به گزارش ایران اکونومیست؛ زوال عقل یا آلزایمر یک بیماری مربوط به حافظه است که اغلب توانایی فرد برای انجام امور روزمره خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
شایع‌ترین علت زوال عقل، بیماری آلزایمر است، اگر چه انواع دیگری از این بیماری نیز وجود دارد، زوال عقل برخلاف دیگر بیماری‌ها درمانی ندارد، با این وجود اطلاع داشتن درباره عوامل مؤثر در افزایش خطر ابتلا به این بیماری راهی مناسب برای پیشگیری از آن است.
یافته‌های پژوهشی که به تازگی صورت گرفته نشان می‌دهد بزرگسالانی که با سرعت کم راه می‌روند در مقایسه با کسانی که سریع تر راه می‌روند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند.
گروهی از محققان بریتانیایی به بررسی رابطه میان سرعت پیاده روی، توانایی فکر کردن و تصمیم گیری و ابتلا به زوال عقل پرداخته‌اند، نتایج مطالعه آنها در مجله «انجمن جراحی آمریکا» منتشر شده است.
این محققان در پژوهش خود از اطلاعات مربوط به «مطالعه طولی سالخوردگی در انگلیس» استفاده کردند، مطالعه مذکور حاوی اطلاعات همه سالخوردگان بالای 60 سالی است که در انگلستان زندگی می‌کنند.
این اطلاعات بین سال‌های 2002 تا 2015 جمع آوری شده است؛ محققان سرعت راه رفتن این افراد را در دو دوره مختلف بررسی کردند، یکی بین سال های 2002 تا 2003 و دیگری بین سال های 2004 تا 2005. سپس محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا این افراد در سال های بعدی یعنی بین سال های 2006 تا 2015 دچار بیماری زوال عقل شده اند یا خیر؛ محققان در نهایت اطلاعات بیمارانی را که دچار زوال عقل شده بودند با سایر افراد مقایسه کردند، آنها با مشاهده 4 هزار موردی که دچار این بیماری شده بودند، به این نتیجه رسیدند که افرادی که با سرعت کمتری پیاده روی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری زوال عقل قرار دارند.
علاوه بر این در افرادی که تغییری محسوس در سرعت پیاده روی را تنها در دوره‌ای دو ساله تجربه کردند، ریسک ابتلا به بیماری بیشتر بود، همچنین افرادی که توانایی فکر کردن و تصمیم گیری پایینی داشتند و افرادی که مهارت های شناختی و تفکری ان ها در طول مدت مطالعه دستخوش تغییراتی چشمگیر شد نیز در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار داشتند.
محققان به این نتیجه رسیدند که سالمندانی که با سرعت کمتری راه می‌روند و همچنین سالمندانی که کاهشی محسوس را در سرعت پیاده روی خود تجربه می‌کنند، بیشتر در خطر ابتلا به بیماری زوال عقل قرار دارند.با این وجود محققان اعتراف کرده‌اند که تغییر در سرعت پیاده روی و همچنین تغییر در توانایی فکر کردن و تصمیم گیری لزوماً خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش نمی‌دهد.
مزایای پیاده روی علاوه بر کمک به حفظ تناسب اندام مزایای دیگری نیز دارد، به خصوص برای افرادی که در خطر ابتلا به بیماری زوال عقل هستند، در ادامه به چند مورد از این مزایا اشاره شده است؛
_ پیاده روی به شما فرصتی برای ارتباط با دیگران می دهد و بدین ترتیب می تواند به کاهش احساس انزوا کمک کند.
_ پیاده روی استخوان های شما را قوی نگه می دارد و خطر ابتلا به بیماری پوکی استخوان را کاهش می دهد، بیماری پوکی استخوان موجب تضعیف استخوان ها و افزایش احتمال شکسته شدن آن ها می شود.
- پیاده روی خطر ابتلا به برخی انواع سرطان از جمله سرطان پستان و روده، احتمال سکته و خطر ابتلا به دیابت نوع دو را کاهش می‌دهد.
_ پیاده روی به شما کمک می کند راحت تر بخوابید.
_ پیاده روی مهارت های مختلفی از قبیل مهارت تمیز کردن، آشپزی، خیاطی و توانایی انجام سایر امور را بهبود می بخشد.
_ پیاده روی مهارت های شناختی را تقویت می کند. برخی مطالعات نشان داده اند که ورزش منظم موجب تقویت حافظه و سلامت روان می شود.
_ پیاده روی موجب تناسب اندام می شود. پیاده روی عضلات و مفاصل را قوی می کند و به شما کمک می کند تا سنین بالاتری بتوانید مستقل بمانید.
_ پیاده روی قلب و عروق خونی شما را قوی تر می کند. بدین ترتیب خطر فشار خون بالا و ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد.
_ پیاده روی خطر سقوط های ناگهانی را کم می کند، زیرا پیاده روی موجب افزایش قدرت و تعادل شما می شود.
