به گزارش ایران اکونومیست، پیمان ترحمی فعال حوزه داروسازی در نشست خبری با اشاره به استراتژیک بودن صنعت داروسازی اظهار داشت: متاسفانه مشکلاتی که در این چند وقت بر سر صنایع دارویی آوار شده، انقدر زیاد است که امکان برنامه ریزی برای خطوط تولید را مختل کرده است، به طوری که بسیاری از برنامه ریزی ها، روزانه شده و مدیران صنعت داروسازی دائما همچون آتش نشانان، به دنبال خاموش کردن بحران های روزانه و روزمره شده اند.
به گفته ترحمی، قیمت بسیاری از نهاده های تولید، به طور چشم گیری افزایش پیدا کرده و هیچ مرجعی حاضر نیست راه جبران این هزینه ها را مشخص کند. این موضوع در کنار عدم وجود نقدینگی و مشکلات خریدهای خارجی، بلای جان تولیدکنندگان دارو شده است.
این داروساز تصریح کرد: حدود ۶۰ درصد هزینه تمام شده محصولات دارویی، مواد است و وقتی قیمت مواد اولیه، مواد موثره و مواد بسته بندی تغییر می کند، طبیعی است که هزینه تمام شده تولید دارو، به طور کلی افزایش پیدا می کند و رنج آور این است که افزایش قیمت داروها متناسب با آن نیست و مسئولان تصور می کنند که با سرکوب قیمت دارو، می توانند راه دسترسی بیماران به دارو را هموار کنند.
ترحمی افزود: به هرحال شرکت های داروسازی، بسیاری از اقلام مورد نیاز خطوط تولید دارو را از بیرون مجموعه های خود خریداری می کنند. مثلا اقلام بسته بندی و شیشه های شربت از شرکت های دیگر تهیه می شود و این روزها علاوه بر اینکه قیمت چنین اقلامی افزایش پیدا کرده، خرید آن ها هم با مشکلات مواجه است.
وی ادامه داد: ضمن اینکه بسیاری از این خریدها از حالت اعتباری خارج شده و تامین کنندگان آنها صرفا در ازای دریافت وجه نقد حاضر اند اقلام مورد نیاز شرکت های داروسازی را در اختیار آن ها قرار دهند و این موضوع فشار مضاعفی را بر نقدینگی اندک شرکت های داروسازی تحمیل کرده است.
ترحمی با تاکید بر افزایش هزینه تمام شده تولید محصولات دارویی تصریح کرد: نوسان قیمت ها آنقدر زیاد است که ما حتی فرصت بررسی نداریم که مشخص کنیم قیمت تمام شده محصولات، چقدر افزایش پیدا کرده است.
به گفته ترحمی، توان و انرژی مدیران شرکت های داروسازی به جای آنکه صرف ماموریت اصلی شرکت ها شود، آنچنان پراکنده و آشفته شده که تمرکز بر تولید و ارتقای کیفیت به شدت کاهش پیدا کرده است و این برای صنعتی که با جان و سلامت مردم سر و کار دارند، زیبنده نیست و میتواند به از دست رفتن بسیاری از دستآوردهای نظام دارویی کشورمان منجر شود.
مدیر عامل شرکت داروسازی خوارزمی افزود: موضوعاتی که به طور معمول باید در سطح کارشناسی رفع و رجوع شود، آنقدر پیچیدگی پیدا کرده و تبدیل به کلاف های سردرگم شده که افراد ناگزیراند آن ها را به مدیریت ارشد سازمان منعکس و منتقل کنند و این موضوع فشار سرسام آوری را بر مدیران صنعت وارد کرده است که شاید به جرات بتوان گفت در طول این چند دهه اخیر، چنین استرس و فشاری بی سابقه بوده است.
وی تصریح کرد: ما شرایط دولت را درک می کنیم که می خواهد فشار اقتصادی از ناحیه دارو بر مردم وارد نشود ولی موضوع این است که وقتی می گویند قیمت دارو افزایش پیدا نمی کند، باید برای آن برنامه داشته باشند و مشخص کنند هزینه های افزایش یافته نهاده های تولید در شرکت های داروسازی را چه کسی قرار است جبران کند؟
وی در پایان تصریح کرد: صنعت داروسازی هیچ گاه به دنبال افزایش هزینه های مردم و بیماران نبوده و نیست ولی به هرحال اگر صنعت از نقدینگی تهی شود و نتواند هزینه های خود را پوشش دهد، توان این صنعت برای تامین نیاز دارویی بیماران رو به کاستی می رود و واردات جایگزین داروی ایرانی می شود.
