خروج ترامپ از برجام آسیبی به مبادلات اقتصادی ایران نمی زند

به گزارش ایران اکونومیست؛   «رضا پدیدار»  افزود: در دو دهه اخیر اقتصاد جهانی به سمت تخصصی شدن رفته است یعنی اینکه اگر یک فرآیند در زمینه اقتصادی در هر کشوری صورت بگیرد که بخواهد پیامدی برای سایر کشورها داشته باشد اثربخشی آن بستگی به سهم آن کشور در بازار مبادلاتی کشور دیگر در بازارهای جهانی دارد.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران گفت: این روابط چه در مورد پایه اقتصادی ما که نفت است و چه سایر فرآورده های مستقیم و غیرمستقیم نفتی مثل پتروشیمی و همچنین سایر نیازهایی که از بازارهای جهانی داریم، حاکم است.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه در دو دهه اخیر ما رابطه اقتصادی با آمریکا نداشتیم و روابط اقتصادی ما با این کشور به صورت غیرمستقیم انجام می شده با تصمیم احتمالی مبنی بر خروج از برجام تا حدود 6 ماه قیمت تمام شده برخی از کالاها و خدماتی که از طریق واسطه ها از آمریکا تامین می شد، افزایش پیدا می کند.
پدیدار اضافه کرد: با این حال تجارت مستقیم ما با اروپا و آسیا به قوت خود باقی خواهد ماند به عنوان مثال در حوزه انرژی 70 درصد تجارت ما با آسیا و 30 درصد با اروپاست که در صورت خروج احتمالی آمریکا از برجام این 70 درصد با آسیا سرجای خود است و اروپایی ها نیز قراردادهای بلندمدت منعقد کرده اند که این قراردادها برای سال 2018 نیز به قوت خود باقی است.
به گفته این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، اروپایی ها در مذاکرات خود با شرکت های ایرانی اعلام کردند که ما در تلاش هستیم حتی در صورت خروج آمریکا از برجام رابطه خود را با ایران حفظ کنیم و تنها در صورتی که ایران پایبندی خود به توافق هایی که با اتحادیه اروپا داشته را کم کند اروپا نیز پایبندی خود را کاهش خواهد داد.
پدیدار دو سناریوی دیگر را به عنوان پیش فرض در نظر گرفت و گفت: آمریکا احتمال دارد که بحث خروج از برجام را به مدت چند ماه دیگر در حالت تعلیق قرار دهد و همچنین ممکن است به طور کامل در برجام بماند.
وی با بیان اینکه از بین سه حالت یعنی ماندن در برجام، خروج از برجام و معلق نگه داشتن، به نفع اقتصاد ایران است که آمریکایی ها در برجام بماند یا از آن خارج شود، گفت: از این طریق ما می توانیم تصمیمات جدی تری در مورد سناریوهای اقتصادی و اجرایی خود بگیریم؛ بنابراین حالت بینابین اصلا به صلاح اقتصاد ما نیست.
 توافق هسته ‌ای برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) بیست و سوم تیرماه سال 1394 (چهاردهم ژوئیه 2015) در وین بین نمایندگان جمهوری اسلامی ایران، اتحادیه اروپا و گروه 1+5 شامل انگلیس، فرانسه، آمریکا، روسیه، چین و آلمان امضا شد.