۱۲ تير ۱۳۹۷ - ۱۸:۵۳
واکاوی مواضع نفتی ترامپ درباره اوپک از نظر موسسه آمریکایی
موسسه «بروکینگ» آمریکا در مقاله ای به بررسی درخواست رییس جمهوری آمریکا از پادشاه عربستان درباره «افزایش تولید نفت با هدف جبران کسری صادرات ایران و ونزوئلا» پرداخت و این اقدام را به انتخابات میاندوره ای کنگره و مقاصد سیاسی ترامپ پیوند زد.
به گزارش ایران اکونومیست؛ رییس جمهوری آمریکا نهم تیرماه در صفحه توییتر خود اعلام کرد «ملک سلمان» پادشاه عربستان، با درخواست او برای افزایش تولید نفت به منظور جبران کسری صادرات نفتی ایران و ونزوئلا موافقت کرده است.
موسسه بروکینگ مقاله خود با عنوان «قیمت بالاتر نفت برای اوپک و آمریکا به چه معنی است؟» را با این پرسش ها آغاز می کند: چرا سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) که در سال 2016 با هدف افزایش قیمت نفت با برخی کشورهای غیراوپک متحد شد و تولید را کاهش داد، اکنون خواهان تغییر روند است؟ و چرا آمریکا به دنبال افزایش تولید اوپک است؟
** ظرفیت مازاد تولید
نویسنده مقاله توضیح می دهد: هنگام کسری عرضه نفت، فقط ظرفیت مازاد تولید یا ذخایر راهبردی انبارهای نفت، امکان افزایش فوری عرضه را می دهد و این، عربستان است که به طور معمول این ظرفیت مازاد را داشت اما اکنون امارات، کویت و روسیه نیز چنین ظرفیتی دارند.
در آمریکا، شرکت های خصوصی توسعه صنعت نفت و گاز را برعهده دارند و نگهداری مازاد تولید برای آنها توجیه اقتصادی ندارد.
کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی که توسط کشورهای واردکننده انرژی و به منظور افزایش امنیت انرژی برای کشورهای عضو به وجود آمده است، فقط برای 90 روز در انبار موجودی دارند که آن را برای مواقع اضطراری نگه می دارند نه برای زمانی که بازار با کسری عرضه روبروست.
بازدهی پروژه های معمولی نفت چند سال طول می کشد اما حفاری و تولید از چاه های نفت شیل آمریکا می تواند در چند ماه انجام شود و بشدت به تغییر قیمت حساسیت دارد و این اهمیت روزافزون تولید نفت آمریکاست که احتمال می رود روی واکنش تولیدکنندگان اوپک به افزایش قیمت ها اثر بگذارد.
اگر تولیدکنندگان اوپک با افزایش تولید نفت موافقت نمی کردند، می دانستند دوره سود بردن آنها از این تصمیم چندان بلند نیست و همچنین ممکن است سهم بازار آنها را آمریکا برباید.
عامل دیگر که ممکن است روی تصمیم وزیران اوپک تاثیر گذاشته باشد، توان تقاضای نفت در جهان است.
اعضای اوپک می دانند در آینده وقتی تقاضای نفت کاهش یابد، دیگر کسی طلای سیاه را به قیمتی که اکنون می ارزد، نمی خرد.
فروش کنونی نفت و حفظ سهم بازار شاید راهبرد بهتری نسبت به نگه داشتن آن برای آینده باشد، آینده ای که ممکن است در آن قیمت نفت بسیار کمتر از اکنون باشد.
** مقاصد سیاسی
نویسنده مقاله موسسه بروکینگ می افزاید: از سوی دیگر، انتخابات میاندوره ای ماه نوامبر (آبان-آذرماه) کنگره آمریکا نیز نزدیک می شود.
دولت «دونالد ترامپ» خواهان ارزانی قیمت بنزین برای برخی مقاصد سیاسی است اما در عین حال می خواهد حداکثر فشار را نیز بر ایران وارد کند.
ترامپ بخوبی می داند اقدام هایی که نفت خام را از بازار خارج و بازار را دچار کسری عرضه نفت می کند، در داخل آمریکا موجب انشعاب می شود و آمریکا که خود به موتور تولید نفت خام در جهان تبدیل شده است در لحظه حساس کنونی نمی تواند بی درنگ تولید نفت را افزایش دهد و باید به ظرفیت مازاد تولید اوپک و روسیه تکیه کند.
اوپک و برخی کشورهای غیراوپک بویژه روسیه در چهارچوب توافق کاهش تولید نفت که اواخر سال 2016 امضا شد، از سرجمع تولید خود یک میلیون و 800 هزار بشکه در روز کاستند تا مازاد عرضه در بازارها از بین برود و قیمت ها افزایش پیدا کند.
وزیران نفت کشورهای اوپک و همپیمانان غیراوپک این سازمان اول تیرماه در وین اتریش توافق کردند رقم کاهش یک میلیون و 800 هزار بشکه ای رعایت شود و کاهش بیش از اندازه عرضه که حدود یک میلیون بشکه در روز پیش‌بینی می‌شود، جبران شود.
موسسه بروکینگ مقاله خود با عنوان «قیمت بالاتر نفت برای اوپک و آمریکا به چه معنی است؟» را با این پرسش ها آغاز می کند: چرا سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) که در سال 2016 با هدف افزایش قیمت نفت با برخی کشورهای غیراوپک متحد شد و تولید را کاهش داد، اکنون خواهان تغییر روند است؟ و چرا آمریکا به دنبال افزایش تولید اوپک است؟
** ظرفیت مازاد تولید
نویسنده مقاله توضیح می دهد: هنگام کسری عرضه نفت، فقط ظرفیت مازاد تولید یا ذخایر راهبردی انبارهای نفت، امکان افزایش فوری عرضه را می دهد و این، عربستان است که به طور معمول این ظرفیت مازاد را داشت اما اکنون امارات، کویت و روسیه نیز چنین ظرفیتی دارند.
در آمریکا، شرکت های خصوصی توسعه صنعت نفت و گاز را برعهده دارند و نگهداری مازاد تولید برای آنها توجیه اقتصادی ندارد.
کشورهای عضو آژانس بین المللی انرژی که توسط کشورهای واردکننده انرژی و به منظور افزایش امنیت انرژی برای کشورهای عضو به وجود آمده است، فقط برای 90 روز در انبار موجودی دارند که آن را برای مواقع اضطراری نگه می دارند نه برای زمانی که بازار با کسری عرضه روبروست.
بازدهی پروژه های معمولی نفت چند سال طول می کشد اما حفاری و تولید از چاه های نفت شیل آمریکا می تواند در چند ماه انجام شود و بشدت به تغییر قیمت حساسیت دارد و این اهمیت روزافزون تولید نفت آمریکاست که احتمال می رود روی واکنش تولیدکنندگان اوپک به افزایش قیمت ها اثر بگذارد.
اگر تولیدکنندگان اوپک با افزایش تولید نفت موافقت نمی کردند، می دانستند دوره سود بردن آنها از این تصمیم چندان بلند نیست و همچنین ممکن است سهم بازار آنها را آمریکا برباید.
عامل دیگر که ممکن است روی تصمیم وزیران اوپک تاثیر گذاشته باشد، توان تقاضای نفت در جهان است.
اعضای اوپک می دانند در آینده وقتی تقاضای نفت کاهش یابد، دیگر کسی طلای سیاه را به قیمتی که اکنون می ارزد، نمی خرد.
فروش کنونی نفت و حفظ سهم بازار شاید راهبرد بهتری نسبت به نگه داشتن آن برای آینده باشد، آینده ای که ممکن است در آن قیمت نفت بسیار کمتر از اکنون باشد.
** مقاصد سیاسی
نویسنده مقاله موسسه بروکینگ می افزاید: از سوی دیگر، انتخابات میاندوره ای ماه نوامبر (آبان-آذرماه) کنگره آمریکا نیز نزدیک می شود.
دولت «دونالد ترامپ» خواهان ارزانی قیمت بنزین برای برخی مقاصد سیاسی است اما در عین حال می خواهد حداکثر فشار را نیز بر ایران وارد کند.
ترامپ بخوبی می داند اقدام هایی که نفت خام را از بازار خارج و بازار را دچار کسری عرضه نفت می کند، در داخل آمریکا موجب انشعاب می شود و آمریکا که خود به موتور تولید نفت خام در جهان تبدیل شده است در لحظه حساس کنونی نمی تواند بی درنگ تولید نفت را افزایش دهد و باید به ظرفیت مازاد تولید اوپک و روسیه تکیه کند.
اوپک و برخی کشورهای غیراوپک بویژه روسیه در چهارچوب توافق کاهش تولید نفت که اواخر سال 2016 امضا شد، از سرجمع تولید خود یک میلیون و 800 هزار بشکه در روز کاستند تا مازاد عرضه در بازارها از بین برود و قیمت ها افزایش پیدا کند.
وزیران نفت کشورهای اوپک و همپیمانان غیراوپک این سازمان اول تیرماه در وین اتریش توافق کردند رقم کاهش یک میلیون و 800 هزار بشکه ای رعایت شود و کاهش بیش از اندازه عرضه که حدود یک میلیون بشکه در روز پیش‌بینی می‌شود، جبران شود.
گزارش خطا
آخرین اخبار