به گزارش ایران اکونومیست، ایرج حریرچی در هشتاد و پنجمین نشست خبری سخنگوی وزارت بهداشت درباره تعریف کمبود دارو اظهار داشت: وقتی ذخیره یک دارو به میزان 4 ماه می‌رسد توزیع این داروها در داروخانه‌های منتخب و بیمارستانها صورت می‌پذیرد.
سخنگوی وزارت بهداشت ادامه داد: از طرفی نیز سازمان غذا و دارو وارد کننده دارو نیست با این وجود با به کارگیری سامانه تی تک اقدامات خوبی برای ردیابی داروها به خصوص داروهای گرانقیت صورت می‌پذیرد ولی رسیدن ذخیره دارو به میزان 4 ماه به معنای نبود صفر دارو نیست بلکه توزیع دارو به صورتی که فرد از محل خود دارو تهیه کند مقدرو نخواهد بود که برای این امر هم ما معذرت خواهی می‌کنیم، همچنین از طرفی نیز نبود داروی خارجی به جز داروهای بیماران خاص به معنای کمبود دارو نیست زیرا طبق قانون برنامه توسعه بیماران باید از داروی ایرانی مصرف کنند.
وی همچنین درباره میزان مصرف دارو در ایران و هزینه‌های آن عنوان کرد: داروی مصرفی در ایران حدوداً 1.2 درصد از کل تولید ناخالص ملی ایران و یا 1.2 درصد کل مخارج ایرانیان را به خود اختصاص می‌دهد. که رقم بسیار قابل توجهی است، به عبارت دیگر از هر 83 تومانی که در ایران هزینه می‌شود یک تومان مربوط به دارو است.
حریرچی تصریح کرد: از طرف دیگر حدود 28 درصد از پرداختی از جیب مردم برای دارو و ملزومات سرپایی است که در کشور ما بالاترین جزو پرداختی از جیب و حتی بیشتر از خدمات بستری را تشکیل می‌دهد. بنابراین توجه به موضوع دارو در کشور هم از لحاظ اهمیت اقتصادی و هم از لحاظ اهمیت استراتژیک دارو در سلامتی مردم بسیار مهم است.
وی ادامه داد: اقدامات متعددی برای کاهش تعداد اقلام دارویی در نسخ کشور در طی چند دهه گذشته انجام شده است، بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی و سایر مراجع معتبر علمی شاخص میانگین اقلام دارویی در هر نسخه، بر اساس استانداردهای علمی باید کمتر از دو قلم دارو در هر نسخه است و با اقداماتی که در کشور انجام شده است تعداد میانگین اقلام دارویی در یک نسخه در دهه‌های گذشته که حتی به چهار ( بیش از دو برابر از مقدار توصیه شده علمی) می‌رسید، در سال 90 به عدد 3.1 رسید و در سال 96 تعدادمیانگین اقلام دارویی در یک نسخه برابر 2.88 بوده است که با رقم توصیه شده کمتر از 2 فاصله قابل توجه دارد.
سخنگوی وزارت بهداشت تصریح کرد: یک موضوع مهم دیگر به غیر تعداد داروی تجویزی در هر نسخه، اصل تجویز دارو و دادن نسخه به بیمار یا عدم تجویز دارو به هر بیمار مراجعه کننده است، در مطالعاتی که در کشورهای اروپایی انجام شده است 25 تا 50درصد و حتی در بعضی موارد تا 70درصد مراجعان به مطب پزشکان عمومی و خانواده بدون تجویز نسخه دارویی قابلیت بهبود دارند، که متأسفانه در کشور ما فرهنگ درخواست مردم و حتی پزشکان مبنی بر تمایل به دریافت نسخه دارویی در قریب به اتفاق بیماران است.
حریرچی ادامه داد: این موضوع هم علل فرهنگی و هم علل آموزشی و به خصوص اقتصادی دارد، در کشورهایی که رابطه مستقیم مالی بین بیمار و پزشک وجود دارد و نظام پرداخت دریافت دستمزد به ازای هر بیمار است، تعداد اقلام داروی تجویزی زیاد است.
وی تصریح کرد: همچنین میزان مصرف آنتی بیوتیک و کورتون به خصوص تزریقی در ایران به طور بسیار واضحی از سایر کشورها بیشتر است. گرچه گفته می شود شاخص میانگین مصرف سایر گروههای دارویی در ایران مقداری کمتر از کشورهای توسعه یافته است ولی باید توجه کرد که در کشورما و کشورهای مشابه تعدادی از بیماران شایع و با شدت متوسط مراجعه و تشخیص داده نمی شوند.
معاون کل وزارت بهداشت گفت: به عنوان مثال 6.5 میلیون ایرانی از ابتلای خود به فشار خون بالا بی خبرند و نیمی از جمعیت ایران با رسیدن به سن 55 سالگی مبتلا به فشار خون بالا می‌شوند و طبق مطالعات مختلف 35 تا 54 درصد این افراد به دلیل عدم مراجعه یا تشخیص از بیماری خود اطلاعی ندارند و در نتیجه دارویی دریافت نمی‌کنند، که این پدیده در میزان میانگین مصرف کل تاثیر دارد و میزان میانگین مصرفی را پایین نشان می‌دهد.
