به گزارش ایران اکونومیست به نقل از پایگاه خبری ساینس دیلی؛ محققان دانشگاه لنکاشایر انگلیس، این هواپیمای بدون خلبان را که 3.5 متر پهنا دارد با عنوان جونو شناخته می شود، با همکاری مرکز تحقیقات پیشرفته ساخت و تولید منچستر، انستیتوی ملی گرافین و صنایع گرافین هایدگل ساختند. این هواپیما به باتری های مبتنی بر گرافین و مولفه هایی که با استفاده از چاپ سه بعدی ساخته شده اند، مجهز است.
گرافین که از لایه ای به ضخامت یک اتم کربن ساخته می شود، سخت ترین ماده ساخت دست بشر بوده و یک رسانای بسیار قوی گرمایی و الکتریکی محسوب می شود.
اما نقطه عطف فناوری مورد استفاده در این هواپیما، پوشش بیرونی آن است. لایه گرافین موجود روی بدنه خارجی هواپیما موجب افزایش استحکام آن می شود و در نتیجه می توان بدنه هواپیما را با استفاده از مواد اولیه کمتری تولید کرد تا وزن آن نیز کاهش بیابد. در نتیجه چنین هواپیمایی قادر به حمل بار بیشتر یا انجام پروازهای طولانی تر بدون نیاز به افزایش سوخت مصرفی است.
همچنین از آنجا که رسانش گرمایی گرافین امکان توزیع گرما را در تمام ماده فراهم می کند، موضوع یخ زدن بدنه هواپیما نیز منتفی می شود.
رسانش الکتریکی گرافین نیز موجب می شود در صورت برخورد رعد و برق با هواپیما، انرژی آن در تمام سطح بدن توزیع شود و انرژی متمرکز آن موجب آسیب بخشی از بدن نشود.
