به گزارش ایران اکونومیست؛ شخصيت، قيام و نهضت امام حسين (ع) هميشه در كلام معصومين (ع) وجود داشته است. از این باب احادیثی در مورد امام حسین (ع) از کلام معصومین(ع) برایتان در اینجا بیان می‌کنیم.
«حریم پاک»
عن النبى (ص) قال: ... و هى اطهر بقاع الارض واعظم‌ها حرمة و إن‌ها لمن بطحاء الجنة. (۱)
پیامبر اسلام (ص) در ضمن حدیث بلندى مى‌فرماید: کربلا پاک‌ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگترین بقعهها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.
«سرزمین نجات»
قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فی‌ها قبة الاسلام نجا الله التى علی‌ها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان. (۲)
پیامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده می شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.
«عطر عشق»
قال على علیه السلام: وا‌ها لک ایت‌ها التربة لیحشرن منک قوم یدخلون الجنة بغیر حساب. (۳)
امیرالمومنین علیه السلام خطاب به خاک کربلا فرمود: چه خوش‌بویى اى خاک! در روز قیامت قومى از تو به پا خیزند که بدون حساب و بى‌درنگ به بهشت روند.
«کربلا کعبه انبیاء»
قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس نبى فى السموات والارض و الا یسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیارة الحسین علیه السلام ففوج ینزل و فوج یعرج. (۴)
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ پیامبرى در آسمان‌ها و زمین نیست مگر این که می خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شود. چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروج کنند.
«راه بهشت»
قال ابوعبدالله علیه السلام: موضع قبرالحسین علیه السلام ترعة من ترع الجنة. (۵)
امام صادق علیه السلام فرمود: جایگاه قبر امام حسین علیه السلام درى از درهاى بهشت است.
«کربلا حرم امن»
قال ابوعبدالله علیه السلام: ان الله اتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل ان یتخذ مکة حرماً. (۶)
امام صادق (ع) فرمود: به راستى که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آن که مکه را حرم قرار دهد. (شایان ذکر است منظور از این روایت درعالم بالا است که قبل از مکه، کربلا حرم امن الهی قرار گرفت)
«بارگاه مبارک»
قال الصادق علیه السلام: «شاطىء الوادى الایمن» الذى ذکره الله فى القرآن، (قصص/۳۰) هو الفرات و «البقعة المبارکة» هى کربلا. (۷)
امام صادق (ع) فرمود: آن «ساحل وادى ایمن» که خدا در قرآن یاد کرده فرات است و «بارگاه با برکت» نیز کربلا است.
«شوق زیارت»
قال الامام باقرعلیه السلام: لو یعلم الناس ما فى زیارة قبرالحسین علیه السلام من الفضل، لماتوا شوقاً. (۸)
امام باقرعلیه السلام فرمود: اگر مردم می دانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین علیه السلام است از شوق زیارت می مردند.
«حج مقبول و ممتاز»
قال ابوجعفرعلیه السلام: زیارة قبر رسول الله صلى الله علیه و آله و زیارة قبور الشهداء، و زیارة قبرالحسین بن على علیهما السلام تعدل حجة مبرورة مع رسول الله صلى الله علیه و آله. (۹)
امام باقر علیه السلام فرمودند: زیارت قبر رسول خدا (ص) و زیارت مزار شهیدان، و زیارت مرقد امام حسین علیه السلام معادل است با حج مقبولى که همراه رسول خدا (ص) بجا آورده شود.
«تولدى تازه»
عن حمران قال: زرت قبرالحسین علیه السلام فلما قدمت جاء نى ابو جعفر محمد بن على علیه السلام ... فقال علیه السلام ابشر یا حمران فمن زار قبور شهداء آل محمد (ص) یرید الله بذلک وصلة نبیه حرج من ذنوبه کیوم ولدته امه. (۱۰)
حمران مىی گوید هنگامى که از سفر زیارت امام حسین (ع) برگشتم، امام باقر علیه السلام به دیدارم آمد و فرمود: اى حمران! به تو مژده مى‌دهم که هر کس قبور شهیدان آل محمد (ص) را زیارت کند و مرادش از این کار رضایت خدا و تقرب به پیامبر (ص) باشد، از گناهانش بیرون می آید مانند روزى که مادرش او را زاده است.
«زیارت مظلوم»
عن ابى جعفر و ابى عبدالله علیهماالسلام یقولان: من احب أن یکون مسکنه و مأواه الجنة، فلا یدع زیارة المظلوم. (۱۱)
از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام نقل شده که فرمودند: هر کس که می خواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد، زیارت مظلوم ـ. امام حسین ـ. را ترک نکند.
«شهادت و زیارت»
قال الامام الصادق علیه السلام: زوروا قبرالحسین علیه السلام ولا تجفوه فانه سید شباب أهل الجنة من الخلق و سید شباب الشهداء. (۱۲)
امام صادق (ع) فرمود: مرقد امام حسین علیه السلام را زیارت کنید و با ترک زیارتش به او ستم نورزید، چرا که او سید جوانان بهشت از مردم و سالار جوانان شهید است.
«زیارت، بهترین کار»
قال ابوعبدالله علیه السلام: زیارة قبرالحسین بن على علیهماالسلام من أفضل ما یکون من الأعمال. (۱۳)
امام صادق (ع) فرمود: زیارت قبر امام حسین علیه السلام از بهترین کارهاست که می تواند انجام یابد.
«سفره هاى نور»
قال الامام الصادق علیه السلام: من سره ان یکون على موائد النور یوم القیامة فلیکن من زوارالحسین بن على علیهماالسلام. (۱۴)
امام صادق (ع) فرمود: هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره هاى نور بنشیند باید از زائران امام حسین علیه السلام باشد.
«شرط شرافت»
قال الصادق علیه السلام: من اراد ان یکون فى جوار نبیه و جوارعلى و فاطمه علیهم السلام فلا یدع زیارة الحسین علیه السلام. (۱۵)
امام صادق (ع) فرمود: کسى که می خواهد در همسایگى پیامبر (ص) و در کنار على (ع) و فاطمه (س) باشد زیارت امام حسین (ع) را ترک نکند.
«زیارت، فریضه الهى»
قال ابوعبدالله علیه السلام: لو ان احدکم حج دهره ثم لم یزرالحسین بن على علیهماالسلام لکان تارکا حقا من حقوق رسول الله (ص) لان حق الحسین فریضة من الله تعالى واجبه على کل مسلم. (۱۶)
امام صادق (ع) فرمود: اگر یکى از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد، اما امام حسین علیه السلام را زیارت نکند حقى از حقوق رسول خدا (ص) را ترک کرده است؛ چرا که حق حسین (ع) فریضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.
«از زیارت تا شهادت»
قال ابوعبدالله علیه السلام: لا تدع زیارة الحسین بن على علیهماالسلام و مُرّ أصحابک بذلک یمدالله فى عمرک و یزید فى رزقک و یحییک الله سعیدا ولا تموت الا شهیدا. (۱۷)
امام صادق (ع) فرمود: زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نمیرى مگر با شهادت.
«نشان شیعه بودن»
قال الصادق علیه السلام: من لم یأت قبرالحسین علیه السلام و هو یزعم انه لنا شیعة حتى یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة. (۱۸)
امام صادق علیه السلام فرمود: کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.
«مکتب معرفت»
قال ابوالحسن موسى بن جعفرعلیه السلام: أدنى ما یثاب به زائر ابى عبدالله علیه السلام بشط فرات إذا عرف حقه و حرمته و ولایته ان یغفر له ما تقدم من ذنبه و ما تأخز. (۱۹)
حضرت امام موسى کاظم علیه السلام فرمود: کمترین ثوابى که به زائر امام حسین علیه السلام در کرانه فرات داده می شود این است که تمام گناهان بخشوده می شود. به شرط این که حق و حرمت ولایت آن حضرت را شناخته باشد.
«زیارت عاشورا»
قال الصادق علیه السلام: من زارالحسین علیه السلام یوم عاشورا وجبت له الجنة. (۲۰)
امام صادق (ع) فرمود: هر کس که امام حسین علیه السلام را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب می شود.
«نشانه‌هاى ایمان»
قال ابو محمدالحسن العسکرى علیه السلام: علامات المؤمن خمس: صلاة الخمسین، و زیارة الاربعین، والتختم فى الیمین، و تعفیر الجبین والجهر ببسم الله الرحمن الرحیم. (۲۱)
امام حسن عسکرى علیه السلام فرمود: نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: ۱ ـ. پنجاه رکعت نماز (نماز یومیه و نماز‌های نافله) ۲ ـ. زیارت اربعین ۳ ـ. انگشتر به دست راست کردن ۴ ـ. بر خاک سجده کردن ۵ ـ. بسم الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن.
«بزرگترین دارو»
قال ابوعبدالله علیه السلام: فى طین قبرالحسین علیه السلام الشفاء من کل داء و هو الدواء الاکبر. (۲۲)
امام صادق (ع) فرمود: شفاى هر دردى در تربت قبر حسین علیه السلام است و همان است که بزرگترین داروست.
«تسبیح تربت»
قال الصادق (ع): السجود على طین قبرالحسین (ع) ینور الى الارض السابعة و من کان معه سبحة من طین قبرالحسین (ع) کتب مسبحا و ان لم یسبح بها ... (۲۳)
امام صادق (ع) فرمود: سجده بر تربت قبر حسین (ع) تا زمین هفتم را نور باران می کند و کسى که تسبیحى از خاک مرقد حسین (ع) را با خود داشته باشد، تسبیح گوى حق محسوب می شود، اگر چه با آن تسبیح هم نگوید.
«تربت شفا بخش»
عن موسى بن جعفرعلیه السلام قال: ولا تأخذوا من تربتى شیئا لتبرکوا به فأن کل تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسین بن على علیهماالسلام فأن الله عزوجل جعل‌ها شفاء لشیعتنا و أولیائنا. (۲۴)
حضرت امام کاظم (ع) در ضمن حدیثى که از رحلت خویش خبر می داد، فرمود: چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید؛ چرا که خوردن هر خاکى جز تربت جدم حسین (ع) بر ما حرام است، خداى متعال تنها تربت کربلا را براى شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است.
«یکى از چهار نیاز»
قال الامام موسى الکاظم (ع): لا تستغنى شیعتنا عن أربع: خمرة یصلى علی‌ها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر أبى عبدالله علیه السلام ... (۲۵)
حضرت امام موسى بن جعفر علیهماالسلام فرمود: پیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند: ۱ ـ. سجاده اى که بر روى آن نماز خوانده شود ۲ ـ انگشترى که در انگشت باشد ۳ ـ مسواکى که با آن دندان‌ها را مسواک کنند ۴ ـ تسبیحى از خاک مرقد امام حسین (ع)
------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
۱- بحارالانوار، ج. ۹۸، ص. ۱۱۵/ کامل الزیارات، ص. ۲۶۴.
۲- کامل الزیارات، ص. ۲۶۹، باب ۸۸، ح. ۸.
۳- تهذیب، ج. ۶، ص. ۷۳ / بحارالانوار، ج. ۹۸، ص. ۱۱۶.
۴- مستدرک الوسائل، ج. ۱۰، ص. ۲۴۴ به نقل از کامل الزیارات، ص. ۱۱۱.
۵- کامل الزیارات، ص. ۲۷۱، باب ۸۹، ح. ۱.
۶- کامل الزیارات، ص. ۲۶۷/ بحارالانوار، ج. ۹۸، ص. ۱۱۰.
۷- بحارالانوار، ج. ۵۷، ص. ۲۰۳؛ به نقل از تهذیب.
۸- ثواب الاعمال، ص. ۳۱۹؛ به نقل از کامل الزیارات.
۹- مستدرک الوسائل، ج. ۱ ص. ۲۶۶/ کامل الزیارات، ص. ۱۵۶.
۱۰- امالى شیخ طوسى، ج. ۲، ص. ۲۸، چاپ نجف/ بحارالانوار، ج. ۹۸، ص. ۲۰.
۱۱- مستدرک الوسائل، ج. ۱۰، ص. ۲۵۳.
۱۲- مستدرک الوسائل ج. ۱۰، ص. ۲۵۶ / کامل الزیارات، ص. ۱۰۹.
۱۳- مستدرک الوسائل، ج. ۱۰، ص. ۳۱۱.
۱۴- وسائل الشیعه، ج. ۱۰، ص. ۳۳۰/ بحارالانوار، ج. ۹۸، ص. ۷۲.
۱۵- وسائل الشیعه، ج. ۱۰، ص. ۳۳۱، ح. ۳۹.
۱۶- وسائل الشیعه، ج. ۱۰، ص. ۳۳۳.
۱۷- وسائل الشیعه، ج. ۱۰، ص. ۳۳۵.
۱۸- کامل الزیارات، ص. ۱۹۳/ بحارالانوار، ج. ۹۸، ص. ۴.
۱۹- مستدرک الوسائل، ج. ۱۰، ص. ۲۳۶، به نقل از کامل الزیارات، ص. ۱۳۸.
۲۰- اقبال الاعمال، ص. ۵۶۸.
۲۱- وسائل الشیعه، ج. ۱۰، ص. ۳۷۳ / التهذیب، ج. ۶، ص. ۵۲.
۲۲- کامل الزیارات، ص. ۲۷۵ / وسائل الشیعه، ج. ۱۰، ص. ۴۱۰.
۲۳- من لایحضره الفقیه، ج. ۱، ص. ۲۶۸/ وسائل الشیعه، ج. ۳ ص. ۶۰۸.
۲۴- جامع الاحادیث الشیعه، ج. ۱۲، ص. ۵۳۳.
۲۵- تهذیب الاحکام، ج. ۶، ص. ۷۵.
