توضیح انجمن قطعه سازان درباره ارزبری خودروهای داخلی

به گزارش ایران اکونومیست؛  این روزها ارزبری خودروهای ساخت داخل دستمایه انتقاد از خودروسازان شده است.
برخی انتقاد می کنند که ارزبری 1700 دلاری برای ساخت پراید با گذشت بیش از 2 دهه از حضور این خودرو در جاده ها و خیابان های ایران که با در نظر گرفتن نرخ 8800 تومانی دلار در بازار ثانویه نزدیک به 15 میلیون تومان از قیمت این محصول را تشکیل می دهد، امری پذیرفتنی نیست.
به گفته برخی کارشناسان همانند استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، خودروسازان اواخر دهه 70 اعلام کردند در ساخت پراید و پژو 405 به خودکفایی رسیده اند اما نبود شفافیت در صنعت خودرو و سیاستگزاری های نادرست در آن سبب شده است با گذشت بیش از 20 سال از آن زمان، به گفته خودشان یک هزار و 700 دلار در مورد پراید و بیش از 2 هزار دلار در مورد پژو405 وابستگی ارزی داشته باشیم.
«امرالله امینی»  افزود: از آنجا که سیاستگزاری ها و مدیریت در این صنعت شفاف نیست، گزارش ها و اطلاع رسانی دقیق و درست به مردم ارائه نکردند و به نظر می رسد برخی مواقع که واردات ارزان بود، از توسعه قطعه سازی و تولید دست کشیده اند.
امینی احتمال داد در آن ایام واردات قطعات به کشور انجام می شد اما با تغییر بسته بندی ها و درج «ساخت ایران» روی آنها به نادرست ادعای داخلی بودن می کردند.
وی گفت: در عمل در سال های گذشته وابستگی صنعت خودرو به خارج بیشتر شده و این علامتی خطرناک و نشاندهنده ناکارآمدی شدید این صنعت است.
امینی اضافه کرد: جمهوری اسلامی ایران به دلایل راهبردی و صنعتی به صنعت خودرو نیاز دارد اما این صنعت همواره متاثر از سیاست های کلان اقتصادی مثل نرخ ارز، واردات و غیره و همچنین سیاست های خودروسازان است که هیچگاه راهبرد معینی حتی برای 10 سال آینده نداشته اند و این صنعت در مسیر درست قرار نگرفته است.
وی گفت: همین مساله سبب شده اکنون که موضوع تحریم ها دوباره مطرح شده است، صنعت خودروسازی و به تبع آن قطعه سازی و سایر صنایع وابسته به تلاطم بیفتد.

** عمده ارزبری خودروها مربوط به مواد اولیه وارداتی است
در این پیوند، دبیر انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه سازان  افزود: صنعت قطعه سازی در سال های گذشته موفقیت های خوبی در زمینه داخلی سازی کسب کرده و اکنون بیش از 80 درصد پراید و 75 درصد پژو 405 داخلی سازی شده است.
«آرش محبی نژاد» یادآوری کرد: بخش زیادی از ارزبری های یاد شده مربوط به مواد اولیه خامی است که در کشور تولید نمی شود که از جمله آنها می توان به فولادهای آلیاژی، فولادهای خاص، پلیمرهای مهندسی و آلیاژهای خاص سایر فلزات رنگی اشاره کرد که در داخل تولید نمی شود.
وی اضافه کرد: تولید 20 درصد قطعات خودروها نیز به هیچ عنوان توجیه اقتصادی ندارد که از آن جمله می توان به برخی سنسورهای خاص و اقلام الکترونیکی اشاره کرد.
به گفته وی، در جهان برخی کارخانه ها به تولید گسترده این قطعات خاص می پردازند که تولید را توجیه پذیر می کند اما صنایع و سرمایه گذاران داخلی به دلیل پایین بودن تیراژ به این مقوله ها ورود نمی کنند.
محبی نژاد در مورد قطعه یی.سی.یو (یا همان کامپیوتر خودرو) توضیح داد: اکنون این قطعه در برخی کارخانه های داخلی تولید می شود اما بسیاری قطعات آن وارداتی است. این رویه در مورد کیسه هوای خودرو (ایربک) نیز صدق می کند.
 بیش از 84 درصد یک خودرو را قطعات آن تشکیل می دهد که شامل 25 تا 30 درصد قطعات پلاستیکی، 30 درصد قطعات لاستیکی و بقیه قطعات فولادی و آلومینیومی است.
آمارها نشان می دهد اکنون نزدیک به یک هزار و 500 قطعه ساز در زنجیره تامین داخلی حضور دارند.