کلید تحول مدیریت ورزش در دست جوانان

به گزارش ایران اکونومیست؛ نمایندگان مجلس شورای اسلامی دوم مرداد ماه جاری با 194 رای موافق قانون منع بکارگیری بازنشستگان را به تصویب رساندند که بر اساس آن به کارگیری بازنشستگان بندهای «الف»، «ب» و «ج» ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری، در دستگاه‌های اجرایی محدودتر می شود.
تصویب این قانون می تواند نوید بخش پویایی در جامعه باشد زیرا تا پیش از این به دلیل عدم انتقال به موقع مدیریت و استفاده نکردن برخی سازمان ها از نیروی جوان نسل سوم و چهارم انقلاب، نسبت به توانمندی بسیاری از تحصیلکردهای دانشگاهی تردید وجود داشت و این باور در قشرهای مختلف جامعه شکل گرفت که پست های کلان مدیریتی در حلقه بسته مدیران خاص قرار گرفته است.
با سکون در مدیریت و تعلق آن به گروهی خاص مسیر توسعه بخش های مختلف به ویژه بخش ورزشی با نوسانات زیادی همراه می شود زیرا بر اساس ادعای بسیاری از تئورسین های حوزه مدیریت، عملکرد هر حوزه ای بازتابی از شیوه و نحوه مدیریتی می باشد که بر آن حوزه حاکم است و می شود رابطه بین مدیریت و پیشرفت برنامه های سازمانی را یک رابطه علی و معلولی دانست.
با چنین پیش زمینه ای از تاثیر مدیریت بر سازمان و بنگاه های مختلف و با نهادینه شدن تفکر محافظه کارانه مدیران مسن، منافع آنی و برنامه ریزی کوتاه مدت جایگزین برنامه ریزی کلان و چشم اندازهای چند ساله که از اصول اصلی اولیه مدیریت ورزشی محسوب می شود، خواهد شد.
این شیوه از مدیریت و پایه گذاری آن در ورزش موجب شد تا مدیران ورزشی در رشته های پرطرفدار، در بدو ورود به آن رشته، برای راضی نگه داشتن هواداران برنامه هایی را در دستور کار قرار دهند که برخی از آنان در نهایت به مقروض شدن باشگاه و محکومیت های طولانی مدت منجر شد. حاکم شدن این شیوه از مدیریت سبب شد تا برخی از منتقدان مدعی شوند که در بخش ورزش، راهی برای جوانگرایی و استفاده از دانش روز دنیا وجود ندارد.
در این شرایط قانون مصوب مجلس شورای اسلامی می تواند به پلی تبدیل شود که راه را برای ورود جوانان به عرصه های مدیریتی باز نماید؛ به عبارتی قانون مصوب مجلس می تواند گرد پیری را از رخسار ورزش ایران زدوده و زمینه را برای مدیریت جوان و پرانرژی فراهم کند.
البته برای رسیدن به راهبرد جوانگرایی در مدیریت به ویژه در بخش ورزش، بی گدار به آب زدن و گردش نخبگان نمی تواند یک روزه باشد بلکه تعیین نقشه راه برای «تربیت مدیر» باید فراتر از جابجایی نفرات، و با برنامه هدفمند در دستور کار قرار گیرد.
لازمه نخست این شیوه از تربیت، شناسایی ویژگی هایی است که فرد را در محور برنامه های مدیریتی قرار می دهد محوری که می تواند از یک سو به پیستون تجربه مدیران قبلی وصل باشد و در سوی دیگر اهرم و گرداننده واقعی آن دانش روز و انرژی جوانی است. در مدیریت تلفیقی که ویژگی دوران گذر از مدیریت محافظه کاری به جوانگرایی قلمداد می شود حفظ دانش مدیران پیشین و بهره گیری از تجربیات بازنشستگان یکی از مهمترین قواعد موفقیت سازمانی به شمار می رود؛ به عبارتی در این دوران بازنشستگان می توانند در قالب اتاق فکر، مشاوره های لازم را به جوانان و مدیران نوپای ورزش ارائه دهند.
پس از گذر از این مرحله و با کسب تجربه مدیریتی توسط جوانان، لازم است بازنشستگی تفکر و راهبرد نیز در دستور کار سازمان های مختلف قرار گیرد. در این شیوه از بازنشستگی، جابجایی بر مبنای فرد تعریف نمی شود بلکه گردش فکر و عمل که از لازمه های جوانگرایی به شمار می رود جایگزین منافع زودگذر خواهد شد و جوانان و تحصیلکرده های دانشگاهی از علم روز برای پیشبرد اهداف و راهبرد های نوین سازمان استفاده خواهند کرد.
با اجرایی شدن درست مولفه های مدیریت تلفیقی و بازنشستگی در حوزه فکر و راهبرد، انقلابی مدیریتی در عرصه های مختلف کشور به ویژه در بخش ورزش شکل خواهد گرفت که پرچمداران نهایی این تحول جوانان و قشر تحصیل کرده دانشگاهی می باشد و برونداد نهایی آن تزریق پویایی به رشته های مختلف ورزشی است.
بر اساس این قانون و طبق شنیده ها، بهرام شفیع فدراسیون هاکی، غلامرضا امینی قایقرانی، علیرضا رحیمی هندبال، علی مجدآرا فدراسیون همگانی، مصطفی کریمی فدراسیون ناشنوایان، احمد ضیایی فدراسیون والیبال، محمدعلی صبور فدراسیون سه گانه، محمود رشیدی فدراسیون ورزش‌های رزمی، محمدصادق فرجی فدراسیون کاراته، مجید شایسته فدراسیون تنیس،
محمد درخشان فدراسیون جودو، حجت‌الله دهخدایی فدراسیون چوگان و مهدی تاج فدراسیون فوتبال، روسای هستند که باید پست خود را ترک کنند.
همچنین دو معاون تاثیرگذار وزارت ورزش و جوانان نیز در صورت اجرایی شدن این طرح، حضورشان در این وزارتخانه به پایان می رسد.