به گزارش ایران اکونومیست، وحید پورمردان اظهار داشت: پلنگ ایرانی از راسته گوشتخواران (carnivopa) و تیره گربه سانان (felidae) بزرگ با بدن دراز و باریک، دست ها و پاهای قوی، پنجه ها و ناخن های بزرگ، گوش هایی کوتاه و دم دراز است.
وی ادامه داد: همه ساله از شهریور به مدت سه ماه فصل جفت یابی و جفت گیری گونه پلنگ ایرانی در زیستگاههای استان شامل منطقه حفاظت شده کوه بیرک، منطقه شکار ممنوع بزمان، ارتفاعات شهرستانهای سرباز، نیکشهر و غیره آغاز می شود.
مدیر کل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان افزود: با توجه به تداوم خشکسالی های پی درپی در استان و کاهش منابع غذایی حیات وحش، پلنگ ایرانی در این فصل جفت گیری قلمرو بسیار گسترده و وسیعی را برای جفت یابی طی می کند و احتمالا در این جا به جایی ها با جوامع محلی که در نزدیکی قلمرو زیستی این گونه زندگی می کنند نیز مواجه شوند.
وی از مردم استان بویژه عشایر و جوامع محلی که در نزدیکی زیستگاههای طبیعی این گونه نادر و حمایت شده زندگی می کنند خواست از تردد و رفت و آمد غیر ضروری در ارتفاعات استان به عنوان زیستگاههای پلنگ ایرانی پرهیز و جلوگیری کنند.
بنا به این گزارش رنگ بدن پلنگ ایرانی با خالهای مشکی، سفید مایل به زرد یا خاکستری است و طول بدن این حیوان تا 160 سانتیمتر گاهی تا 180 سانتیمتر و طول دم آن نیز تا 110 سانتیمتر است.
این جانور در نقاط جنگلی، کوهستان ها در ارتفاعات زیاد تا سه هزار و 500 متر زندگی می کند و نواحی پر درخت، صخره ای و نزدیک به رودخانه ها را ترجیح می دهد، کمتر به پایین تر از کوهپایه ها می آید و به ندرت در دشت ها دیده می شود.
خوراک اصلی این جانوار سُم دارانی مانند گوسفند، بز کوهی و گاهی خوک وحشی است و هنگامی که این نوع شکارها کمیاب باشند از پرندگان، جوندگان و حیوانات کوچک دیگر نیز تغذیه می کند.
پلنگ از گونه های حمایت شده در ایران محسوب می شود و در لیست قرمز IUCN در معرض خطر قرار دارد که روند جمعیتی آن رو به کاهش است.
