جنوب ایران یکی از دوراهی‌های پیش روی سیاستگذاران آمریکایی در شرایطی است که این کشور برای اجرای تحریم‌ها علیه تهران تلاش می‌کند.
چابهار که در موقعیتی استراتژیک قرار دارد جزو دسته‌بندی توسعه اقتصادی ایران به شمار می‌آید که دولت ترامپ رئیس جمهور آمریکا قصد دارد با اجرای تحریم‌هایش آن را متوقف کند.
در صورت تکمیل پروژه چابهار که بخشی از آن در دسامبر آغاز شد این اتفاق می‌تواند به روابط اقتصادی ایران با جنوب و مرکز آسیا کمک بسزایی کند و راهی برای صادرات نفت این کشور به آن سوی خلیج فارس ایجاد و به عنوان یک دارایی نظامی استراتژیک عمل کند.
این پروژه به طور همزمان برای افغانستان نیز به لحاظ اقتصادی یک شاهراه محسوب می‌شود. کشوری که آمریکا سال‌هاست برای تقویت دولت آن و در نتیجه بازگشت نیروهایش به خانه تلاش می‌کند.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، این بندر به علاوه برای هند که در حال تبدیل شدن به متحدی نزدیک برای آمریکا در آسیا است، یک موهبت تلقی می‌شود. هند خواهان مستثنی شدن فعالیت‌های مرتبط با بندر چابهار از تحریم‌هاست.
اغلب شرکت‌های هندی در حال اجرا و فعالیت در پروژه چابهار هستند. اگر این بندر تکمیل شود انتظار می‌رود که آنها در میان بزرگترین کاربران این بندر باشند و به بازسازی افغانستان کمک کنند، چیزی که دولت ترامپ از هند خواسته است تا بیش از پیش در آن مشارکت داشته و حضور اقتصادی قوی‌تری در آسیای مرکزی داشته باشند.
به نوشته وال استریت ژورنال، قانون تحریم‌ها به رئیس جمهور آمریکا اجازه می‌دهد تا پروژه‌هایی را که به تقویت و بازسازی افغانستان کمک می‌کند از تحریم‌ها معاف کند و این راهی است برای ادامه پروژه توسعه بندر چابهار. دولت ترامپ تاکنون تصمیمی درباره معافیت این پروژه نگرفته است، اما اعلام کرده که تمایلی برای تنبیه هند یا افغانستان برای (عدم همکاری با) این تحریم‌ها ندارد.
این روزنامه آمریکایی در خاتمه نوشت: مقامات بلندپایه ایران، هند و افغانستان نیز در ماه‌های اخیر در پایتخت‌هایشان رفت و آمد کردند تا راه‌هایی برای ادامه این پروژه در صورتیکه هیچ معافیتی در نظر گرفته نشود بیابند.
بندر چابهار یک مسیر جایگزین برای دسترسی افغانستان به دریا به شمار می‌آید که هند و ایران نیز مایل به توسعه آن هستند. در حقیقت جاده‌ها از شمال این بندر در ایران به مرز افغانستان و سپس به درون افغانستان کشیده شده‌اند تا به جاده‌هایی که در سال‌های اخیر با کمک‌های بین‌المللی ساخته شدند متصل شوند.
